O Τζον Κόρνφορθ ήταν ένας Αυστραλοεγγλέζος χημικός που κέρδισε το Νόμπελ Χημείας το 1975 για την δουλειά του όσον αφορά τη στερεοχημεία των ενζυμικά καταλυόμενων αντιδράσεων.
Ο Κόρνφορθ έπασχε από μικρός από μία σταδιακή απώλεια ακοής, η οποία τον κατέστησε τελικά τελείως κουφό.
Η πάθηση αυτή επηρέασε την καριέρα του στην χημεία, ωστόσο, ο ίδιος δεν το έβαλε κάτω. Παρότι δεν μπορούσε να ακούσει τις διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο του, άρχισε να διαβάζει μόνος του βιβλία Χημείας.
Το 1937 αποφοίτησε με έπαινο από το πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, όπου και παρέμεινε για τις μεταπτυχιακές του σπουδές. Χάρη σε μια υποτροφία, συνέχισε τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, απ’ όπου έλαβε τον διδακτορικό του τίτλο, το 1941.
Μια μέρα στο πανεπιστήμιο, ο Τζον Κόρνφορθ συνάντησε την Rita Harradence, επίσης χημικό.
Είχε σπάσει μια φιάλη στο εργαστήριο και ζήτησε από τον ίδιο να την επισκευάσει και εκείνος το έκανε. Έτσι, ξεκίνησε μια σημαντική επαγγελματική αλλά και ρομαντική σχέση που κράτησε μια ζωή. Το 1939, οι δυο τους κέρδισαν υποτροφίες για σπουδές στην Οξφόρδη και παντρεύτηκαν δύο χρόνια αργότερα. Μαζί έγραψαν περισσότερες από 40 επιστημονικές εργασίες.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου δούλεψε για τον καθορισμό της δομής του κεντρικού μορίου στο αντιβιοτικό πενικιλίνη. Συμμετείχε στη συγγραφή του βιβλίου Η χημεία της πενικιλίνης (1949), το οποίο ήταν αποτέλεσμα μεγάλης διεθνούς συμμετοχής.
Ο Τζον Κόρνφορθ παρέμεινε στην Οξφόρδη μέχρι το 1946, οπότε και προσχώρησε στο επιστημονικό προσωπικό του Συμβουλίου Ιατρικών Ερευνών της Μεγάλης Βρετανίας, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1962.
Τέλος, διετέλεσε καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Γουόρικ (1965-71) και του Σάσεξ (1971-82).
Το 1951 ολοκλήρωσε, ταυτόχρονα με τον νομπελίστα Γούντγουορντ, την πρώτη πλήρη σύνθεση μη-αρωματικών στεροειδών.
Την εποχή κατά την οποία ο Κόνραντ Μπλοχ, επίσης νομπελίστας, είχε επικεντρώσει την προσπάθειά του στη βιοσύνθεση της στερόλης, ο Κ. μαζί με τον Τζορτζ Πόπτζακ κατόρθωσαν να πετύχουν την πλήρη ανθρακική αποικοδόμηση της χοληστερόλης και να διαπιστώσουν, μέσω ραδιενεργών ιχνηθετών, τη σύνθεση μορίων οξικών οξέων, από τα οποία αποτελείται· αυτό του επέτρεψε να προσδιορίσει λεπτομερώς τη βιοσύνθεση της χοληστερόλης, ενός εξαιρετικά πολύπλοκου μορίου.
Το 1953 εξελέγη μέλος της Βασιλικής Εταιρείας της Μεγάλης Βρετανίας.
Τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και βραβεία για την προσφορά του στην επιστημονική έρευνα. Ωστόσο, σημαντικότερη υπήρξε η βράβευσή του με το Νόμπελ χημείας, το 1975, μαζί με τον Βλαντιμίρ Πρέλογκ, για το έργο του στη στερεοχημεία των ενζυμικά καταλυόμενων αντιδράσεων.
Ο Κόρνφορθ πέθανε στις 8 Δεκεμβρίου του 2013 σε ηλικία 96 ετών. Ήταν αθειστής και σκεπτικιστής.
Δες εδώ 5 πράγματα που δεν ήξερες για τον Τζον Κόρνφορθ!
JOBS
Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα
Πληροφορική
Πλήρης Απασχόληση
22-01-2024
Αιγάλεω
Marketing
Πλήρης Απασχόληση
11-05-2024
Αθήνα