Δεν είναι δολοφονία, είναι γυναικοκτονία
Η γυναικοκτονία αποτελεί την πιο ακραία μορφή έμφυλης και σεξιστικής βίας. Ας το θυμόμαστε αυτό.

Ένα από τα πιο ειδεχθή και αποτρόπαια εγκλήματα που έχουν γίνει ποτέ στη χώρα μας έγινε την 11η Μαΐου στα Γλυκά Νερά. Πρόκειται για τη δολοφονία της 20χρονης Κάρολαιν μέσα στο σπίτι της και δίπλα στο παιδί της. Στην αρχή ως ύποπτοι είχαν θεωρηθεί αλλοδαποί, καθώς, σύμφωνα με τις ψευδείς και παραπλανητικές μαρτυρίες του συζύγου, αλλοδαποί εγκληματίες εισέβαλλαν στο σπίτι για να το ληστέψουν, έδεσαν τον ίδιο και στραγγάλισαν τη σύζυγό του δίπλα στο 11 μηνών παιδί τους. 

Στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα έγιναν πολύ διαφορετικά, όπως απέδειξαν οι εκτενείς και διεξοδικές έρευνες των Αρχών, τα στοιχεία, και τελικά, η ομολογία του συζύγου, που πλέον είναι ο φερόμενος ως δράστης.

Ας το πάρουμε από την αρχή…

Σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε ο δράστης στην ομολογία του το τελευταίο διάστημα το ζευγάρι είχε συχνά προστριβές και μάλωναν. Τα προβλήματα της μεταξύ τους σχέσης, ωστόσο, η άτυχη κοπέλα δεν είχε μοιραστεί με κανέναν παρά μόνο με μία στενή τη φίλη.

Το μοιραίο βράδυ που πραγματοποιήθηκε η γυναικοκτονία, το ζευγάρι αντάλλασσε μηνύματα μέσω κινητού, στα οποία ειπώθηκαν άσχημα και σκληρά λόγια. Η κοπέλα βρισκόταν στη σοφίτα, ενώ ο δολοφόνος της βρισκόταν στο σαλόνι μαζί με το παιδί τους. Αυτό συνέβη στις 00:35, ενώ λίγη ώρα αργότερα και πιο συγκεκριμένα στη 1:20 ο πιλότος έβγαλε την κάρτα μνήμης από το καταγραφικό και έκτοτε ‘έπεσε” μαύρο. Αυτή η κίνηση προέδιδε την πρόθεσή του να διαπράξει το έγκλημα της γυναικοκτονίας και στη συνέχεια να συγκαλύψει το έγκλημά του σκηνοθετώντας μία υποτιθέμενη απόπειρα ληστείας.

Ο πιλότος είχε κοιμηθεί για λίγη ώρα στον καναπέ, αλλά στη συνέχεια ξύπνησε και ανέβηκε και εκείνος στη σοφίτα, όπου έβαλε το μωρό στην κούνια και ξάπλωσε στο κρεβάτι. Σύμφωνα με όσα ισχυρίστηκε, η 20χρονη Καρολάιν ξύπνησε και του είπε: «δεν σε θέλω ούτε εσένα, ούτε το μωρό».

Τότε, εκείνος έχασε την ψυχραιμία του και επί 10 λεπτά την έπνιγε με το μαξιλάρι, όταν τελικά ξεψύχησε. Η ακριβής ώρα θανάτου δεν έγινε γνωστή από τον θύτη, αλλά από το smartwatch της κοπέλας, το οποίο αποτέλεσε και ένα στοιχείο-κλειδί για την επίλυση της υπόθεσης.

Συγκεκριμένα, τα ευρήματα που έδωσαν τη “χαριστική βολή”, προκειμένου να γίνει η προαγωγή του στο τμήμα και να ομολογήσει το έγκλημα ήταν τα εξής:

  • Το βιομετρικό ρολόι που φορούσε στο χέρι της η Κάρολαιν, το οποίο φέρεται να έχει καταγράψει παλμούς, την ώρα που η μαρτυρία του συζύγου της θα έπρεπε να δείχνει ότι δεν υπήρχε καμία ένδειξη ζωής για την 20χρονη.
  • Η αφαίρεση των καρτών μνήμης από τις κάμερες του σπιτιού, από την οποία προέκυπτε απόκλιση συγκριτικά με όσα είχε καταθέσει ο 32χρονος, ο οποίος έχει παραθέσει συγκεκριμένη ώρα φυγής των δραστών και συγκεκριμένη ώρα που αφαιρούν την κάρτα SIM. Όμως, οι ώρες αυτές φαίνεται ότι διαψεύδονταν τα εργαστηριακά δεδομένα.
  • Η «ύποπτη» δραστηριότητα που κατεγράφη στο κινητό του την ώρα του περιστατικού, στο οποίο, ωστόσο, ο ίδιος ισχυριζόταν ότι ήταν δεμένος και ακινητοποιημένος.

Αυτό ήταν περιληπτικά το έγκλημα. Πολλά άτομα αναφέρονται σε αυτά ως μία δολοφονία ή ως μία ανθρωποκτονία, καθώς ο όρος γυναικοκτονία ενοχλεί και σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις προσβάλλει μάλιστα. Οπότε, ήρθε η στιγμή να ξεκαθαρίσουμε τι είναι αυτό που διαχωρίζει τη γυναικοκτονία από μία δολοφονία. Η σύντομη απάντηση είναι το κίνητρο. 

Δεν τη σκότωσε, όπως ψευδώς ακούστηκε, για να πάρει τα λεφτά από την ασφάλεια ζωής της.

Δεν τη σκότωσε, επειδή βρισκόταν σε κατάσταση άμυνας.

Τη σκότωσε, επειδή εκείνη ήθελε διαζύγιο. 

Τη σκότωσε, επειδή ήθελε να χωρίσουν, αλλά αυτός δεν επιθυμούσε κάτι τέτοιο.

Σύμφωνα με τον επίσημο όρο που δίνεται από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων η γυναικοκτονία ορίζεται ως εξής:

“Γενικός ορισμός: δολοφονίες γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους, οι οποίες διαπράττονται ή γίνονται ανεκτές τόσο από ιδιώτες όσο και από δημόσιους φορείς. Ο όρος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο, τον βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού, τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών ως «εγκλήματα για λόγους τιμής» και λοιπές μορφές δολοφονίας, τη στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων, και περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με συμμορίες, το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών και την εμπορία γυναικών και κοριτσιών.

Ο όρος «femicidio» (από το αγγλικό «femicide», ήτοι γυναικοκτονία) χρησιμοποιείται εκτενώς στη Λατινική Αμερική ως χρήσιμο εργαλείο για την αντιμετώπιση της ανησυχητικής κλιμάκωσης των πολύ βίαιων δολοφονιών γυναικών και κοριτσιών. Εισήχθη παράλληλα η λέξη «feminicidio» προκειμένου να αποτυπωθεί το στοιχείο της ατιμωρησίας και της θεσμικής βίας λόγω έλλειψης λογοδοσίας και επαρκούς ανταπόκρισης από την πλευρά του κράτους, όταν διαπράττονται τέτοιες δολοφονίες. Ο δεύτερος όρος χρησιμοποιείται όταν διακυβεύεται η ευθύνη του κράτους.

Στατιστικός ορισμός: Η δολοφονία μιας γυναίκας από ερωτικό σύντροφο και ο θάνατος μιας γυναίκας ως αποτέλεσμα πρακτικής που είναι επιβλαβής στις γυναίκες. Ως ερωτικός σύντροφος νοείται πρώην ή νυν συζύγος ή συντρόφος, ανεξάρτητα από το αν ο/η δράστης/στρια έχει μοιραστεί ή μοιράζεται την ίδια κατοικία με το θύμα.”

Συνεπώς, αν χρησιμοποιήσουμε τον στατιστικό ορισμό βλέπουμε ότι πρόκειται για τη δολοφονία μίας γυναίκας, της Κάρολαϊν, από τον ερωτικό της σύντροφο, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο σύζυγός της Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, και το κίνητρο κρύβει βαθύτατα ανησυχητικά προβλήματα, τα οποία θα πρέπει να προβληματίσουν την κοινωνία συνολικά.

Γυναικοκτονία: Η πιο ακραία μορφή έμφυλης και σεξιστικής βίας

Σύμφωνα με τα όσα διαβάζουμε στο site της ΔΙΟΤΙΜΑ σχετικά με την ιστορία του όρου “γυναικοκτονία”:

“Ο όρος γυναικοκτονία (femicide) έρχεται από παλιά, όταν το 1976 τον κατέγραψε η εγκληματολόγος Νταϊάνα Ράσελ (Diana E. H. Russel), ορίζοντας έτσι το εγκληματολογικό και ανθρωπολογικό αυτό φαινόμενο.

Ο όρος «γυναικοκτονία» έγινε ευρέως γνωστός και υιοθετήθηκε από την εγκληματολογία μετά το 1992, χάρη στο βιβλίο με τίτλο «Femicide: the politics of woman killing», μια συλλογή δοκιμίων που επιμελήθηκαν από κοινού η ακαδημαϊκός Τζιλ Ράντφορντ (Jill Radford) και η εγκληματολόγος Νταϊάνα Ράσελ (DianaE. H. Russell).

«Η γυναικοκτονία συνιστά διακριτό αδίκημα που παλιότερα και επί πολλά χρόνια συγκαλύπτονταν πίσω από τα εγκλήματα ‘’τιμής’’, και στην πρόσφατη ιστορία πίσω από τον όρο ‘’εγκλήματα πάθους’’.

Ο χαρακτηρισμός της δολοφονίας επομένως ως γυναικοκτονία συνιστά πράξη αντίστασης στην απόκρυψη μιας κοινωνικής πραγματικότητας και ξεσκεπάζει τη συνενοχή των σεξιστικών κοινωνιών μας», τονίζει η Μ. Λιάπη.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας «γυναικοκτονία είναι η ανθρωποκτονία από πρόθεση γυναικών επειδή είναι γυναίκες. Η γυναικοκτονία συνήθως διαπράττεται από άντρες αλλά κάποιες φορές συνεργούν και γυναίκες, συνήθως μέλη της ίδιας οικογένειας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις γυναικοκτονία διαπράττει σύντροφος ή πρώην σύντροφος που συνήθως είχε και μακρόχρονη κακοποιητική συμπεριφορά, απειλούσε, κακοποιούσε ή/και εκφόβιζε τη γυναίκα, η οποία πολύ συχνά βρίσκεται σε θέση φυσικής ή/και οικονομικής αδυναμίας σε σχέση με αυτόν”.

Ηρθε μάλλον ο καιρός να πούμε το έγκλημα με το όνομά του. Πρόκειται για γυναικοκτονία. Το βασικό αίτιό της αφορμάται από μία γενική και εξαιρετικά προβληματική αίσθηση ανωτερότητας των ανδρών προς τις γυναίκες, κάτι που καλλιεργείται από την πατριαρχία στην οποία “βουλιάζει” ολόκληρη η ελληνική (και όχι μόνο) κοινωνία. Άλλωστε, σύμφωνα με την ομολογία του δράστη, ο άνδρας της οικογενείας ανέλαβε δράση, με σκοπό να προστατέψει το παιδί του από τη μητέρα του. Η ερώτηση που πρέπει να τεθεί λοιπόν είναι η εξής: Από τι νόμιζε ο γυναικοκτόνος ότι προστατεύει το παιδί του, όταν σκότωνε τη μητέρα του; 

Ο γυναικοκτόνος και καθ’ομολογίαν δράστης του απάνθρωπου εγκλήματος δεν έχει καμία δικαιολογία, δεν χαίρει καμίας λύπησης από μεριάς μας, δεν τυγχάνει και δεν πρέπει να τυγχάνει καμίας συμπόνοιας, ακόμα και στην περίπτωση που το ψυχολογικό του υπόβαθρο αποδειχθεί κλινικό. Ο γυναικοκτόνος επέλεξε συνειδητά και έδρασε συνειδητά όταν αφαίρεσε τη ζωή της Καρολάιν και σκηνοθέτησε αυτή την τραγική “υπερπαραγωγή” σκηνής εγκλήματος. Αφαίρεσε τη ζωή της νεαρής Καρολάιν, επειδή θεωρούσε την Καρολάιν κτήμα του, ιδιοκτησία του. Και προτίμησε να της στερήσει τη ζωή με τον πιο ασύλληπτο τρόπο, παρά να “χάσει” την ιδιοκτησία που θα έφευγε ή που σκόπευε να φύγει από τη ζωή του.

Και αν ορισμένοι “ενοχλούνται” από τη χρήση της λέξης “γυναικοκτονία”, ίσως θα έπρεπε να ενοχληθούν περισσότερο με το γεγονός ότι πολλές γυναίκες δολοφονούνται βάναυσα λόγω του φύλου τους, μέσα σε ένα πλαίσιο ανασφάλειας, επικίνδυνης εμμονής του συζύγου, μέσα στο ίδιο το σπίτι τους. Ο δολοφόνος έχει τα κλειδιά του σπιτιού τους.

Όσοι “ενοχλούνται” με τον όρο “γυναικοκτονία”, ας αντιληφθούν ότι πρόκειται για μία κατηγορία εγκλημάτων με συγκεκριμένο προφίλ δραστών, και πως ο όρος θα σταματήσει να υφίσταται και να χρησιμοποιείται όταν σταματήσουν να υπάρχουν τέτοιοι δράστες και άρα τέτοιου είδους εγκλήματα. Ή για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους… όταν επιτέλους πάψουν να υπάρχουν γυναικοκτόνοι και γυναικοκτονίες.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Χωρίς κατηγορία

Πλήρης Απασχόληση

18-01-2024

Ασπρόπυργος

Πωλήσεις

Πλήρης Απασχόληση

18-12-2023

Χαλάνδρι

1.500

⚽🏀 LIVE SCORES
19 Μαϊ. 2024
Παν
20:00
-
Ολυ
19 Μαϊ. 2024
Άρη
20:00
-
ΠΑΟ
24 Μαϊ. 2024
ΠΑΟ
19:00
-
ΦΕΝ
24 Μαϊ. 2024
Ρεάλ
22:00
-
ΟΣΦΠ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

  
  
 1