O Aρης Σπηλιωτόπουλος απάντησε στις ερωτήσεις σας!

Στις 25 Αυγουστου είχαμε πάει στο γραφείο του για να γυρίσουμε το video (εντάξει δεν μπορώ να πω δεν είχε και τον καλύτερο ήχο), ακολούθησαν οι ερωτήσεις μέχρι 31/08 και σήμερα έχουμε τις απαντήσεις.

 

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

1. Κύριε Σπηλιωτόπουλε, έχω να καταθέσω μια απορία. Σε ποια σημεία στα καμένα χωριά, πόλεις κλπ. θα στηθούν οι κάλπες στις 16 Σεπτεμβρίου;

2. Πριν τις εκλογές του 2004 η Νέα Δημοκρατία έλεγε ότι το κράτος επί Σημίτη (όταν τα πράγματα γενικά πήγαιναν καλά) κυβερνιέται με «αυτόματο πιλότο». Τώρα, μετά την μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνισμού μετά την μικρασιατική καταστροφή, πιστεύει ακόμα η Νέα Δημοκρατία ότι ο τόπος κυβερνάται από κάποιον «αυτόματο πιλότο»;

3. Κύριε βουλευτά, θα ήθελα να με ενημερώσετε για το ποια κρατική υπηρεσία είναι επιφορτισμένη για την εκπαίδευση και ενημέρωση των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης για τον τρόπο αντιμετώπισης πυρκαγιών και ποιες συγκεκριμένες ενέργειες έχει κάνει η κυβέρνηση σε αυτόν τον τομέα. Επίσης ποιος φορέας συντονίζει την τοπική αυτοδιοίκηση κατά την διάρκεια μιας κρίσης;
Ευχαριστώ, Η. Α. Τσινταβής.

4. Αφήσατε την Ελλάδα να καεί. Διαλύσατε το εκπαιδευτικό σύστημα. Μέσα στα 4 χρόνια διακυβέρνησής σας πλούτισαν οι πλουσιότεροι και πείνασαν οι φτωχότεροι. Και το μόνο που η κυβέρνηση σας ακολουθεί σαν πολιτική τακτική είναι να δωροδοκεί τους ανθρώπους που κατάστρεψε τη ζωή τους. Πραγματικά σας εκφράζει αυτή η πολιτική ηθική (αν και αμφιβάλλω κατά πόσο αυτές οι δυο έννοιες συμβαδίζουν); Και μια πιο προσωπική ερώτηση: Πόσα λεφτά θα ξοδέψετε για την προεκλογική σας εκστρατεία; Το θεωρείτε απαραίτητο; Μήπως θα έπρεπε να δώσετε τα λεφτά χωρίς ανακοινώσεις και φαμφάρες στους ανθρώπους που τα έχασαν όλα;

Καταλαβαίνω την αγανάκτηση και δεν αρνούμαι ότι πολλές φορές το τελευταίο διάστημα έχω ευχηθεί να υπήρχε τρόπος να μετακινηθούν χρονικά οι εκλογές. Όμως, δυστυχώς, το Σύνταγμα δεν μας έδινε τέτοια δυνατότητα. Και εδώ, θα παραδεχτώ ότι στη συγκεκριμένη συγκυρία θα ήταν ευχής έργον να λειτουργούσαμε αποτελεσματικά κάτω από έναν «αυτόματο πιλότο», εννοώντας ότι έτσι, αν μη τι άλλο, θα υπήρχε ένας δεδομένος αυτοματισμός και αποτελεσματικός συντονισμός στη διαδικασία ελέγχου και αντιμετώπισης των πυρκαγιών.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες που εκπαιδεύουν και συντονίζουν την τοπική αυτοδιοίκηση για περιπτώσεις πυρκαγιών είναι η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, η οποία ανήκει επί της ουσίας στο Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά και το ίδιο το Υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο χρηματοδοτεί τους Δήμους και τις Νομαρχίες μεταξύ άλλων και με κονδύλια για την πυροπροστασία, για τον καθαρισμό των δασικών περιοχών και για προγράμματα που αφορούν σε ασκήσεις αντιμετώπισης αντίστοιχων φαινομένων. Εξ όσων γνωρίζω, τέτοιες χρηματοδοτήσεις είχαν γίνει και πριν το φετινό καλοκαίρι προς την τοπική αυτοδιοίκηση, δεν μπορώ όμως να γνωρίζω υπεύθυνα σε τι βαθμό αξιοποιήθηκαν αυτά τα κονδύλια και εάν πραγματοποιήθηκαν εν τέλει τα προβλεπόμενα προγράμματα οργάνωσης και ασκήσεων.

Τέλος, απαντώντας στον φίλο/στην φίλη που γράφει περί πολιτικής ηθικής, θα πω το εξής: είναι λάθος να μηδενίζουμε και να τσουβαλιάζουμε τα πάντα στον βωμό της γενίκευσης. Οι αφορισμοί δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να διαιωνίζουν το τέλμα που χαρακτηρίζει τη συμμετοχή όλων μας. Και επειδή ουδόλως θα ήθελα να έχω και εγώ μερίδιο ευθύνης για κάτι τέτοιο, θα επιχειρήσω να αποδώσω, έστω και συμπυκνωμένα, τα του Καίσαρος τω Καίσαρι: Πρώτον, υπάρχουν όντως θέματα ηθικής κατά περίπτωση και όχι απαραίτητα πολιτικής ηθικής αλλά, κυριότερα, προσωπικής ηθικής. Γιατί, όπως σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, έτσι και εκεί, υπάρχουν άνθρωποι που βαδίζουν με τον σταυρό στο χέρι και άλλοι που πατάνε επί πτωμάτων. Πηγαίνοντας όμως στην ουσία της συγκεκριμένης τοποθέτησης, δεν μπορώ παρά να αντιδράσω στην διαπίστωση ότι «κάψαμε την Ελλάδα», γιατί δεν νομίζω να φαντάζεται κανείς ότι η ΝΔ είναι υπεύθυνη για τους εμπρησμούς ή ότι δεν θέλαμε να αντιμετωπίσουμε τις πυρκαγιές. Σίγουρα δημιουργήθηκαν προβλήματα κατά τη διάρκεια της πυρόσβεσης, αλλά υποθέτω ότι και με τον καλύτερα ευρωπαϊκά συντονισμένο μηχανισμό, θα είχαμε και πάλι πρόβλημα στην αντιμετώπιση τόσων εστιών σε τόσες περιοχές της Ελλάδας. Δεύτερον, αναφορικά με το θέμα της παιδείας το μόνο λάθος της Κυβέρνησης είναι ότι δεν προχωρήσαμε τη μεταρρύθμιση μέχρι τέλους και με μεγαλύτερη ταχύτητα. Και τέλος, όταν κάποιος δίνει χρήματα από τα προσωπικά του έσοδα «χωρίς φαμφάρες και ανακοινώσεις» όπως τέθηκε, δεν το μαθαίνει τελικά ούτε ο φίλος που ρωτάει, ούτε κανένας άλλος. Και αυτό είναι και κατά τη γνώμη το πρέπον στις περιπτώσεις προσφοράς. Δίνεις για να δώσεις και όχι για να εξαργυρώσεις αυτή την προσφορά με οποιονδήποτε άλλον τρόπο. Η φιλανθρωπία δεν είναι διαφημιστικό σλόγκαν.

ΓΙΑ ΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ ΤΩΝ ΕΜΠΡΗΣΜΩΝ

1. Δηλώσατε πρόσφατα πως έχει σχέση το αντάρτικο πόλεως με τις φωτιές. Όμως η αστυνομία αδυνατεί να φέρει έστω και έναν από αυτούς που συμμετέχουν στο αντάρτικο πόλεως ενώπιον της δικαιοσύνης. Τέτοιες συνομωσιολογίες μήπως δημιουργούν την εποχή του φόβου και οδηγούν σε ασταθείς για τη δημοκρατία καταστάσεις; Και δεν δείχνει αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει μια μικρή ομάδα ανθρώπων; (Kαρπίδης)

2. Είναι προφανές ότι οι πυρκαγιές που εξαφάνισαν την μισή Ελλάδα είναι μεθοδευμένες και καλά οργανωμένες! Ο καθένας μας έχει την δική του θεωρία για τους υπεύθυνους αυτού του σχεδίου καταστροφής! Ποια είναι η δικιά σας;

3. Η λίστα με τα ονόματα όλων των παρακάτω βουλευτών της Ν.Δ. που ακολουθεί στο τέλος της ερώτησης είναι αυτών που ψήφισαν υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 24 του συντάγματος. Όλες οι οικολογικές οργανώσεις της χώρας, μεγάλο πλήθος επιστημόνων, πολλοί αρθρογράφοι, κλπ ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΑ επισημαίνουν ότι το αναθεωρημένο άρθρο δημιουργεί προβλήματα και “ορέξεις” στους οικοπεδοφάγους. Αν και εφόσον αποδειχθεί ότι κάποιες από τις φωτιές μπήκαν για κτηματικούς λόγους δεν θα έπρεπε για όλους τους παρακάτω να ΑΡΘΕΙ η βουλευτική ασυλία και να δικαστούν ως ηθικοί αυτουργοί;

Θα σας έλεγα ότι, αν κάτι έχει αποτύχει, κάνοντας μια αυτοκριτική όλων μας, είναι το σύστημα πρόληψης που έχουμε ακολουθήσει διαχρονικά, ανεξαρτήτως του κόμματος που είναι στην κυβέρνηση. Και έχει χρεοκοπήσει, γιατί είναι ένα σύστημα διαχείρισης. Κάθε φορά που καίγεται ένα δάσος, την επόμενη κλαίμε για το δάσος που κάηκε και συζητάμε για το πόσα καινούργια πυροσβεστικά θα πάρουμε, πόσους άντρες της πυροσβεστικής θα προσλάβουμε, τι εκπαίδευση θα τους κάνουμε και πάλι ξανακάνουμε την ίδια κουβέντα όταν αντιμετωπίζουμε ένα καινούργιο δάσος το οποίο καίγεται. Για μένα προέχει το θέμα της πρόληψης. Η πρόληψη είναι το σημαντικότερο, και δεν γίνεται μόνο με διαχείριση. Η πρόληψη έχει αποτύχει γιατί δεν συμμετέχει η ίδια η κοινωνία. Που συμμετέχει η κοινωνία, που συμμετέχει ο ενεργός πολίτης, που συμμετέχουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις στην προστασία του δάσους; Πρέπει να κάνουμε τον ίδιο τον πολίτη συμμέτοχο σε αυτή την διαδικασία προστασίας του δασικού πλούτου. Πώς; Βάζοντας κάθε 100 – 150 στρέμματα μέσα στο δάσος ένα ξύλινο σπιτάκι και μέσα σε αυτό έχεις έναν δασοφύλακα ή έναν πολίτη, όπου ζει το δάσος και το ζει καθημερινά, και το προστατεύει και το εποπτεύει και έγκαιρα ενημερώνει. Έτσι θα βάζαμε την ίδια την κοινωνία με σε μία διαδικασία πρόληψης κα προστασίας. Διαφορετικά, θα συζητάμε αν οι 4000 πυροσβέστες θα γίνουν 5000 πυροσβέστες και η πρόληψη πάντα θα αποτυγχάνει. Όλοι οι πολιτικοί πρέπει να πούμε ένα μεγάλο συγνώμη – και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και της Αριστεράς – γιατί το σύστημα πρόληψης χρεοκόπησε. Εάν είχαμε την τόλμη να αλλάξουμε το σύστημα πρόληψης βάζοντας την κοινωνία συμμέτοχο σε αυτή την διαδικασία, δεν θα μιλούσαμε με τόσους παρωχημένους όρους εάν τα χρήματα που δόθηκαν στον νομό Ηλείας, στον Νομάρχη ή στον Δήμαρχο ήταν πολλά ή όχι. Μιλάω για μια τολμηρή πολιτική, για μία πολιτική που μέχρι και σήμερα προκαλεί την αντίδραση σε πάρα πολλούς που λένε ότι έτσι μπαίνει ο ιδιώτης μέσα στο δάσος. Αλλά αυτό συμβαίνει μόνο επειδή δεν έχουμε την τόλμη να χτυπήσουμε ως γροθιά το χέρι μας, να πούμε ότι αυτή η «οικονομικίστικη» διαχειριστική πολιτική που ακολουθούμε απέτυχε και επειδή μια ζωή θεοποιούμε το πολιτικό κόστος. Αυτές οι πυρκαγιές, όπως τις είδαμε να αποτυπώνονται από τον Ιούλιο έως και σήμερα, με την εξέλιξη τους και από τους μηχανισμούς που βρήκαμε, δείχνουν ότι είναι ανθρώπινο το χέρι που τις έβαλε. Και πράγματι είναι λυπηρό να ξέρουμε ότι υπάρχουν «άνθρωποι» που έκαψαν την Ελλάδα και αφαίρεσαν ανθρώπινες ζωές.

Από τον Ιούλιο και μετά, έχουμε ανακαλύψει σωρεία εκρηκτικών μηχανισμών, άρα μιλούμε για ανθρώπινο χέρι. Δεν βρήκαμε γυαλιά. Βρήκαμε εκρηκτικούς μηχανισμούς που συνδέονται με κινητά, δεν βρήκαμε αποτσίγαρα, δεν βρήκαμε το στουπί που συνήθως ρίχνουν οι οικοπεδοφάγοι.

Βλέποντας τον χάρτη των περιοχών όπου εκδηλώθηκαν οι πυρκαγιές, των εστιών ανά την Ελλάδα, θα δει κανείς ότι η κάθε εστία είχε υπό-εστίες ανάλογα με την ταχύτητα των ανέμων, και ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούσαν στην συγκεκριμένη μέρα. Και κάθε φορά που άλλαζαν οι κλιματολογικές συνθήκες από περιοχή σε περιοχή άλλαζε αυτόματα και η ένταση και η εστία της πυρκαγιάς. Όλα αυτά είχαν τυχαία αίτια που οφείλονται στα αποτσίγαρα των ασυνείδητων οδηγών ή στα γυαλάκια που είναι ανάμεσα στις πευκοβελόνες ή σε κουκουνάρες που έσκαγαν ή στις γιαγιάδες που έκαιγαν ξερόχορτα; Θα ήταν επίσης ανοησία να πιστεύει κανείς ότι οι οικοπεδοφάγοι, οι οποίοι μπορεί να έχουν συμφέροντα εδώ και εκεί, είχανε συμφέροντα στην κορυφή του Γράμμου ή στο Μαίναλο. Μόνο και μόνο από την τηλεοπτική εικόνα, από τον χάρτη της Ελλάδας, και από τις ημέρες που έλαβαν χώρα, φαίνεται ξεκάθαρα ότι όλα αυτά ήταν μελετημένα, έγιναν από ανθρώπινα χέρια και ήταν καλά οργανωμένα προκειμένου να πληγεί η Ελλάδα με στόχο την πολιτική αποσταθεροποίηση. Δεν μιλάω για τις εγχώριες πολιτικές δυνάμεις. Δεν αναφέρομαι σε κανέναν Έλληνα πολιτικό, δεν αναφέρομαι σε συντεταγμένες ομάδες του κοινοβουλευτικού μας συστήματος.

Όμως, έξω από τις συντεταγμένες κοινοβουλευτικές δυνάμεις, ενδεχομένως στις παρυφές ενός διαφορετικού συστήματος, μπορεί να βρούμε στοιχεία που και μόνα τους και σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις που δεν επιθυμούν την προκοπή της Ελλάδος, δυνάμεις εκτός συνόρων, να έχουν στόχο μια παρατεταμένη πολιτική αστάθεια, η οποία ίσως διευκολύνει τα δικά τους συμφέροντα. Όταν μιλάμε για κύκλους που επιθυμούν την πολιτική αποσταθεροποίηση, καταλαβαίνει κάθε Έλληνας που βλέπει τον τηλεοπτικό χάρτη.

Δεν έχω μετρήσει πόσες πυρκαγιές είχαμε φέτος και πόσες τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή η λογική δεν με βρίσκει σύμφωνο. Εγώ κοιτάω ότι σήμερα έχουμε μια εθνική τραγωδία. Υπάρχουν υπηρεσιακές ευθύνες; Ενδεχομένως να υπάρχουν και θα έρθει σίγουρα η στιγμή που αυτές οι υπηρεσιακές ευθύνες θα αναδειχθούν και θα αποδοθούν. Δεν έχουμε κανένα λόγο να φοβόμαστε. Αν υπήρξαν λάθη, αυτά τα λάθη θα τα δούμε, και αν υπάρχουν ευθύνες, όσο υψηλά και αν ίστανται αυτές οι ευθύνες, θα αποδοθούν την κρίσιμη στιγμή. Όμως δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να δημιουργήσουμε ευαισθητοποίηση στην κοινωνία όταν υπάρχει οργανωμένο σχέδιο, βλέποντας ότι έχουμε τέτοιες ενδείξεις. Όλοι οι Έλληνες αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται για κάτι τέτοιο. Και όλοι μαζί πρέπει να δημιουργήσουμε ένα πυλώνα ασφάλειας.

Από κει και πέρα, εννοείται ότι οποιοσδήποτε κριθεί ένοχος από την δικαιοσύνη, θα πρέπει να αντιμετωπίσει την ποινή που του αναλογεί.

ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΘΗΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΥΝΑΣ

Μια επιστολή που στάλθηκε ηλεκτρονικά στο σύνολο σχεδόν των βουλευτών έμεινε αναπάντητη (ενδεικτικό ίσως της σημασίας που δίνουν οι πολιτικοί στους πολίτες). Για να μην καταχραστώ το χώρο, περιληπτικά ρωτώ: Είστε υπέρ της κατάργησης της υποχρέωσης στράτευσης, και γιατί; Αν όχι, ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν; (πχ στο ανώτατο όριο στράτευσης, την εναλλακτική θητεία, την οικονομική αποζημίωση του φαντάρου, διάρκεια θητείας, στράτευση στα 18 κλπ). Από το 2003 κι έπειτα, η Ελλάδα βρίσκεται στην 3η θέση παγκοσμίως σε αγορές συμβατικών όπλων πίσω από Κίνα κι Ινδία. Πιστεύετε ότι οι όποιες απειλές είναι τέτοιες που να δικαιολογούν τέτοιες δαπάνες (πάνω από 4% του ΑΕΠ);

Είναι γεγονός ότι υπάρχουν ζητήματα αναφορικά με τη στρατιωτική θητεία που, κατά την άποψή μου, πρέπει να επανεξετάσουμε. Προσωπικά, εκτιμώ ότι το χρονικό διάστημα κατά το οποίο καλούνται οι νέοι μας να υπηρετήσουν υπάρχει τρόπος να περιοριστεί. Αν μη τι άλλο να εξορθολογιστεί. Είμαστε από τις ελάχιστες χώρες μέλη της ΕΕ που ο στρατός δεν αποτελείται μόνο από επαγγελματίες. Θεωρώ ότι θα μπορούσαμε σταδιακά να κινηθούμε προς μια υποχρεωτική βασική εκπαίδευση με κάποιες επανεκπαιδεύσεις ανά χρονικά διαστήματα. Βασική προϋπόθεση βέβαια για αυτό. είναι να προβούμε σε πλήρωση ικανού αριθμού μόνιμου προσωπικού που θα καλύπτει τις ανάγκες της χώρας μας κυρίως στις ακριτικές περιοχές.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

Αν ξαναβγείτε, τι θα κάνετε με το θέμα των αστυνομικών δυνάμεων και τον τρόπο που φέρονται στους κρατούμενους ή και στους πολίτες (τα ΜΑΤ ας πούμε)?? Υπάρχει περίπτωση να εξανθρωπίσετε τους χώρους αυτούς???

Δυστυχώς, αυτά τα φαινόμενα που περιγράφετε είναι αποτέλεσμα ενός προβληματικού μείγματος από έλλειμμα παιδείας, παρελθούσες προσλήψεις χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια και ιδεοληπτικά στερεότυπα. Και όλο αυτό δεν αλλάζει ούτε από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε χωρίς κόστος. Χρειάζεται σαφέστατα αλλαγή νοοτροπίας προκειμένου, κάποια στιγμή, να φτάσουμε στα επίπεδα και τα πρότυπα των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών χωρών. Και πάνω από όλα χρειάζεται παιδεία.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Τι πιθανότητες υπάρχουν ώστε να δούμε κάποτε και σε αυτήν τη χώρα μια κυβέρνηση συνεργασίας; Είναι σωστό να μας κυβερνάει μια μειοψηφία; Εσείς είστε υπέρ ή κατά των κυβερνήσεων συνεργασίας;

Σε επίπεδο αρχής, είμαι υπέρ των λειτουργικών κυβερνήσεων. Των κυβερνήσεων εκείνων που υπηρετούν τη σταθερότητα και την πολιτική ευμάρεια. Και επί του παρόντος, οι συνθήκες δεν είναι ώριμες για τέτοιες προοπτικές συνεργασίας που αναφέρετε. Τα επόμενα χρόνια θα είναι εξαιρετικά δύσκολα σε επίπεδο ανταγωνισμού, μέσα στα πλαίσια της ενωμένης Ευρώπης. Και θα κριθούν πολλά στον τομέα της οικονομίας, της παιδείας και της κοινωνικής σύγκλισης, άρα, απαιτείται μια σταθερή κυβέρνηση, ένας σταθερός τιμονιέρης, ο οποίος θα οδηγήσει τον τόπο μπροστά.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει το παράδειγμα άλλων χωρών, όπου οι συνθήκες είναι διαφορετικές, ή ενδεχομένως και πιο ώριμες για τέτοιες συνεργασίες. Στην Ιταλία, παραδείγματος χάριν, είναι πολύ τακτικό το φαινόμενο των κυβερνητικών κρίσεων. Εκεί όμως, σε αντίθεση με την Ελλάδα, ακόμα και όταν υπάρχει κυβερνητική κρίση, με εκλογές ανά χρόνο ή ανά εξάμηνο, υπάρχει συνέχεια στη δημόσια διοίκηση. Εδώ, κάθε φορά που έχουμε εκλογές, και σε πολύ αραιότερα διαστήματα, διαλύεται ο ευρύτερος κρατικός μηχανισμός. Και αντιλαμβάνεστε ότι η διάλυση του κρατικού μηχανισμού είναι επιζήμια. Δεν έχουμε λοιπόν την πολυτέλεια για πειραματισμούς. Γιατί απλά, δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε τον παραμικρό χρόνο.

ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

1. κύριε Σπηλιωτόπουλε, πιστεύετε ότι είναι σωστό να ξαναψηφίσουμε μια κυβέρνηση που ουσιαστικά δεν ολοκλήρωσε το έργο της;

2. κύριε Σπηλιωτόπουλε, πιστεύω πως έχετε καταλάβει κι εσείς πια πως η παρούσα κυβέρνηση δεν είναι και η πλέον επιτυχημένη (για να μην την αδικούμε, ίσως είναι λίγο καλύτερη από την εποχή Μητσοτάκη). Ποιο θεωρείτε ότι είναι το καλύτερο πράγμα που έκανε η κυβέρνηση για τους Έλληνες πολίτες (εξαιρούνται οι εκλογές); Και ποιο το χειρότερο; Σας ρώτησα 2 καθαρά πράγματα. Ελπίζω να αφήσετε τον ξύλινο πολιτικό λόγο και να απαντήσετε ειλικρινά. Εάν δεν το κάνετε, σας απειλώ… θα επιστρέψω και με άλλες ερωτήσεις!!! (χα!) ευχαριστώ πάντως για τον χρόνο που διαθέτετε να απαντήσετε σε μια ασύμμετρη απειλή!!!

Ας είμαστε δίκαιοι και ας παραδεχτούμε ότι κανείς μας δεν εξεπλάγη από την παραδοχή του Πρωθυπουργού ότι κατάσταση της οικονομίας, όπως αποτυπώθηκε στην απογραφή, υπήρξε πολύ χειρότερη από αυτή που φανταζόμασταν. Είναι λογικό λοιπόν, να σημειωθούν καθυστερήσεις και να αλλάξουν οι προτεραιότητες. Και μην ξεχνάτε ότι ξοδέψαμε τρία χρόνια συμμαζεύοντας τα οικονομικά μας, κατά τα οποία αναγκαστικά δεν υπήρξαμε τόσο γενναιόδωροι ή τόσο τολμηροί όσο θα θέλαμε. Αλλά αυτό ήταν στάση ευθύνης προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματοποίηση των στόχων μας. Φαντάζεστε ότι θα ήταν δύσκολο να μοιράσουμε παντού χρήματα και να επανεκλεγούμε πανηγυρικά; Ή μήπως πιστεύετε ότι δεν θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις που πιστεύουμε ότι χρειάζονται αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις της κοινωνίας; Και στις δύο περιπτώσεις θα είχαμε υπάρξει συνεπείς στις εξαγγελίες μας, θα είχαμε «ολοκληρώσει το έργο μας», αλλά θα είχαμε εν τέλει υπάρξει κακοί κυβερνήτες αφού θα είχαμε αφήσει τεράστια χρέη στα ταμεία. Αυτές οι πρακτικές έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν και έχουν φέρει την Ελλάδα στη μειονεκτική, σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θέση που βρίσκεται σήμερα. Εμείς επιλέξαμε να φανούμε χρήσιμοι.

Πέραν αυτού, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε, και εξακολουθεί να έχει, έναν στόχο πολύ μεγαλύτερο από τις μεμονωμένες αποδόσεις της σε επιμέρους τομείς. Και ο στόχος αυτός δεν είναι άλλος από την αλλαγή νοοτροπίας. Γιατί, φαντάζομαι ότι συμφωνείτε όλοι μαζί μου, είμαστε μια χώρα που μαστίζεται από λάθος νοοτροπίες. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, πόσο έντονα απαιτούμε από τους δικαστές, τους γιατρούς ή τους πολιτικούς μας να είναι «αδέκαστοι» και απαλλαγμένοι από κάθε πελατειακή σχέση ρουσφετιού ή μίζας, όταν την ίδια στιγμή, για κάθε προσωπικό μας πρόβλημα έχουμε την απαίτηση να αποτελέσουμε προτεραιότητα έναντι των υπολοίπων «με το αζημίωτο». Είτε λοιπόν μας αρέσει η διαπίστωση είτε όχι, είμαστε μια προσωποκεντρική κοινωνία αντιφάσεων και ωχαδερφισμού, με νοοτροπίες που βρίσκονται τόσο βαθιά ριζωμένες μέσα μας που χρειάζονται πολύ χρόνο και προσπάθεια για να αλλάξουν. Αποτελούν όμως στόχο από τον οποίο δεν θα παραιτηθούμε χάριν του λεγόμενου «πολιτικού κόστους».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑ.Ο.Σ.

ΛΑΟΣ, Καρατζαφέρης. Τι σημαίνουν για εσάς αυτές οι έννοιες; Για την Ελλάδα;

Είναι μια διαφορετική φωνή στο πολιτικό μας σύστημα. Μια φωνή με ρητορική που αποτυπώνει τα άκρα, όπως επεσήμανε ο Κ. Καραμανλής στο debate. Όμως, δημοκρατία σημαίνει, ότι όλες οι φωνές πρέπει να ακούγονται. Από εκεί και έπειτα, η ψήφος είναι αυτή που τελικά θα καθορίσει το αποτέλεσμα. Πιστεύω ότι οι πολίτες, στις 16 Σεπτεμβρίου θα κληθούν αν επιλέξουν κυβερνήτη. Κυβερνήτη ικανό να πάει τη χώρα μας μπροστά.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΕΚΛΟΓΗ

Είστε χρόνια βουλευτής. Σε περίπτωση που δεν εκλεγείτε όμως;

Έχω την τύχη να είμαι από εκείνους που επέλεξαν την πολιτική. Όχι από αυτούς που τους επέλεξε η πολιτική λόγω κάποιας οικογενειακής παράδοσης, ή λαμπερού ονόματος. Και επειδή αυτή η επιλογή έγινε με κίνητρο τη διάθεση προσφοράς, η κοινοβουλευτική μου παρουσία έχει καταχωρηθεί στο μυαλό και την καρδιά μου ως λειτούργημα και όχι ως επάγγελμα. Καλώς ή κακώς, είμαι από τους λίγους εναπομείναντες ρομαντικούς στην πολιτική.
Για να έρθω λοιπόν, στο ερώτημα που μου θέσατε, θα σας πω ότι η πολιτική δεν είναι μονόδρομος για μένα. Οι αποσκευές μου είναι εφοδιασμένες με πολύτιμες σπουδές στο πολιτικό της νομικής και στον τομέα της πολιτικής επικοινωνίας και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι οποίες θα μου επιτρέψουν, ακόμη και όταν η πολιτική μου διαδρομή φτάσει σε κάποιον προορισμό, να συνεχίσω να προσφέρω από κάποιο άλλο μετερίζι. Και σας λέω ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται για ενδεχόμενο που μου προκαλεί δυσφορία. Στην πολιτική, όταν αισθάνεσαι ότι είσαι αυτοδημιούργητος και άρα αυτάρκης ξέρεις και μπορείς να αισθάνεσαι ασφαλής. Η επαγγελματική ανασφάλεια είναι ένα θέμα που απασχολεί τους αχθοφόρους ονόματος.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Παραγωγή

Πλήρης Απασχόληση

11-03-2024

Ασπρόπυργος

Πληροφορική

Πλήρης Απασχόληση

22-01-2024

Αιγάλεω

⚽🏀 LIVE SCORES

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;