Επένδυση στην ελληνική εκπαίδευση για την ανάκαμψη, του Σ. Ιωαννίδη

Του Σάκη Ιωαννίδη*

Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική κοινωνία έχει υποστεί έντονα τις συνέπειες της ύφεσης που έφερε η παγκόσμια οικονομική κρίση. Βρισκόμαστε στον πέμπτο χρόνο ύφεσης και ύστερα από πολλές θυσίες και πρόσθετα βάρη, για πρώτη φορά αρχίζει να φαίνεται φως στο τούνελ της πορείας για ανάκαμψη.

Τώρα λοιπόν που χρειαζόμαστε μια ώθηση για να κάνει η χώρα το αποφασιστικό βήμα προς τα εμπρός, χρειάζεται να πάρουμε μια σημαντική απόφαση. Να επενδύσουμε στην παιδεία. Επένδυση στην Ελληνική Εκπαίδευση, σε όλες της τις βαθμίδες, σημαίνει επένδυση στη νέα γενιά. Σημαίνει παραγωγή άρτια καταρτισμένου επιστημονικού προσωπικού, το οποίο με τις γνώσεις και τις δεξιότητές του θα πάρει στις πλάτες του τη χώρα και θα χτίσει το μέλλον όπως το οραματίζεται.

Η κρισιμότητα της παιδείας σε καιρούς κρίσης, είναι αυτονόητη. Σήμερα που η νέα γενιά ψάχνει διεξόδους προς το εξωτερικό για επαγγελματική αποκατάσταση, η Πολιτεία οφείλει να αναλάβει δράση ώστε να κρατήσει τη νέα γενιά στην Ελλάδα. Χωρίς νέους, δεν υπάρχει μέλλον και οι νέοι δεν θα μείνουν σε μια χώρα αν δεν τους δοθούν τα ανάλογα κίνητρα και οι προοπτικές. Τα ελληνικά σχολεία, Πανεπιστήμια, ΤΕΙ και τεχνικά λύκεια μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο. Να γίνουν δηλαδή μοχλός ανάπτυξης για τη χώρα μας, προσφέροντας υψηλής ποιότητας γνώσεις στους αποφοίτους τους.

Η αρχή έχει ήδη γίνει. Η απελευθέρωση του πανεπιστημίου από αναχρονιστικούς θεσμούς όπως ο τρόπος λειτουργίας του πανεπιστημιακού ασύλου, έδωσε νέα πνοή στα πανεπιστήμια τα οποία δεν είναι πια χώροι ανομίας και όμηροι στα χέρια λίγων, κυρίως εξωπανεπιστημιακών. Χρειάζεται πλέον, μια συνολική μεταρρυθμιστική κίνηση, η οποία θα φέρει κοντά τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ με την αγορά εργασίας. Είναι γεγονός ότι η έρευνα και η καινοτομία οδηγούν στην ανάπτυξη, τα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα όμως υπολείπονται των αντίστοιχων του εξωτερικού τόσο σε υλικοτεχνικές υποδομές όσο και σε στελέχωση από νέους ερευνητές, οι οποίοι μετακινούνται στο εξωτερικό προς αναζήτηση ερευνητικών προγραμμάτων αντάξιων των προσδοκιών τους.

Με λίγα λόγια τα πανεπιστήμια πρέπει να λειτουργήσουν ως σύγχρονα ερευνητικά κέντρα με τη συμμετοχή και ιδιωτικών φορέων. Ταυτόχρονα θα βρεθούν επιπλέον πόροι χρηματοδότησης για τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, επιτρέποντας σε επιχειρήσεις να επενδύουν στην έρευνα σε αυτά και επιπλέον θα ελαχιστοποιηθεί η αναμονή ενός αποφοίτου για να εισέλθει στην αγορά εργασίας.

Το ίδιο ισχύει και για τα σχολεία. Το νέο νομοσχέδιο για το Νέο Λύκειο κινείται στη σωστή κατεύθυνση, αλλά θα πρέπει να γίνουν και άλλα βήματα ώστε να παρέχεται στους μαθητές και εμπειρία σε εργασιακούς χώρους μέσα από μαθητείες. Έτσι, θα μπορούν να επιλέγουν καλύτερα το αντικείμενο με το οποίο θα ασχοληθούν στο μέλλον.

Η επένδυση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση λοιπόν, είναι το στοίχημα της γενιάς μας. Είναι ο εξορθολογισμός σχολείων και ιδρυμάτων ώστε αυτά να γίνουν ανταγωνιστικά σε σχέση με τα αντίστοιχα του εξωτερικού. Είναι η διατήρηση της Ελλάδας, στον πνευματικό ρόλο που έχει αναλάβει στην Ευρώπη, ως πολιτισμικό κέντρο. Είναι ο αγώνας που οφείλουμε να κερδίσουμε για τους νέους ανθρώπους.

*Οικονομολόγος, Πρόεδρος ΟΝΝΕΔ