Τζωρτζάκης για Πέραμα: «Εσείς που κοιμάστε, κοιμηθείτε ήσυχα. Ένας γύφτος λιγότερος»

Mε αφορμή την αιματηρή καταδίωξη στο Πέραμα που είχε ως αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα από αστυνομικούς ο 20χρονος Ρομά, ο ηθοποιός, Χάρης Τζωρτζάκης, έκανε μια συγκινητική ανάρτηση στο facebook, μέσω της οποίας αποτυπώνει τις δικές του σκέψεις όταν, πηγαίνοντας στη δουλειά του με το αμάξι, συναντά στο δρόμο ένα κορίτσι Ρομά, λίγο μεγαλύτερο από την ηλικία της κόρης του.

Ο ηθοποιός αναρωτιέται πώς γίνεται να υπάρχουν άνθρωποι που δεν ντρέπονται, όταν γυρίζουν την πλάτη τους σε τέτοιου είδους περιστάσεις, ενώ -μεταξύ άλλων- αναφέρει στην ανάρτησή του τα εξής:

«Το κορίτσι αυτό στο κεντρικότερο σημείο των Αθηνών είμαι σίγουρος ότι το προσπέρασαν αστυνομικοί της ομάδας Δίας, δικαστικοί, πολιτικοί, κοινωνικοί λειτουργοί και για να μην τα πολυλογώ το προσπεράσαμε όλοι μας. Ε από αυτό το κορίτσι έχουμε την απαίτηση να ενταχθεί στην κοινωνία μας και αναρωτιόμαστε τι φταίξαμε που αύριο μεθαύριο θα μας κλέψει το αυτοκίνητο. Και όταν μας το κλέψει, γιατί θα μας το κλέψει και μεταξύ μας πολύ καλά θα μας κάνει, εμείς θα το σκοτώσουμε και θα πανυγηρίζουμε γιατί επιτέλους θα πρέπει να μπει μια τάξη με τους γύφτους.»

Στην ανάρτησή του, o ηθοποιός εκφράζει την αδικία που νιώθουμε οι περισσότεροι για ορισμένες κοινωνικές ομάδες που ζουν στο περιθώριο και μας θυμίζει ότι αυτοί που προσπερνάμε στον δρόμο, αυτοί για τους οποίους αδιαφορούμε γιατί “δεν είναι δική μας δουλειά” ή γιατί δεν μας αφορά άμεσα, είναι άνθρωποι που ζουν ανάμεσά μας, δίπλα μας. Η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη μας, όμως, σε ποιον κόσμο κατοικούν;

Ολόκληρη η ανάρτηση του ηθοποιού:

“Στο δρόμο για το θέατρο στη συμβολή της Πανεπιστημίου με Βασιλίσσης Σοφίας, τι ειρωνική διασταύρωση ε;, με πλησίασε μια τσιγκανοπούλα τρία τέσσερα χρόνια μεγαλύτερη από την κόρη μου γύρω στα εφτά δηλαδή, για να μου καθαρίσει τα τζάμια του αυτοκινήτου. Τη ρώτησα που είναι οι γονείς της και μου απάντησε με τον πιο φυσικό τρόπο του κόσμου «στη γύρα να κονομήσουν κανα φράγκο». Κοντοστάθηκα για λίγο στο φανάρι αναζητώντας κάποιον ενήλικο που ίσως την επιβλέπει, την άφησα να μου καθαρίσει το μπαρμπρίζ βλέποντάς την να σκαρφαλώνει στις μύτες των ποδιών της για να φτάσει να το καθαρίσει ολόκληρο, της έδωσα δύο ευρώ, άναψε το φανάρι και σηκώθηκα και έφυγα. Έφυγα και παράτησα ένα παιδί στη μέση του δρόμου λίγο μεγαλύτερο από την ηλικία της κόρης μου γιατί επρεπε να πάω στη δουλειά μου. Το κορίτσι αυτό εκτός από εμένα το παράτησαν και εκατοντάδες άλλοι που πέρασαν και ενώ σταματάνε για να διασώσουν ένα γατάκι ή ένα σκυλάκι που το παίρνουν -και πολύ καλά κάνουν- και ύστερα το φροντίζουν και αναζητούν εναγωνίως μια ζεστή αγκαλιά να τα φροντίσει, προσπερνάνε οπως έκανα κι εγώ ένα παιδί λίγο μεγαλύτερο από την ηλικία της κόρης μου για να πάνε και αυτοί όπως έκανα κιεγω στη δουλειά τους. Το κορίτσι αυτό στο κεντρικότερο σημείο των Αθηνών είμαι σίγουρος ότι το προσπέρασαν αστυνομικοί της ομάδας Δίας, δικαστικοί, πολιτικοί, κοινωνικοί λειτουργοί και για να μην τα πολυλογώ το προσπαράσαμε όλοι μας. Ε από αυτό το κορίτσι έχουμε την απαίτηση να ενταχθεί στην κοινωνία μας και αναρωτιόμαστε τι φταίξαμε που αύριο μεθαύριο θα μας κλέψει το αυτοκίνητο. Και όταν μας το κλέψει, γιατί θα μας το κλέψει και μεταξύ μας πολύ καλά θα μας κάνει, εμείς θα το σκοτώσουμε και θα πανυγηρίζουμε γιατί επιτέλους θα πρέπει να μπει μια τάξη με τους γύφτους. Εγώ μολις γύρισα σπίτι μου, η κόρη μου κοιμάται αλλά ντρέπομαι να πάω να τη φιλήσω. Ξέρω ότι δεν αλλάζει κάτι με αυτό αλλά ακόμα αναρωτιέμαι πως γίνεται να υπάρχουν άνθρωποι που δεν ντρέπονται. Και τότε κάπως ηρεμώ ότι δεν έχω χάσει τελειως την ανθρωπιά μου. Εσείς που κοιμάστε, κοιμηθείτε ήσυχα. Ένας γύφτος λιγότερος.”

Η ανάρτηση στο κοινωνικό δίκτυο:

 

Δείτε ακόμα:

• Καταδίωξη στο Πέραμα: Παρέμβαση του Παρατηρητηρίου Παραβιάσεων Κατά των Ρομά
• Το ψέμα που γέννησε τον ρατσισμό