23 σκέψεις για το 2023

Ναι, είναι ωραίο να ελπίζουμε, να ευχόμαστε, να προγραμματίζουμε. Είναι υγιές, είναι ανθρώπινο, είναι το «καύσιμο» και η ώθηση που χρειαζόμαστε για να πάμε μπροστά, να προοδεύουμε, να κάνουμε πράγματα σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Αλλά πόσες προσδοκίες να αντέξει κάποιος;

Στην πρώτη βόλτα του χρόνου, εκεί στις 7 παρά το πρωί που όλοι γυρνούν από τα γλέντια και εγώ βγαίνω με το σκυλί, με καθαρό και σχετικά ξεκούραστο μυαλό κάνω σκέψεις, 23 για το 2023, και τις μοιράζομαι μαζί σας.

Σκέφτομαι ότι πρέπει να παίρνω μια βαθιά ανάσα πριν μιλάω. Το κάνω όταν διδάσκω αλλά να το κάνω και στην προσωπική μου ζωή. Σκέφτομαι ότι πρέπει να πολεμήσω συνήθειες που μπορεί να με κρατούν πίσω ή που τελικά μπορεί να μη μου κάνουν καλό. Σκέφτομαι ότι πρέπει να σταματώ να απολογούμαι ή να εξηγώ τις επιλογές μου. Δεν είναι ότι νιώθω άσχημα, απλά μπαίνω σε διαδικασία να εξηγώ και αυτό πρέπει να σταματήσει, έτσι και αλλιώς δεν είναι ότι θέλω να με «ακολουθήσουν».

Σκέφτομαι γενικά ότι πρέπει να σταματήσουμε να βάζουμε ταμπέλες, με την έννοια του τονισμού, του «ξεχωρίσματος». Είτε θετικά είτε αρνητικά. Σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνουμε το «καλό» μόνο αν το θέλουμε, αν το νοιώθουμε. Σκέφτομαι ότι πρέπει να…σκεφτόμαστε λίγο περισσότερο και τους άλλους, τι επιπτώσεις έχουν οι πράξεις μας στις ζωές άλλων.

Σκέφτομαι ότι δεν πρέπει να αφήνουμε τους εαυτούς μας να γίνονται καχύποπτοι, να βλέπουν παντού εχθρούς. Είναι τοξικό, τρώει μόνο εμάς. Σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι μας λέει το ένστικτό μας, να ακολουθούμε γενικά την πρώτη μας αντίδραση σε κάτι και όχι να σκεφτόμαστε και φιλτράρουμε το κάθε τι. Σκέφτομαι ότι πρέπει να κρατάμε χρόνο για τον εαυτό μας και να περνάμε ποιοτικό χρόνο «μαζί του». Αν δε θέλουμε, κάτι πάει στραβά.

Σκέφτομαι ότι πρέπει να είμαστε δίκαιοι. Σε όλους. Ακόμα και σε αυτούς που δε συμπαθούμε. Σκέφτομαι ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν κινούνται όλα γύρω από εμάς, δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου. Σκέφτομαι ότι πρέπει να βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι έχουμε δικαιώματα και πρέπει να τα διεκδικούμε αλλά ταυτόχρονα έχουμε και υποχρεώσεις που αποτελούν δικαίωμα κάποιου άλλου.

Σκέφτομαι ότι πρέπει να έχουμε ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά. Σκέφτομαι ότι πρέπει να αφαιρέσουμε από τη ζωή μας ότι επιχειρεί να μας καθοδηγεί με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, πχ. πολιτική ή θρησκεία. Σκέφτομαι ότι πρέπει να μειώσουμε και τη δική μας αντίστοιχη «προπαγάνδα». Δεν θέλουμε να τους κάνουμε όλους ίδιους με εμάς. Επίσης, σκέφτομαι ότι πρέπει να σταματήσουμε να ψάχνουμε τρόπους να προσπεράσουμε «το σύστημα», να βγούμε από πάνω εκεί που δεν μπορούμε και δεν μας αξίζει.

Σκέφτομαι ότι πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο την αυτογνωσία και την αυτοεκτίμησή μας, να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Σκέφτομαι ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για εμάς, χωρίς να πατήσουμε επί πτωμάτων. Σκέφτομαι ότι πρέπει να προσέχουμε την υγεία μας, το σώμα μας, να παρατηρούμε και να δρούμε άμεσα. Σκέφτομαι ότι πρέπει να αρχίσουμε να προσέχουμε και το περιβάλλον γύρω μας. Να το φροντίζουμε για να μας φροντίσει κι αυτό με τη σειρά του.

Σκέφτομαι ότι πρέπει να αρχίσουμε να αγαπάμε και σκέφτομαι ότι πρέπει να αρχίσουμε να αφήνουμε να μας αγαπούν.

Σας έπρηξα με τα «σκέφτομαι» (και γράφω!). Ένα τελευταίο, 23ο έμεινε: Σκέφτομαι ότι δεν πρέπει να αφήνουμε εκκρεμότητες σε τίποτα. Όλα τα θέματα, ό,τι και αφορούν, πρέπει να κλείνουν στην ώρα τους και να είμαστε ελαφρύτεροι να προχωράμε. Χωρίς «πέτρες» στις τσέπες μας…