Ζούμε πραγματικά τα όνειρα μας;

Βλέπουμε καθημερινά τόσο κόσμο μέσα στη δυστυχία που χάνεται. Στον αγώνα που δίνει για κάτι καλύτερο στη ζωή. Κόσμο βαριά χτυπημένο στη ψυχή, ανήμπορο να παλέψει για τα όνειρα και τους στόχους του. Πιστεύοντας ότι η ζωή ή κάποιος του χρωστάει κάτι καλύτερο. Όμως, η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν σου χρωστάει ΤΙΠΟΤΑ.

Τίποτα γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για το τι θέλεις από την ζωή σου. Μπορεί να υπάρξουν βοήθειες από γνωστούς και μη αλλά όταν κλείνουμε τα μάτια σε αυτούς και συνεχίζουμε να μένουμε άπραγη τότε δεν μας φταίνε οι άλλοι μόνο.

Όταν βλέπουμε ότι η συγκεκριμένη ζωή δεν οδηγεί πουθενά, ότι έχουμε φτάσει στη χειρότερη στιγμή της ζωής μας τότε μπορεί να ξαναρχίσουμε να ζούμε. Άλλα αυτό θα γίνει αν πραγματικά θέλουμε να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι.

Αν καταλάβουμε ότι δεν προχωράει άλλο αυτοί η κολοκατάσταση πρέπει δούμε τι φταίει και να βάλουμε τα πράγματα κάτω να βρούμε μια λύση και να ξεκινήσουμε αυτό που θέλουμε. Δεν έχει σχέση με τι έχει να κάνει αυτό, μπορεί να είναι ένα νέο ξεκίνημα σε δουλειά ή σπουδές ή και γω δεν ξέρω τι.

Το πως θα ξεκινήσεις δεν μπορώ να στο πω. Αυτό που πραγματικά πρέπει να κάνεις είναι να ξεκινήσεις να κυνηγάς τα όνειρα που έχεις, όσο μεγάλα και αν είναι. Μπορεί να μην έχεις τα μέσα, να είσαι άφραγκος, να βρίσκεσαι σε κατάθλιψη αλλά αν δεν ξεκινήσεις να κάνεις τώρα τα πρώτα σου βήματα, τότε θα ξαναβρεθείς μέσα στο σκοτάδι της ζωής που είσαι και κάθε φορά θα πηγαίνεις όλο και πιο βαθιά.

Το ξέρω ότι θα είναι δύσκολο στην αρχή, όμως θα αρχίσεις να γίνεσαι πιο αισιόδοξος για σένα και την ζωή. Μπορεί να φτάσεις στο σημείο να λες ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω άλλο, μέχρι εδώ φτάνουν οι δυνάμεις μου και θα αρχίζουν να σε κυριεύουν οι φόβοι σου ξανά. Αλήθεια; Και ποιος ελέγχει τους φόβους που νιώθουμε μέσα μας; ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΟΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ!!!

Αυτό που πρέπει να βάλεις καλά μέσα στο γ@μημένο κεφάλι σου είναι να μην τα παρατάς πότε και να το θυμάσαι σε κάθε μάχη που δίνεις.

(και μην ξεχνάτε να είστε δυνατοί γιατί μόνο οι δυνατοί καταφέρνουν να προχωράνε μπροστά)

Άρθρο που μας έστειλε ο Χάρης μέσω info[at]neolaia.gr