Tι σημαίνει ελληνικό καλοκαίρι! (φωτογραφίες και παραλήρημα)

Γνωρίζεις ένα από τους 20 εκατομμύρια (και καλά) τουρίστες που επισκέφθηκαν τη χώρα μας.

Σου κάνει λοιπόν την εξής ερώτηση:

– Εγώ έχω έρθει για διακοπές στην Ελλάδα. Εσύ, σαν μόνιμος κάτοικος της Ελλάδας, πως αλλάζει η ζωή σου το καλοκαίρι; Τι σημαίνει να ζεις το ελληνικό καλοκαίρι;

Και εσύ τώρα, με τα άπταιστα greeklish σου (τύπου “have you weather for a coffee”) θα πρέπει να του δώσεις παραδείγματα για το πως αλλάζει η ζωή σου, τώρα που καλοκαίριασε. Και ξεκινάς με τα πολύ βασικά:

Οι ελληνικές πόλεις την μεσημεριανή ζώνη 14:00 – 17:30, είναι βγαλμένες από το 28 μέρες μετά:

Σε μία μέση επαρχιακή πόλη:

ενώ στο κέντρο της Αθήνας, η ζέστη μαζί με την τσιμεντίλα της Ομόνοιας, έχουν δημιουργήσει πηκτό μάγμα, που μπορείς – actually – να το ακουμπήσεις με το χέρι σου. Οι άνθρωποι που κυκλοφορούν στην Ομόνοια και επιβιώνουν σε θερμοκρασία άνω των 50 βαθμών κελσίου:

Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι ένα μαρτύριο. Αφενός – χωρίς κανένα λόγο – έχουν πιο αραιά δρομολόγια. Αφετέρου οι λουόμενοι που τα ξεχυλίζουν, είναι η χειρότερη κατηγορία επιβατών. Αντί να κουβαλούν «τη δροσερή ευωδιά της θάλασσας», ποτίζουν το χώρο με αυτό το αρρωστιάρικο άρωμα «βρεγμένο πλαστικό μαγιό» + «έλλειψη αποσμητικού για να βελτιώσει τον ιδρώτα πάνω σε βρεγμένο κορμί που δεν έχει ακουμπήσει σαμπουάν» + «υπολείμματα αντηλιακού» = εμετός. Δεν συζητώ για τη λάσπη που φέρνουν μαζί και τα βρεγμένα καθίσματα.

 

Και λες θα κλειστώ στο σπίτι με το A/C. Αλλά βαριέσαι αφόρητα:

Γιατί λες “όχι ρε, θα τα καταφέρω να συγκεντρωθώ στις υποχρεώσεις μου”:

Και πες μου εσύ πως μπορείς να διαβάσεις/δουλέψεις όταν το μυαλό σου είναι εδώ:

Και βρίσκουμε ένα τρόπο να ξεγελάσουμε τη σαπίλα στην οποία έχουμε επέλθει:

Πάμε θερινό σινεμά. Και όπως έχουμε εξηγήσει “σαν το θερινό σινεμά, δεν έχει…“

Βγαίνουμε για κοκτέιλς στις ταράτσες της Αθήνας

Και αν δεν έχουμε λεφτά για τα δύο προηγούμενα, τα φτιάχνουμε μόνοι μας:

Και άσε και το άλλο

Οι ελληνίδες το καλοκαίρι είναι πανέμορφες. Τις βλέπεις να κυκλοφορούν και σου φτιάχνουν τη μέρα, ακόμα και αν έχεις τόνους διαβάσματος ή δουλειάς.

Χμ, τι να σου πω ρε παιδάκι μου τώρα. Τι αλλάζει στη ζωή μας.

Σίγουρα αλλάζουν οι συνθήκες. Γίνονται χειρότερες για δουλειά.

Αλλά, πραγματικά, ελληνικό καλοκαίρι είναι αυτό που δεν μπορώ να σου εξηγήσω, γιατί πρόκειται για τις αναμνήσεις μιας ζωής.

Για παράδειγμα όταν είσαι παιδί, σου χουν σφηνωθεί στη μνήμη. Και δεν υπάρχουν εικόνες συγκεκριμένες να τις περιγράψουν, γιατί είναι η ζωή σου:

1. Λευκό πιατάκι με κόκκινα υπολείμματα καρπουζιού και μαύρα κουκούτσια.

2. Η υπενθύμιση πως διαθέτεις το γονίδιο, που επιτρέπει στον Έλληνα 50αρη, να αντιλαμβάνεται την ποιότητα του καρπουζιού απλά χτυπώντας το στη μέση του με την γροθιά του, σαν να χτυπάει πόρτα.

3. Η απελπισμένη προσπάθεια να βρεις κρύα επιφάνεια περιμετρικά του κρεβατιού. Μπορεί να είναι η από πίσω πλευρά του μαξιλαριού, η πάνω δεξιά πλευρά του στρώματος, ο τοίχος που ακουμπάει το κρεβάτι, το δροσερό πλακάκι που ίσως να φτάνει το χέρι σου να ακουμπήσεις.

4. Να πας στην παραλία και να παίξεις όλα τα πιθανά παιχνίδια με μπάλα.

5. Το γεμάτο πάγο μπουκάλι νερό, που κάθεται στο νεροχύτη

6. Η παγωμένη σπιτική βυσσινάδα

7. Να βγάλεις την αλμύρα από τη θάλασσα κάνοντας μπάνιο με το λάστιχο που ποτίζουν απλά γιατί μπορείς (που όσο μεγαλώνεις απλά θαυμάζεις το γεγονός ότι κατάφερνες να αποφύγεις το έμφραγμα από το πόσο παγωμένο ήταν)

8. Το πλύσιμο των μαγιό σε μία λεκάνη.

9. Η μυρωδιά του νερού πάνω στο τσιμέντο

10. Η μυρωδιά του βασιλικού στη γλάστρα της γιαγιάς, που την χτυπούσε εγκεφαλικό όταν έπεφτε η μπάλα πάνω

11. Η απογευματινή μπάλα μέχρι εξαντλήσεως με τα παιδιά στο χωριό

12. Να φας τρία παγωτά (και άλλα τόσα κρυφά) σε μία μέρα!

13. Η σειρά βιβλίων εξάσκησης με τίτλο «Χαρούμενες Διακοπές»

14. Να λύνεις το 13, ενώ οι γυναίκες του σπιτιού έχουν σηκωθεί από τις 8, γιατί έπρεπε να φτιάξουν γεμιστά.

15. Τα γεμιστά.

16. Να πεις «Μπορείς να φέρεις άμμο από τον πάτο της θάλασσας;» ενώ έχεις φτάσει μεσοπέλαγα

17. Να αλλάζεις στα γρήγορα (με αυτήν την αμήχανη τεχνική που δένεις μια πετσέτα από τη μέση και κάτω) και ενώ σου λένε όλοι οι γύρω «Μην αγχώνεσαι, δεν κοιτά κανείς».

18. Και αφού έχεις κάνει το 17 να φύγεις σφαίρα να βρεις τους άντρες που κάθονται στην ταβέρνα και πίνουν ουζάκι. Να σε κεράσουν πορτοκαλάδα και να φας από τον απίστευτα αλατισμένο μεζέ για το ούζο τους.

19. Να μετράς τα μπάνια σου (και στο τέλος του καλοκαιριού να σου βγαίνουν 120, που δεν βγάζει νόημα)

20. Να σου φαίνεται το ακραίο event της εβδομάδας ότι νοικιάσατε θαλάσσιο ποδήλατο

21. Να καταλάβεις την αξία του ριφίλ στον φραπέ, με παγωμένο νερό. Η πρώτη νίκη απέναντι στο χρόνο.

Και μετά να μεγαλώνεις και να κάνεις διακοπές με τους φίλου σου:

22. Ταξίδι με τη Ρομίλντα και τη Ροδάνθη και τη Δημητρούλα (τα πλοία του Αγούδημου) και το Ίος – Πειραιάς σε 17 ώρες!

23. Να χαλάς όλα σου τα λεφτά σε ξίδια και λίγα χρόνια μετά να αναρωτιέσαι “πως το έκανα αυτό ρε φίλε”

24. Και μετά να φτάνεις σε εκείνη την ηλικία (κοντά στα 22) όπου αντιλαμβάνεσαι την πεμπτουσία της ομορφιάς. Ένα ήρεμο νησί με λευκά σπίτια και μπλε πόρτες

25. Να βιώνεις τον Έρωτα. Έρωτα ανομολόγητο, έρωτα που απομυθοποιήθηκε, έρωτα που έζησες, έρωτα που δεν ήρθε.

26. Να βλέπεις τους φίλου σου να αλλάζουν με τα χρόνια, κάποιοι να μένουν, κάποιοι να απομακρύνονται, να εμφανίζονται άλλοι, να γελάς, να φωνάζεις, να τσαντίζεσαι, να παρηγορείς, να επιβραβεύεις, να δημιουργείς και να χτίζεις εμπειρίες και προσωπικότητα.

Και τι μένει από όλα αυτά;

Να ξέρεις πως όλα αυτές οι στιγμές, είναι εκείνες που σε κάνουν να αγαπάς αυτόν τον υπέροχο, πανέμορφο τόπο, με τους τόσο προβληματικούς κατοίκους. Πως το καλοκαίρι, είναι εκείνη η εποχή του χρόνου, που υποφέρεις. Από τη ζέστη, τα κουνούπια, από τη μίρλα και τη γκρίνια όλων, αλλά κυρίως από ανυπομονησία.

Από ανυπομονησία να βρεθείς έστω και για δύο μέρες σε μία παραλία και να μη σε νοιάζει τίποτα.

Να είσαι μόνο εσύ, ο χρόνος και αυτή η επιθυμία να ζήσεις.

Αυτό είναι το ελληνικό καλοκαίρι.

Μια επιθυμία για ζωή.

Καλό καλοκαίρι σε όλους.

ΥΓ: 12 μέρες πριν πάω διακοπές.