Μάθε πώς να βοηθήσεις έναν φίλο που «περνάει φάση»

Η φοιτητική ζωή είναι μία από τις πιο σημαντικές περιόδους στη ζωή μας. Στη διάρκεια αυτής, μαθαίνουμε πώς να είμαστε ανεξάρτητοι, θέτουμε τις βάσεις για το επαγγελματικό (και όχι μόνο) μέλλον μας, δημιουργούμε νέες φιλίες, ενώ, όπως είναι αναπόφευκτο, έρχονται και κάποιες στιγμές που περνάμε μια δύσκολη «φάση» και θέλουμε έναν (φιλικό) ώμο για να ακουμπήσουμε.

Από την άλλη βέβαια, υπάρχουν και στιγμές που γινόμαστε εμείς οι ίδιοι ο φιλικός ώμος για να ακουμπήσει κάποιος φίλος ή φίλη που δεν είναι και στα καλύτερά του. Το νεαρό της ηλικίας, όμως, μπορεί πολλές φορές να κάνει τον οποιονδήποτε να «κολλήσει» και να μην ξέρει πώς να συμπαρασταθεί στον φίλο ή την φίλη του. Μην αγχώνεσαι, όμως, γιατί μόνο μέσω της εμπειρίας θα το ανακαλύψει. Άλλωστε, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι το να είσαι εκεί χωρίς να το σκεφτείς, γιατί κάπως έτσι χτίζονται οι σχέσεις που σημαίνουν περισσότερα.

Όσον αφορά το «πώς» θα είσαι δίπλα στα αγαπημένα σου πρόσωπα, εμείς έχουμε να σου διηγηθούμε μερικές ιστορίες, που ίσως σου δώσουν μερικές ιδέες για το πώς μπορείς να είσαι κι εσύ εκεί για τις φίλες και τους φίλους σου όταν σε έχουν ανάγκη, δημιουργώντας μαζί τους μία σχέση τόσο δυνατή, που θα διαρκέσει σε βάθος χρόνου.

Ακολουθούν τέσσερις ιστορίες, βασισμένες σε πραγματικά γεγονότα:

#1 Η κολλητή που χώρισε μέσα στην εξεταστική

Τα χρόνια πέρασαν και από «φρέσκια» πρωτοετής φοιτήτρια βρέθηκα να «λιώνω» στο άγχος και το διάβασμα, πριν ακόμη φτάσει η περίοδος της εξεταστικής. Αυτό συνέβη επειδή η καθηγήτρια που διδάσκει ένα από τα πιο δύσκολα μαθήματα του εξαμήνου, αποφάσισε να μας βάλει να γράψουμε πρόοδο και μόνο όσοι και όσες «περάσουν» την πρόοδο μία εβδομάδα πριν τις διακοπές του Πάσχα θα μπορέσουν να «δώσουν» το μάθημα τον Ιούνιο.

Όπως είναι φυσικό, από τη στιγμή που το έμαθα έκανα «υπερωρίες» στη βιβλιοθήκη προκειμένου να διαβάσω, ενώ η κολλητή και συγκάτοικός μου που ανήκει σε άλλη σχολή δεν έδινε καμία πρόοδο και έτσι ήταν κάπως πιο χαλαρή. Μια μέρα, λοιπόν, καθώς διάβαζα στη βιβλιοθήκη, «έσκασε» σαν βόμβα ένα μήνυμα από την κολλητή που έγραφε: «Χώρισα. Δεν είμαι καλά». Μία σχέση που είχε «αντέξει» δυο καραντίνες και πόσα χρόνια πιο πριν, είχε πλέον τελειώσει και εγώ δεν μπορούσα εκείνη τη στιγμή να πάω στο σπίτι για να της συμπαρασταθώ, αφού η πρόοδος… «καραδοκούσε».

Από τη μία βρισκόμουν στη βιβλιοθήκη και δεν μπορούσα να μιλήσω, από την άλλη, δεν ήθελα να αφήσω την κολλητή μου στο «περίμενε» μέχρι το βράδυ που θα γυρνούσα *κουρασμένη* στο σπίτι. Δοκίμασα, λοιπόν, να συνδεθώ από το internet της βιβλιοθήκης, το οποίο δυστυχώς «σερνόταν» όντας υπερφορτωμένο. Έτσι, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τα data που είχα από το What’s Up, προκειμένου να ακούσω περισσότερα για τον χωρισμό της, να της δώσω συμβουλές και να την παρηγορήσω.

Για να μην τα πολυλογώ, καταλήξαμε να μιλάμε με βιντεοκλήση περίπου 5-6 ώρες, αναλύοντας τα ΑΠΑΝΤΑ της σχέσης και του χωρισμού της. Ευτυχώς, τα data που είχα στο What’s Up είχαν πρόσφατα διπλασιαστεί δωρεάν, κάτι που αξιοποίησα για να βρεθώ στο πλάι της κολλητής μου, μέχρι να επιστρέψω στο σπίτι μας. Με την πρόοδο… θα δούμε πώς θα πάει, δεν με πειράζει και τόσο. Σημασία έχει που ήμουν δίπλα στη φίλη μου γιατί σημασία έχει να είσαι εκεί όπως και όποτε μπορείς για αυτούς που αγαπάς, χωρίς να το σκεφτείς, ό,τι κι αν χρειαστεί να αφήσεις πίσω – ακόμη και το διάβασμα για την πρόοδο!

#2 Αυτό που χαθήκαμε στη μέση του πουθενά

Το τέταρτο έτος της σχολής αποδείχθηκε αρκετά απαιτητικό για εμένα. Την 25η Μαρτίου, λοιπόν, αποφάσισα να χαλαρώσω πηγαίνοντας ένα μικρό ταξιδάκι με μια φίλη, αφού έτσι κι αλλιώς δεν είχαμε μαθήματα λόγω αργίας. Τα πάντα ήταν άψογα σχεδιασμένα κι εμείς ήμασταν φουλ ενθουσιασμένες.

Ο ενθουσιασμός καλά κρατούσε και μετά από επισκέψεις σε μουσεία, καφεδάκι και περιπλάνηση στην πόλη που επισκεφτήκαμε, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο, ώστε να προετοιμαστούμε για μια επική έξοδο από αυτές που το τελευταίο διάστημα είχαμε στερηθεί λόγω υποχρεώσεων στις Σχολές μας. Εκείνη τη στιγμή βέβαια συνειδητοποιήσαμε πως δεν είχαμε ιδέα πού βρισκόμασταν και πώς μπορούμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο.

Μέσα στην ατυχία μας εκείνη τη στιγμή ήρθε να προστεθεί το γεγονός πως το κινητό μου είχε κλείσει από μπαταρία. Για καλή μας τύχη, η φίλη μου είχε ενεργοποιήσει το πακέτο απεριόριστης ομιλίας του What’s Up και έτσι, μπορούσαμε να καλέσουμε κάποιον για να μας βοηθήσει να βρούμε ταξί.

Πήραμε τηλέφωνο, λοιπόν, μία άλλη φίλη μας που ευτυχώς το σήκωσε αμέσως. Εκείνη έψαξε και βρήκε το τηλέφωνο για να καλέσουμε ένα ταξί. Καλέσαμε το νούμερο και η αλήθεια είναι πως μας πήρε αρκετή ώρα να εξηγήσουμε το πού ακριβώς βρισκόμαστε. Καθώς περιμέναμε το ταξί, μιλούσαμε ακόμα με την φίλη μας για παρέα και λίγη πλάκα, προκειμένου να «ελαφρύνει» την ατμόσφαιρα, αφού εμείς ήμασταν κάπως αγχωμένες με το πώς θα γυρίσουμε πίσω. Και παρότι εκείνη δεν ήρθε στο τριήμερο με σκοπό να κάτσει να διαβάσει, μας βοήθησε να βρούμε πώς θα γυρίσουμε στο ξενοδοχείο. Δεν παίζει να το ξεχάσω ποτέ: Παρότι τηλεφωνικά, η φίλη μας ήταν «εκεί» να διακωμωδήσει το «δράμα» που περνούσαμε, κάνοντάς το να φαίνεται σαν αστεία περιπέτεια με αίσιο τέλος. Στην επόμενη εκδρομή θα είναι μαζί μας κι ας φέρει και τα βιβλία της μαζί!

#3 Το άγχος της πρακτικής

Μαζί με το τέταρτο έτος έφτασε και η στιγμή που η συγκάτοικός μου θα έκανε επιτέλους πρακτική σε σχολείο, καθώς σπούδαζε Φιλολογία και όλο αυτό το διάστημα δεν είχε καταφέρει να ξεκινήσει την άσκησή της. Όπως ήταν αναμενόμενο, το άγχος την είχε «κυριεύσει» από το προηγούμενο βράδυ, κάτι που δεν έκρυψε σε κανέναν και κατά κύριο λόγο σε εμένα που πέρασα πολλές ώρες προσπαθώντας να την πείσω πως όλα θα πάνε καλά.

Την επόμενη ημέρα ξύπνησα και αφότου έκανα ένα καφεδάκι, είδα την ώρα και κατάλαβα ότι μάλλον η κολλητή μου μόλις είχε σχολάσει από την πρακτική της. Έτσι, έπρεπε να επικοινωνήσω μαζί της προκειμένου να δω αν όλα πήγαν κατ’ ευχήν ή αν τελικά…. «υπέκυψε» στο τρομερό της άγχος! Εκείνη τη στιγμή, όμως, συνειδητοποίησα ότι μου είχε τελειώσει το πακέτο και δεν είχα κάνει ακόμα ανανέωση υπολοίπου.

Ευτυχώς, όμως είχα διαθέσιμα tokens από το Reload it του What’s Up για να τα εξαργυρώσω σε δωρεάν data ή λεπτά ομιλίας προς όλους. Άλλωστε, με το νέο Reload It μετά από κάθε ανανέωση υπολοίπου, όλοι οι συνδρομητές κερδίζουν ένα Platinum, Gold, Silver ή Bronze token και μπορούν να το εξαργυρώσουν, επιλέγοντας ανάμεσα σε δωρεάν data ή λεπτά ομιλίας προς όλους.

Έτσι, άνοιξα το What’s Up App και, εκμεταλλευόμενη το δωράκι μου, επέλεξα να το εξαργυρώσω το token σε data για ένα μήνα προκειμένου να μιλήσω με βιντεοκλήση με την κολλητή μου και να κανονίσουμε να βρεθούμε έξω από το σχολείο για να πάμε για ένα καφεδάκι και να μου πει τα πάντα για την πρώτη μέρα της πρακτικής της.

Μπορεί τελικά να μην ήπια τον καφέ που με τόσο κόπο έφτιαξα #not, μπορεί να μην πήγα τελικά στο μάθημα της Σχολής μου, αλλά άξιζε μιας και η κολλητή μου παρέμενε εξίσου αγχωμένη για την επόμενη ημέρα της πρακτικής της. Χαίρομαι που ήμουν εκεί όταν με χρειάστηκε!

#4 Επιχείρηση: «βρείτε την εξαφανισμένη γάτα»

Μετά από ένα πιεστικό διάστημα στη σχολή, ήρθε η στιγμή για επιστροφή στην πόλη μας και φυσικά, για λίγη καλοκαιρινή χαλάρωση. Ολόκληρη η καθιερωμένη παρέα επέστρεψε από τις πόλεις που σπούδαζε και όλοι ήμασταν έτοιμοι να περάσουμε ένα χαλαρό καλοκαίρι αφού ευτυχώς η «αποστολή» εξεταστική στέφθηκε με επιτυχία. Έτσι, το πρώτο βράδυ μαζευτήκαμε όλοι και όλες μαζί για να τα πούμε και γυρίσαμε στα σπίτια μας… χαράματα!

Λόγω ξενυχτιού, ο ύπνος μέχρι το μεσημέρι ήταν… μονόδρομος για όλη την παρέα. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε, αφού κατά τις 11:00 το πρωί, μία φίλη από την παρέα μας πήρε τηλέφωνο και, μέσα σε κλάματα, μας ενημέρωσε ότι ξύπνησε νωρίς και αφότου έψαξε όλο το σπίτι, ήταν πλέον σίγουρη πως η γάτα της δεν ήταν εκεί. Στο άκουσμα του νέου και γνωρίζοντας πως η φίλη μας αγαπάει την γάτα της σα να είναι το παιδί της, προσπαθήσαμε για αρχή να την παρηγορήσουμε μέσω τηλεφώνου. Φυσικά, αυτό από μόνο του δεν ήταν αρκετό.

Έτσι, μόλις ενημερώθηκε και ο τελευταίος της παρέας, κάναμε μία ομαδική βιντεοκλήση και αποφασίσαμε να χωριστούμε σε ομάδες για να ψάξουμε στη γειτονιά της, ενώ μία φίλη που έτυχε να έχει ξυπνήσει πιο νωρίς για μια δουλειά προθυμοποιήθηκε να περάσει από το σπίτι της φίλης μας για να την παρηγορήσει. Ευτυχώς, ήταν η πρώτη που έφτασε στη γειτονιά και ανακάλυψε την Ρόξυ φοβισμένη στο πεζοδρόμιο να περιμένει να σωθεί. Τελικά, η γάτα της φίλης μας είχε πηδήξει από το μπαλκόνι σαν σωστός αίλουρος -το μπαλκόνι ευτυχώς ήταν στον πρώτο όροφο-, και έτσι ούτε έπαθε κάτι, ούτε άργησε να επιστρέψει σπίτι σώα και ασφαλής. Όλοι τρέξαμε για να βοηθήσουμε τη φίλη μας και σημασία έχει το ότι «ήμασταν εκεί». 

Και είμαστε κάθε φορά «εκεί» για τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους, για τους φίλους και τους κολλητούς μας, όπως ακριβώς και το What’s Up είναι εκεί για εμάς, κάθε φορά… και τώρα ακόμα περισσότερο, με απεριόριστη ομιλία, διπλάσια DATA στα πακέτα #GIGA και το νέο Reload It.