ΞΕΝΟ-Διαστροφή

Με αφορμή άρθρο του Χρήστου Γραμματικού στο ΕΘΝΟΣΠΟΡ (5/9/10),στο οποίο καταγράφει την ξενομανία των ελληνικών ποδοσφαιρικών ομάδων, θα ήθελα να θίξω το θέμα κάπως περισσότερο.

Στο συγκεκριμένο άρθρο καταγράφεται ότι το 55% των ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι ξένοι.

Προς θεού, δεν είμαστε ρατσιστές ούτε ξενοφοβικοί απλά πολλοί αναρωτιούνται για ποιό λόγο. Δεν λέω, κανείς δεν μπορεί να σνομπάρει το ταλέντο και την αξία αναγνωρισμένων παιχτών όπως Ibagaza, Cisse, Govou, Diop, Garcia και άλλων. Κανείς δεν αρνείται ότι θέλει να βλέπει αυτούς τους παίχτες στην φτωχή μας Ελλάδα.

Από την άλλη μεριά όμως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι ελληνικές ομάδες σπαταλάνε χρήματα σε διάφορους ξένους παίχτες μη αναγνωρισμένης αξίας, ψάχνοντας μονίμως το ¨λαβράκι¨.

Είναι πραγματικά κρίμα για ένα νέο παιδί 17-18-19 χρονών να παίζει μόνο στην ομάδα Under-21 διότι η πρώτη ομάδα αποτελείται από καμιά εικοσαριά ξένους τριαντάρηδες από λατινική Αμερική, χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και αλλού, οι οποίοι απλά έρχονται για ένα καλό μεροκάματο. Ξαναλέω κανείς δεν λέει όχι σε έναν παιχταρά.

Απλά αναρωτιέται κανείς ποιο όφελος έχει μια ΠΑΕ προωθώντας αυτή τη τακτική. Δεν λέω ότι είμαστε η καλύτερη σχολή ποδοσφαίρου αλλά όχι να αχρηστεύουμε την ποδοσφαιρική ικανότητα των γηγενών ποδοσφαιριστών.

Πρόσφατο παράδειγμα η χθεσινή πρόκριση της εθνικής νέων στα μπαράζ για τα τελικά του EURO αφήνοντας πίσω εθνικές όπως η Αγγλία και η Πορτογαλία. Π.χ. ο Ολυμπιακός φέτος δίνει ένα παχυλό συμβόλαιο στον Μοντεστό ένω είχε στην απραξία τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, τον οποίο άρπαξε η Σάλκε.

Βέβαια, μπορεί να πει κανείς ότι ο Ολυμπιακός και οι άλλοι μεγάλοι του ελληνικού πρωταθληματος κάνουν πρωταθλητισμό και έχουν διαφορετικές προτεραιότητες. Ομάδες μικρότερες όμως θα έπρεπε κατά κύριο λόγο να επενδύουν σε δικά τους παιδιά. Όχι μόνο γιατί απλά είναι Έλληνες, αλλά και για να έχουν μεγαλύτερο οικονομικό όφελος.

Για να μην λέμε πολλά. Θεωρώ αναγκαία και επείγουσα, αλλαγή των κανονισμών στο ελληνικό πρωτάθλημα. Κανένας ξένος παίχτης σε ομάδες Γ κατηγορίας και κάτω, το πολύ 5 ξένοι παίχτες στις ομάδες Β κατηγορίας και maximum 10 ξένοι στη Superleague.

Mε αυτό το τρόπο, η επιλογή των ξένων ποδοσφαιριστών θα είναι πάρα πολύ προσεχτική και η χρησιμοποίηση των Ελλήνων πολύ πιο ισχυρή.

Άρθρο που μας έστειλε ο Μαρίνος, μέσω του Neolaia Επικοινωνία.