Όλυμπος: Γιατί τιμά η Google το ελληνικό βουνό με doodle;

Ο Όλυμπος είναι το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, με την κορυφή του τον Μύτικα, να φτάνει σε ύψος 2.918 μέτρων. Φυσικά η “φήμη” του βουνού είναι παγκόσμια, λόγω του ρόλου που έπαιξε στην ελληνική μυθολογία. Θεωρούταν ο τόπος κατοικίας των Ολύμπιων θεών και του αποδίδονταν μεταφυσικές ιδιότητες.

Ο Όλυμπος τιμάται με το νέο doodle της Google, καθώς σήμερα είναι η επέτειος της κατάκτησης της κορυφής του από “κοινούς θνητούς”. Έχουν περάσει 105 χρόνια, από το 1913 που δύο θαραλλέοι ορειβάτες από την Ελβετία, ο φωτογράφος Φρεντερίκ Μπουασονά και Ντανιέλ Μπο-Μποβί, πρύτανης της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης, αναρριχήθηκαν στην κορυφή του Ολύμπου με τη βοήθεια ενός ντόπιου από το Λιτόχωρο, του Χρήστου Κάκαλου.

Ο καιρός δεν ήταν σύμμαχος στην γεννέα τους προσπάθεια, αλλά ο Χρήστος Κάκαλος γνώριζε καλά το βουνό και ήταν σε θέση να ελέγξει το βάδισμα του ακόμα και ξυπόλητος. Κατάφερε να οδηγήσει τους δύο Ελβετούς μέσα από δύσκολα περάσματα και απόκριμνες πλαγιές του Ολύμπου. Οι αντιξοότητες που είχαν να αντιμετωπίσουν ήταν πολλές, κι ο Μπουασονά, παρά την εμπειρία του, δυσκολευόταν από τον βαρύ φωτογραφικό εξοπλισμό που κουβαλούσε μαζί του.

Στη διάρκεια της αναρρίχησης η κορυφή του Ολύμπου είχε καλυφθεί από ομίχλη με αποτέλεσμα να πιστεύουν οι Ελβετοί ότι είχαν φτάσει στην κορυφή. Όταν όμως διαλύθηκε η ομίχλη, είδαν τον Μύτικα, την κορυφή του Ολύμπου και αφού κατάλαβαν το λάθος τους, Μπουασονά και Μποντ-Μποβί με τη βοήθεια του Κάκαλου συνέχισαν την αναρρίχηση.

Ήταν 2 Αυγούστου του 1913 όταν τελικά οι τρεις άνδρες κατάφεραν να φτάσουν στον Μύτικα, στην κορυφή του Ολύμπου στα 2.918 μέτρα και να γίνουν οι πρώτοι άνθρωποι που πετύχαιναν το συγκεκριμένο επίτευγμα.

Ο Χρήστος Κάκαλος, χάρη στην γνώση και την πολύτιμη εμπειρία του, ήταν ο πρώτος από τους τρεις που σκαρφάλωσε στον Μύτικα. Τα επόμενα χρόνια και μέχρι το θάνατό του, το 1976, έγινε ο επίσημος οδηγός του Όλυμπου.

Ο Όλυμπος στη Αρχαιότητα

Ήταν ο σχήμα του Ολύμπου, η πολύμορφη και ευμετάβλητη γοητεία της φύσης του, οι ψηλές κορυφές του, γεμάτες ομίχλη και χαμηλά σύννεφα που φέρνουν συχνά καταιγίδες, που προκαλούσαν το δέος και τον θαυμασμό στον προϊστορικό άνθρωπο που κατοίκησε στους πρόποδές του, όπου η αρχαιολογική σκαπάνη αποκαλύπτει σήμερα ευρήματα από οικισμούς της εποχής του σιδήρου. Οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι της περιοχής θα δημιουργήσουν τους θρύλους που αργότερα θα αποδώσουν το Δωδεκάθεο των Αρχαίων Ελλήνων.

Οι δώδεκα θεοί κατοικούν στα φαράγγια, «τις πτυχές του Ολύμπου» όπως τα αποκαλεί ο Όμηρος- όπου βρίσκονται και τα παλάτια τους. Το Πάνθεον (ο σημερινός Μύτικας), είναι το σημείο συνάντησής τους, θέατρο των Θυελλωδών συζητήσεών τους. Ο θρόνος του Δία (το σημερινό Στεφάνι), φιλοξενεί αποκλειστικά τον αρχηγό των θεών, τον Δία (Ζευς). Από κει εξαπολύει τους κεραυνούς του δείχνοντας έτσι την «Θεϊκήν του μήνιν». Το δωδεκάθεο συμπληρώνουν η Ήρα, η Εστία, η Δήμητρα, ο Ποσειδώνας, η Αθηνά, ο Απόλλων, η Άρτεμις, ο Ερμής, ο Άρης, η Αφροδίτη και ο Ήφαιστος,Ο Όλυμπος στην Ιλιάδα ονομάζεται μέγας, μακρύς, αιγλήεις (δηλ. λαμπρός), πολύδενδρος.

Στις ανατολικές παρυφές του Ολύμπου, στην Πιερία, η μυθολογική παράδοση τοποθέτησε τις εννέα Μούσες, προστάτιδες των Καλών Τεχνών, θυγατέρες του Δία και της Τιτάνιδας Μνημοσύνης: η Κλειώ, η Ευτέρπη, η Θάλεια, η Μελπομένη, η Τερψιχόρη, η Ερατώ, η Πολύμνια, η Ουρανία και η Καλλιόπη.

[Πληροφορίες από το Βικιπαίδεια]