Κριτική Παράστασης: ΤΕΡΕΖΙΝ - Ένα φαντασμα-τικό καμπαρέ!

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το ναζιστικό καθεστώς, με πρωτοβουλία του Υπουργείου Προπαγάνδας, δημιουργεί το στρατόπεδο συγκεντρώσεως Τερεζίν. Το γκέτο αυτό αποτελεί μία ξεχωριστή περίπτωση, καθώς εκεί συγκεντρώνονται όλοι οι Εβραίοι καλλιτέχνες της εποχής και χρησιμοποιείται από την χιτλερική Γερμανία σαν γκέτο-βιτρίνα, προκειμένου να χειραγωγήσει και να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη.

Πάνω σε αυτή την κεντρική ιδέα οικοδομείται η μουσικοχορευτική παράσταση “Τερεζίν”, από την θεατρική ομάδα “Δήλος”, σε σκηνοθεσία Δήμητρας Χατούπη, που παρακολουθήσαμε στο θέατρο “Αργώ”. Το έργο είναι εμπνευσμένο από το θεατρικό έργο της Σοφίας Αδαμίδου “Ούτε πουλιά πετάνε, ούτε λουλούδια ανθίζουν” και συνιστά μία πρωτότυπη προσέγγιση μίας τραγικής σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας, βασισμένη στην μουσική και το χορό.

Η καλλιτεχνική κοινότητα της Τερεζίν, με αφορμή την επίσκεψη του Ερυθρού Σταυρού, αποφασίζει να οργανώσει μία θεατρική παράσταση, ένα καμπαρέ, παρ όλες τις αντιξοότητες και την επισφαλή μοίρα της. Ο θεατής γίνεται μάρτυρας της δημιουργικότητας, των προβών και των σχέσεων που αναπτύσσονται στο διάστημα αυτό που το καμπαρέ προετοιμάζεται. Οι καλλιτέχνες αποφασίζουν να δοθούν ολόψυχα στην προετοιμασία της παράστασης, οδεύοντας συνειδητά προς τον θάνατο. Διότι η Τερεζίν, δεν είναι παρά μία βιτρίνα, μία απόπειρα προπαγάνδας της κοινής γνώμης.

Το τέλος του Καμπαρέ θα σημάνει και το τέλος των καλλιτεχνών. Οι φρικαλεότητες του πολέμου, τα βασανιστήρια, ο τρόμος και ο θάνατος κυριαρχούν στην παράσταση αυτή, συνδεδεμένα όμως άρρηκτα με την μουσική, το τραγούδι και τον χορό. Το οξύμωρο αυτό κι αντιθετικό συνταίριασμα ξαφνιάζει ευχάριστα και το αποτέλεσμα χαρίζει μία διαφορετική και πρωτότυπη προσέγγιση του θέματος. Τίποτα δεν αλλάζει ουσιαστικά, αφού η ναζιστική λαίλαπα κατασπαράζει τα πάντα. Όμως η καλλιτεχνική δημιουργία αντιστέκεται και το έργο του καλλιτέχνη διασώζεται και διασφαλίζει την επωνυμία και την υστεροφημία του, ακόμα και μετά τον θάνατό του. Πρόκειται για την ύστατη, απέλπιδα προσπάθεια επιβίωσης, για την ελπίδα και το φως της δημιουργίας, για την αισιοδοξία που προσφέρει η έκφραση. Ο άνθρωπος δεν σταματά να ονειρεύεται και να αναζητά μονοπάτια έκφρασης, έμπνευσης και πρόκλησης, μέχρι και την τελευταία στιγμή της ύπαρξής του.

Η σκηνοθεσία και η κινησιολογία των ηθοποιών απέδωσαν τα αντικρουόμενα συναισθήματα, αλλά και την πνιγηρή ατμόσφαιρα του στρατοπέδου σε αντιδιαστολή με την φρεσκάδα του καμπαρέ. Οι ηθοποιοί ισορρόπησαν σε τεντωμένο σχοινί ανάμεσα στη χαρά και την απελπισία, οδηγώντας τον θεατή σε μία πρωτόγνωρη δίνη. Αντιμέτωπος με ανθρώπους-φαντάσματα και με μία παράσταση “φαντασματική”, όπως χαρακτηρίζεται, που σηματοδοτεί το θάνατο, δεν μπορεί παρά να προβληματιστεί και να γίνει μέτοχος του ανθρώπινου σπαραγμού. Μην το χάσετε, γιατί αποτελεί μία πρόταση καινούρια και πολύ ενδιαφέρουσα, με νέους ηθοποιούς και συντελεστές που αξίζουν της προσοχής σας!

Πληροφορίες:

Θέατρο ΑΡΓΩ

Ελευσινίων 15, πλησίον μετρό Μεταξουργείο, τηλ: 210 5201.684

έως 31 Ιανουαρίου 2016

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο, στις 21.30

Κυριακή στις 20:00

Διάρκεια: 105 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

15€ Γενική Είσοδος |10€ Ομαδικό (Για group των 10 ατόμων) | 8€ Φοιτητικό | 5€ Ατέλεια – Ανέργων

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

buy.tickethour.com

Cosmote | Deals for you