Έξοδος στην Αθήνα: Τα καλύτερα events για το ΣΚ (11-12/3)

Live, παραστάσεις και events στην Αθήνα που αξίζει να επισκεφθείς αυτό το ΣΚ.

Καλό μήνα wanderers! Τι κι αν το ημερολόγιο δείχνει ήδη 10 Μαρτίου…

Το neolaia.gr σε app: Κατεβάστε το σε Android και iOS

Λόγω των τραγικών γεγονότων που συνέβησαν με το δυστύχημα στα Τέμπη, το Έξοδος στην Αθήνα, δεν βρέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα μαζί σας για ευνόητους λόγους.

Δεν τολμώ να ρωτήσω τι κάνετε γιατί την απάντηση νιώθω ότι την γνωρίζω.

Κι επειδή κάπως έτσι, επιβιώσαμε για άλλη μία εβδομάδα, ας βγούμε και λίγο το ΣΚ, να σπάσουμε αυτή τη μονοτονία, γιατί αλλιώς θα φλιπάρουμε.

Σας έχω λοιπόν- όπως συνήθως- τα καλύτερα events που θα λάβουν χώρα στην Αθήνα.

Αντί για ζεστή σοκολάτα, προτείνω ένα ουισκάκι ον δε ροκς, αναπαυτικά καθίσματα για να σκεφτούμε πού θα πάμε αυτή την εβδομάδα.

Έξοδος στην Αθήνα: Θέατρο

Ο ΜΠΑΚΑΛΟΓΑΤΟΣ ή ΤΗΣ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑΣ

11-12/3

Η σπαρταριστή κωμωδία «Της κακομοίρας» (γνωστή και ως «Ο μπακαλόγατος») του Ντίνου Κατσουρίδη (1963) είναι πιθανόν, η δημοφιλέστερη κωμωδία του ελληνικού κινηματογράφου και είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο των Χρήστου και Γιώργου Γιαννακόπουλου. Οι ατάκες που εκτοξεύονταν σε ρυθμό πολυβόλου από τον Ζήκο-Κώστα Χατζηχρήστο, στον καλύτερο ίσως ρόλο της καριέρας του, έχουν μείνει διαχρονικές και επίκαιρες! Η φιλόδοξη παραγωγή παρουσιάζεται στο θέατρο Πειραιώς 131, σε μια ανατρεπτική μουσική διασκευή και σκηνοθεσία του Γιώργου Βάλαρη που επιστρέφει στο γνώριμο επιτυχημένο είδος της μεταφοράς ταινιών του Ελληνικού κιν/φου, με τον αγαπημένο Γιάννη Ζουγανέλη στον ομώνυμο ρόλο του «Ζήκου» και ένα επιτελείο γνωστών ηθοποιών. Μαζί τους ο σπουδαίος Γιώργος Αρμένης στο ρόλο του μπακάλη!

ΥΠΟΘΕΣΗ

Ο Ζήκος είναι ένας δαιμόνιος και εύθυμος επαρχιώτης από το Καρπενήσι που δουλεύει υπάλληλος στο μπακάλικο του Παντελή. Είναι ερωτευμένος με την όμορφη νεαρή Φιφίκα, η οποία προσποιείται ότι ανταποκρίνεται στα αισθήματά του, ενώ στην πραγματικότητα αγαπάει τον Κιτσάρα. Ο Παντελής αν και τα παραέχει τα χρονάκια του, θέλει για λογαριασμό του τη νεαρή φίλη της Φιφίκας, τη Λίτσα. Ο Ζήκος διαρκώς τον κοροϊδεύει για την επιλογή του, αλλά αυτός δεν το βάζει κάτω και μαζί με την κυρά Δέσποινα την προξενήτρα, κανονίζει τους αρραβώνες σε συνεννόηση με τον πατέρα της Λίτσας αλλά ερήμην της ίδιας και αποφασίζουν να το ανακοινώσουν την ημέρα των γενεθλίων της. Η Λίτσα μόλις το μαθαίνει ταράζεται, κλείνεται στο δωμάτιό της και προσπαθεί να κλεφτεί με τον αγαπημένο της, Αργύρη. Όμως το σχέδιό τους γίνεται αντιληπτό την τελευταία στιγμή από την κυρα-Δέσποινα και καταλήγουν όλοι στο σπίτι της Λίτσας για να τους «τσακώσουν». Τότε, ο πατέρας της Λίτσας, ο κυρ-Μανώλης, θα δεχτεί να την δώσει στον Αργύρη, ενώ και ο Κιτσάρας, μη χάνοντας την ευκαιρία της παρουσίας του πατέρα της Φιφίκας, ζητά και παίρνει το χέρι της με επιτυχία.

Διαβάστε περισσότερα για την παράσταση που προτείνει το έξοδος στην Αθήνα, εδώ!

Φιλιά, Όσκαρ…

11-12/3

Πρόκειται για μια ιστορία που μιλά για την αξία της ζωής.
Ο δεκάχρονος Όσκαρ ζει στο νοσοκομείο, γιατί πάσχει από μία ανίατη ασθένεια. Ο ίδιος δεν το γνωρίζει ακόμα ώσπου μια μέρα, τυχαία, κρυφακούει τον γιατρό να το ανακοινώνει στους γονείς του. Ο μικρός μας ήρωας βρίσκεται σε απόγνωση. Την κρίσιμη αυτή στιγμή εμφανίζεται σχεδόν σαν “από μηχανής θεός ” μια εκκεντρική ηλικιωμένη κυρία, η Θεία Ροζ! Μία από τις εθελόντριες που κρατούν συντροφιά στα παιδιά του νοσοκομείου. Η Θεία Ροζ του προτείνει ένα παιχνίδι: να θεωρήσει καθεμιά από τις μέρες που του απομένουν ως μια δεκαετία της ζωής του. Ο ‘Οσκαρ σιγά-σιγά αρχίζει να πιστεύει το παιχνίδι και, κατά τη διάρκεια των τελευταίων του έντεκα ημερών, βιώνει μια πλήρη ζωή γεμάτη γεγονότα: έρωτες, γάμο, προδοσίες, αποχαιρετισμούς, επιστροφές, καβγάδες, αγκαλιές, δάκρυα, συγχώρεση. Τελικά πεθαίνει πιστεύοντας ότι έφτασε την ηλικία των 110 ετών, ικανοποιημένος και ευχαριστημένος που κατάφερε να ζήσει μια συναρπαστική ζωή!

Σύμφωνα με τον συγγραφέα της νουβέλας Ο Όσκαρ και η Θεία Ροζ, “Όταν πια δεν μπορούν να μας σώσουν τα φάρμακα, μπορεί να μας σώσει το χιούμορ και η φαντασία”. Είναι προφανές ότι αυτή η σκέψη του Σμιτ καθιστά την ιστορία του μικρού Όσκαρ πολύ σημαντική, ειδικά για την εποχή που ζούμε. Παρόλα αυτά, το κίνητρο να παρουσιάσουμε στο θεατρικό κοινό αυτή την ιστορία, είναι η ανάγκη μας να μιλήσουμε για τη χαρά να είσαι ζωντανός. Το να πιστέψεις και να βρεις αυτή τη χαρά, ακόμα και όντας σε απόγνωση λόγω δυστυχίας ή αρρώστιας, είναι το πιο σημαντικό αλλά και δύσκολο καθήκον για κάθε άνθρωπο. Χωρίς χαρά η ύπαρξή μας γίνεται μίζερη και ανούσια. Πιστεύω ότι το πιο ωραίο που μπορεί να κάνει το θέατρο είναι να μιλήσει γι’ αυτό.

Διαβάστε περισσότερα εδώ!

Ο Γάμος

11-12/3

Το θέατρο Επί Κολωνώ στηρίζει σταθερά τη σύγχρονη ελληνική δραματουργία και η σκηνή του έχει υποδεχθεί μερικά από τα καλύτερα έργα της ελληνικής εσοδείας. Φέτος, η Ομάδα Νάμα ανεβάζει ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Μάριου Ποντίκα, τον «Γάμο», το έργο που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1980-1981 από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν.

Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:

Μια νεαρή κοπέλα βιάζεται και ό,τι ακολουθεί είναι οι αλλεπάλληλοι «βιασμοί» της από την οικογένεια, την κοινωνία, τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης. Η ίδια βρίσκεται «καθηλωμένη» σε όλη τη διάρκεια του έργου, αμέτοχη και ανυπεράσπιστη, ενώ παρακολουθούμε όλους τους ανθρώπους γύρω της να έχουν λόγο και άποψη για αυτό που της συνέβη και δικαιώματα πάνω στο σώμα της που γίνεται ένα πεδίο συγκρούσεων. Η υποκρισία οδηγεί στη συμβιβαστική λύση του γάμου της με τον βιαστή της και την ίδια στην αυτοπυρπόληση. Τυλιγμένη ολόκληρη σε επιδέσμους λόγω των καθολικών εγκαυμάτων, παραμένει βουβή μέχρι τέλους στην αίθουσα δικαστηρίου, αρνούμενη
να ενδώσει σε οποιαδήποτε συναινετική συμμετοχή της και γίνεται το τραγικό σύμβολο της αξιοπρέπειας απέναντι σε κάθε είδους βιασμό.

Σε μια εποχή που εξακολουθούν τις ειδήσεις να κατακλύζουν θέματα για γυναικοκτονίες, για άνιση και προσβλητική μεταχείριση, σε μια εποχή που δίνονται συνεχώς ακόμη μάχες για το δικαίωμα των γυναικών πάνω στο σώμα τους και τον
αυτονόητο σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη, το έργο μιλάει το ίδιο καθαρά και δυνατά στους θεατές όσο και τη στιγμή της συγγραφής του, αιχμηρό σαν ακονισμένο ξυράφι.

Ο Μάριος Ποντίκας, μία ιδιότυπη περίπτωση του ελληνικού θεάτρου και ένας από τους πιο σημαντικούς εκπρόσωπους και ανανεωτές της νεοελληνικής δραματουργίας, αποτυπώνει με ενάργεια τις παθογένειες μιας κοινωνίας, ρίχνοντας φως σε ένα δραματουργικό σύμπαν σκοτεινό και νατουραλιστικό αλλά με ρωγμές λυρισμού που αφήνουν αχτίδες φωτός να εισέλθουν. Η προσπάθειά του επικεντρώνεται στο να μιλήσει για την ατομική ευθύνη η οποία κατ’ επέκταση γίνεται και συλλογική. Τα έργα του είναι καρπός παρατήρησης, ιδεολογικής, πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης, ποτισμένα από ψύχραιμη σκέψη αλλά και από ευθύβολη στόχευση.

Διαβάστε εδώ περισσότερα για την παράσταση που προτείνει το έξοδος στην Αθήνα!

ΣΛΟΥΘ (2ος Χρόνος Επιτυχίας)

11/3

Ο απατημένος σύζυγος Άντριου Γουάικ (Σωτήρης Χατζάκης) και ο εραστής της γυναίκας του Μίλο Τιντλ ο οποίος διεκδικεί να την παντρευτεί (Δημήτρης Μυλωνάς), με γενναίες δόσεις χιούμορ αλλά και την ατμόσφαιρα ενός στιβαρού αστυνομικού έργου, μετατρέπουν τη σκηνή σε ένα πεδίο «μάχης».

Σε αυτήν την κωμικοτραγική αρένα που έχει στηθεί, η κοινωνική καταξίωση, η σεξουαλική υπεροχή, η αγωνία της φθοράς του χρόνου γίνονται οι καταλύτες που παρακινούν τους δύο άντρες σε ένα παιχνίδι αλληλοεξόντωσης…δίχως επιστροφή!

Θα υπάρξει άραγε νικητής;

Το μυστηριώδες αυτό θεατρικό παιχνίδι που συνέθεσε πριν από περίπου 40 χρόνια ο Σάφερ, γοητεύει διαχρονικά τον θεατή. Γραμμένο το 1970, παρέμεινε το κορυφαίο του Βρετανού συγγραφέα και αυτό που τον έκανε διάσημο.

Σύμφωνα με σημείωμα του ίδιου του Άντονι Σάφερ, το μυστικό της επιτυχίας του «ΣΛΟΥΘ» βρίσκεται στο ότι το έργο ουσιαστικά διακωμωδεί τις αστυνομικές ιστορίες κι εν γένει το αστυνομικό μυθιστόρημα ενώ ταυτόχρονα, όπως σημείωσε ο κριτικός Κλάιβ Μπαρνς της Νέας Υόρκης, «περιέχει και αναδεικνύει όλες τις αρετές του αστυνομικού θρίλερ παραμένοντας έτσι το καλύτερο δείγμα θρίλερ που γράφτηκε ποτέ».

Το «ΣΛΟΥΘ» παίχτηκε για περισσότερες από 2.300 παραστάσεις στο West End του Λονδίνου και περίπου 2.000 παραστάσεις στο Broadway. Κέρδισε το Βραβείο Τόνι ως το καλύτερο έργο για το 1970. Δύο χρόνια αργότερα διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Τζόζεφ Μάνκιεβιτς με τους Μάικλ Κέιν στο ρόλο του Μίλον Τιντλ και τον Σερ Λόρενς Ολίβιε στο ρόλο του Άντριου Γουάικ. Ο Ολίβιε κέρδισε το βραβείο των Κινηματογραφικών Κριτικών της Νέας Υόρκης και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ.

Διαβάστε περισσότερα εδώ!

Ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα

11-12/3

Από τα σημαντικότερα, κατά γενική ομολογία, ψυχολογικά δράματα του 20ού αιώνα, έργο διαποτισμένο με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, ο -βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1936) και τέσσερα Πούλιτζερ- συγγραφέας ξεκίνησε να το γράφει τη δεκαετία του 1930, το ολοκλήρωσε το 1941 και το παρέδωσε στον εκδότη του την ίδια χρονιά, δηλώνοντας την επιθυμία του να μη δημοσιευθεί πριν περάσουν 25 χρόνια από τον θάνατό του.

Στο έργο, που διαδραματίζεται μια καλοκαιρινή ημέρα του 1912 και παρουσιάζει μια τετραμελή αμερικανική οικογένεια να μετεωρίζεται ανάμεσα σε αισθήματα αγάπης και μίσους, ο μεγάλος Αμερικανός δραματουργός, σε πλήρη ωριμότητα, ουσιαστικά αναμοχλεύει όσα σχεδόν τραυματικά έζησε ως παιδί και όσα σημάδευσαν τη νεότητά του.

Η παγκόσμια πρώτη παρουσίαση του έργου πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη, στο Βασιλικό Δραματικό Θέατρο, τον Φεβρουάριο του 1956, με θριαμβευτική υποδοχή, και ακολούθησαν αμέσως νέες παραγωγές του σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις και στη Νέα Υόρκη. Το 1962 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, με μεγάλη επιτυχία, από τον σκηνοθέτη Sidney Lumet, με πρωταγωνίστρια την Katharine Hepburn, ταινία που είχε επιτυχία και στο Φεστιβάλ των Καννών, με τους τέσσερις πρωταγωνιστές της να βραβεύονται για τις ερμηνείες τους. Στην Ελλάδα το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από το Εθνικό Θεάτρου το 1965 και ακολούθησαν σημαντικές παραγωγές του σε κρατικά θέατρα και ιδιωτικούς θιάσους.

Διαβάστε περισσότερα για την παράσταση που προτείνει το έξοδος στην Αθήνα, εδώ!

Έξοδος στην Αθήνα: Μουσική

Good Job Nicky

11/3

Ο ταλαντούχος και αινιγματικά γοητευτικός Good Job Nicky, με το ξεχωριστό παρουσιαστικό, στιλ και αισθητική, έρχεται στη σκηνή του six d.o.g.s για ένα ακόμα μοναδικό live το Σάββατο 11 Μαρτίου, για να παρουσιάσει δικά του τραγούδια – και όχι μόνο – στήνοντας ένα μοναδικό μουσικό θέαμα.

Σίγουρα τον έχεις ακούσει στο ραδιόφωνο και σίγουρα θέλεις να τον δεις ζωντανά στο πιό ατμοσφαιρικό και γιορτινό live στο six d.o.g.s!

Ο Good Job Nicky είναι o 27χρονος Έλληνας καλλιτέχνης-φαινόμενο που μέσα στο 2020 μας αιφνιδίασε ευχάριστα με το viral αγγλόφωνο ντεμπούτο του «January 8th», μας κέρδισε με το πρωτότυπο video-album που ακολούθησε, μας έκλεψε την προσοχή με το στυλ του και τα χαρακτηριστικά μπλε μαλλιά του και συζητήθηκε όσο κανένας άλλος πρωτοεμφανιζόμενος καλλιτέχνης τα τελευταία χρόνια.

Ραντεβού ξανά το Σάββατο 11 Μαρτίου, στο six d.o.g.s, για να απολαύσουμε τον πολλά υποσχόμενο Good Job Nicky που με το ταλέντο του, την sui generis παρουσία του και το πλατύ χαμόγελο του, είναι σίγουρο πως θα μας ενθουσιάσει!

Διαβάστε περισσότερα, εδώ!

ΜΑΡΙΝΑ ΣΑΤΤΙ

12/3

Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του πρώτου της άλμπουμ “YENNA” («Γέννα») και την κατάκτηση της κορυφής για άλλη μια φορά με τα νέα της τραγούδια «Πάλι», «Πόνος Κρυφός», «Σπίρτο και Βενζίνη», αλλά και μετά την πρόσφατη live εμφάνισή της που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, η Μαρίνα Σάττι επιστρέφει στη σκηνή του Vox, για μία ακόμα μοναδική παράσταση, την Κυριακή 12 Μαρτίου.

Μαζί της αυτή τη φορά η σπουδαία ερμηνεύτρια Ελένη Τσαλιγοπούλου και ο κορυφαίος δεξιοτέχνης του κλαρίνου Θανάσης Βασιλόπουλος.

Οι συναυλίες της Μαρίνας Σάττι είναι το ίδιο ξεχωριστές όσο και τα τραγούδια που δημιουργεί. Στο live της παρουσιάζει ένα μοναδικό και ιδιαίτερο μουσικό θέαμα, βαθιά επηρεασμένο από παραδοσιακές καταβολές, περίτεχνα συνδυασμένες με τις σύγχρονες μουσικές τάσεις.

«Για μένα παράδοση είναι οι άνθρωποι –που έρχονται και φεύγουν–, ο τρόπος που βρίσκονται μεταξύ τους, που επικοινωνούν και αυτά που αφήνουν πίσω τους».

Στη νέα συναυλία της θα ακούσουμε ζωντανά όλα τα τραγούδια του πρώτου της δίσκου με τίτλο «YENNA». Ένας καθόλου τυχαίος τίτλος, καθώς δηλώνει την πρόθεσή της να αποτυπώσει συμβολικά τη δημιουργική διαδικασία από τη σύλληψη μέχρι τη γέννα: τον ενθουσιασμό, τον φόβο, την ανασφάλεια, τον πόνο και τελικά τη στιγμή της έλευσης στον κόσμο και, ως εκ τούτου, την αλλαγή.

Το πρώτο άλμπουμ της Μαρίνας Σάττι αποτελεί ένα οδοιπορικό με αναφορές στους ήχους ολόκληρης της ελληνικής επαρχίας – από τον ζουρνά και το νταούλι του Βορρά ή το πολυφωνικό τραγούδι της Ηπείρου μέχρι τα γλέντια και τους χορούς της Κρήτης.

Η Μαρίνα Σάττι αποτυπώνει τις πρωτόγονες δονήσεις της ελληνικής υπαίθρου, εμπνευσμένες από τα άγρια βουνά και την απέραντη θάλασσα της Μεσογείου, τολμώντας ταυτόχρονα να πειραματιστεί με pop και urban στοιχεία, απογειώνοντας τον προσωπικό ήχο της που την έκανε να ξεχωρίσει.

Την πλαισιώνει μια εξαιρετική μπάντα, σε μια σύγχρονη μουσική γιορτή με πολυφωνικές αλχημείες, απροσδόκητες ενορχηστρώσεις και τη μοναδικά χαρακτηριστική αισθητική της.

Τραγούδια από την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Γκάιντα και beats. Νταούλια και 808. Μια γιορτή –με τη δύναμη να ενώνει ανθρώπους κάθε εθνικότητας και κάθε γενιάς–, όπου το σύγχρονο συναντάει το παραδοσιακό, για να εκφραστούν μέσα από την πιο άμεση γλώσσα: τη μουσική.

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το live που προτείνει το έξοδος στην Αθήνα!

The best of Luz Casal

11-12/3

H μεγάλη ντίβα της Ιβηρικής, η ανεπανάληπτη Luz Casal, με μια εντυπωσιακή ορχήστρα σπουδαίων μουσικών αλλά και με τη συμμετοχή της δική μας συμφωνικής ορχήστρας Φιλαρμόνια, έρχεται στην Αθήνα για δυο μοναδικές συναυλίες, το Σάββατο 11 και την Κυριακή 12 Μαρτίου στο CHRISTMAS THEATER.

Δύο μελωδικές βραδιές , με τα θρυλικά πλέον «Piensa en mi», «Un Αno de Amor»,«No me importa nada», «Historia de un Amor» και όλες τις μεγάλες επιτυχίες που τόσο αγάπησε το ελληνικό κοινό, σ’ ένα ονειρικά μελωδικό οδοιπορικό με την χαρακτηριστική, λυρική φωνή της Luz Casal σε μια μαγική συναυλία που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά εκτός Ισπανίας.

Η κορυφαία ερμηνεύτρια με τον χαρακτηριστικό προσωπικό και λυρικό της τρόπο, τραγουδά για τον οικουμενικό έρωτα, το καθολικό πάθος, για την ίδια τη ζωή!

Η Luz Casal, η «μούσα του Almodóvar» όπως την αποκαλούν διεθνώς, με μια φωνή γεμάτη ένταση και εκφραστικότητα, ιδιαίτερη σαν τη θάλασσα, πότε ήρεμη και γαλήνια και πότε σπαρακτικά θυμωμένη, πάντα όμως σαγηνευτική, κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ το 1982 γνωρίζοντας αμέσως την παγκόσμια καταξίωση. Η συμμετοχή της στα soundtracks των ταινιών του μεγάλου Ισπανού σκηνοθέτη ήταν αυτή που εκτίναξε στα ύψη τη δημοτικότητά της.

Η Luz Casal, ανανεώνει το ραντεβού της με τους Έλληνες φίλους της, το Σάββατο 11 και την Κυριακή 12 Μαρτίου, στη φιλόξενη σκηνή του CHRISTMAS THEATER.

Διαβάστε εδώ περισσότερα για τη συναυλία!

Διαβάστε ακόμη: