Αξιοθέατα που κινδυνεύουν να "εκλείψουν"!

Η επιβίωση διάσημων τοπίων και ιστορικών μνημείων σε συνθήκες όπως η κλιματική αλλαγή, η αποψίλωση των δασών, ο τουρισμός και η βιομηχανία καθίσταται χρόνο με το χρόνο όλο και πιο δύσκολη!

Ποια διάσημα αξιοθέατα “υποφέρουν” απο τις σύγχρονες συνθήκες και γιατί;

Μια αρχική τέτοια περίπτωση είναι οι περιβόητοι λευκοί βράχοι του Ντόβερ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, που διαβρώνονται με ταχύτητρες ρεκόρ. Το συγκεκριμένο φαινόμενο κατα πάσα πιθανότητα συσχετίζεται με την ανθρώπινη δραστηριότητα.

Σύμφωνα με την Daily Mail, οι βράχοι διαβρώνονται σε τέτοιους ρυθμούς ώστε “μικραίνουν” κατα 32 εκατοστά τον χρόνο. Πρόκειται για ένα μέγεθος πολύ μεγαλύτερο απο τον εκείνο που είχε πριν εκατοντάδες χρόνια. Τότε, ο ρυθμός διάβρωσης ήταν μόλις 2 εκατοστά ανα χρόνο.

Άλλο ένα υπέροχο μέρος που μπορεί σύντομα να χαθεί…είναι η Βενετία. 

Μπορεί να σου φανεί περίεργο, αλλά η πόλη βυθίζεται με ταχύτητα πενταπλάσια απ’ ό,τι στο παρελθόν. Σύμφωνα με τις έρευνες, η πόλη γέρνει προς την Ανατολή και κατευθύνεται προς την Αδριατική με ρυθμό 2 χιλιοστών το χρόνο την τελευταία δεκαετία.

Ένα νέο σύστημα που έχει υιοθετηθεί για την προστασία της πόλης, το Experimental Electromechanical Module (Mose), φιλοδοξεί να προστατεύσει την πόλη των καναλιών από τις πλημμύρες.

Ο σχεδιασμός του προϋποθέτει την κατασκευή εισόδων στον πυθμένα των τριων όρμων που συνδέουν την Αδριατική θάλασσα με την βενετική λιμνοθάλασσα. όπου, μέσα στις πύλες αυτές είναι τοποθετημένα δεκάδες ειδικά «δοχεία» γεμάτα νερό.

Ένα μνημείο ακόμη που αντιμετωπίζει πρόβλημα είναι το  Σινικό Τείχος, όπου ,σύμφωνα με έκθεση του 2015, το ένα τρίτο του έχει ήδη εξαφανιστεί.

Η απώλεια ενός μεγάλου μέρους του τείχους οφείλεται εν μέρει στην φυσική διαδικασία διάβρωσης αλλά και στις καταστροφές που προκαλούν οι άνθρωποι και η έλλειψη μέτρων προστασίας του.

Ήδη, όπως αναφέρουν τα κινεζικά μέσα, μόνο το 8% του Τείχους είναι καλά συντηρημένο. Παρότι η Κίνα έχει υιοθετήσει νόμους τα τελευταία χρόνια για την προστασία του, μεγάλα τμήματά του κατεδαφίστηκαν, λεηλατήθηκαν ως οικοδομικά υλικά ή ανακαινίστηκαν υπερβολικά και εμπορευματοποιήθηκαν.

Η τελευταία “αξιοθαύμαστη” προσπάθεια της κινεζικής κυβέρνησης ήταν η αποκατάσταση τμημάτων του τείχους καλύπτοντας τα με τσιμέντο και μετατρέποντας τα σε ένα ομαλό επίπεδο διάδρομο.

Άλλο ένα αξιοθέατο που προσελκύει σημαντικές ροές τουριστών είναι η Νεκρά θάλασσα.

Εδώ και χιλιάδες χρόνια, επισκέπτες φτάνουν εκεί για να δοκιμάσουν την παράξενη βουτιά στα νερά της και να επιπλεύσουν απολαμβάνοντας τις ευνοϊκές της επιδάσεις στην υγεία τους.

Οι ειδικοί, ωστόσο, διαπίστωσαν πως η στάθμη των υδάτων της πέφτει κατά περίπου ένα μέτρο το χρόνο.

Η πτώση της στάθμης θεωρείται πως προέκυψε ως αποτέλεσμα ενός “στραγγίσματος” της Νεκράς Θάλασσας.

Κοινώς, οι εκροές της είναι μεγαλύτερες από το νερό που την τροφοδοτεί, από τον Ιορδάνη ποταμό. Εκτιμάται πως από τη δεκαετία του ’50 η στάθμη της Νεκράς θάλασσας έπεσε κατά 40 μέτρα.

Από την άλλη, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας φαίνεται να απειλεί το ένα δέκατο του πληθυσμού του πλανήτη που ζει σε παράκτιες περιοχές και νησιά που βρίσκονται σε κίνδυνο.

Μεταξύ αυτών είναι και ο παραδεισένιος προορισμός…Μαλδίβες.

Τα μέτρα για τον περιορισμό του φαινομένου επικεντρώθηκαν στη μείωση των θερμοκρασιών αλλά αυτό ίσως και να μην φτάνει.

Ακόμα κι αν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία μειωθεί και η επιφάνεια της θάλασσας είναι πιο κρύα, η ζέστη και πάλι θα υπάρχει στα βαθύτερα στρώματα του ωκεανού, προκαλώντας διαρκώς άνοδο της στάθμης.

Έτσι, οι Μαλδίβες κινδυνεύουν να βρεθούν…κάτω απο την θάλασσα. Η κυβέρνηση της χώρας άρχισε να κατασκευάζει -ως μέτρο αντιμετώπισης- τεχνητά νησιά για τους πολίτες της.

“Θύμα” της κλιματικής αλλαγής κινδυνεύει να γίνει και ο, ηλικίας 18.000 ετών, παγετώνας Chacaltaya, στη Βολιβία.

Με ύψος που φτάνει τα 5.300 μέτρα, στη κορυφή των Άνδεων, οι χιονισμένες πλαγιές του κάποτε φιλοξενούσαν ένα από τα παλαιότερα χιονοδρομικά θέρετρα στον κόσμο.

Ωστόσο, μεταξύ 1940 και 1982, ο παγετώνας συρρικνώθηκε κι από 222.967 τετραγωνικά χιλιόμετρα περιορίστηκε στα 139.355. Και ήδη, το 1996 συρρικνώθηκε κι άλλο, στα 79.990 τετραγωνικά μέτρα και το 2005 χάθηκε.

Το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπιση και η περιοχή της Μοντάνα. Το Glacier National Park που ήταν πάλαι πότε διάσημος προορισμός για σκι κινδυνεύει να χαθεί λόγω της κλιματικής αλλαγής που επηρεάζει το οικοσύστημά του.

Σύμφωνα με έκθεση της Υπηρεσίας Γεωλογικής Έρευνας των ΗΠΑ, οι παγετώνες του Εθνικού Πάρκου έχουν συρρικνωθεί σημαντικά από την ίδρυσή του το 1910.

Οι Times ανέφεραν πως κάποτε το πάρκο είχε 150 παγοκαλύμματα ενώ ο αριθμός τους σήμερα είναι κάτω από 30. Ο λόγος πίσω απο την συρρίκνωσήτους δεν είναι άλλος από την κλιματική αλλαγή.