Τι Ευρώπη θέλουμε

Τα όργανα της Ε.Ε., οι αστικές κυβερνήσεις, τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου, αστοί αναλυτές και απολογητές των μονοπωλίων, επιχειρούν με λαθροχειρία να ταυτίσουν την Ευρώπη με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ε.Ε., όμως, συνιστά ιμπεριαλιστική διακρατική συμμαχία των αστικών τάξεων των κρατών-μελών της, που με τη συμμαχία αυτή θέλουν να διασφαλίσουν και να θωρακίσουν την εξουσία τους και την κυριαρχία των μονοπωλίων. Αυτή η ένωση καμία σχέση δεν έχει με τις προσδοκίες της εργατικής τάξης, των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων του χωριού και της πόλης, της νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων. Είναι εχθρική προς τα συμφέροντά τους, τις ελπίδες τους για μια διαφορετική κοινωνία, απαλλαγμένη από τον ζυγό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που στο επίκεντρό της θα έχει τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Η βαθιά καπιταλιστική κρίση που συνταράζει την ευρωζώνη και την Ε.Ε. γκρέμισε τα ψέματα των αστών ότι η Ε.Ε. θα φέρει την ευημερία στους λαούς της, τα επιχειρήματα περί δήθεν «κράτους-πρόνοιας» στην Ε.Ε. και τις χώρες-μέλη της, τις οπορτουνιστικές ουτοπίες περί «κοινωνικής Ευρώπης», της «Ε.Ε. των λαών». Η καπιταλιστική κρίση αξιοποιείται από τα ευρωενωσιακά μονοπώλια, τα όργανα της Ε.Ε. και τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου στα κράτη-μέλη για να επιτευχθεί ο στρατηγικός τους στόχος -στόχος της ίδιας της ίδρυσης της ΕΟΚ/Ε.Ε.- να γίνει πάμφθηνη η τιμή της εργατικής δύναμης στην Ε.Ε., ώστε να διασφαλιστεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Να γίνουν τα ευρωενωσιακά μονοπώλια «ανταγωνιστικότερα» σε σχέση με τους μονοπωλιακούς ομίλους των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, στις σφοδρές ενδοιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις που μαίνονται για το μοίρασμα των αγορών, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών (ιδίως της ενέργειας) και των δρόμων μεταφοράς τους. Σε ολόκληρη την Ε.Ε., η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα βρίσκονται αντιμέτωποι με τη βάρβαρη επίθεση του μονοπωλιακού κεφαλαίου που τσακίζει τα δικαιώματα και τη ζωή τους. Δραματικές μειώσεις μισθών και συντάξεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, φορολεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, εκτίναξη της ανεργίας, κατεδάφιση των δημόσιων συστημάτων ασφάλισης και πρόνοιας, τεράστιες περικοπές δαπανών στους τομείς της υγείας, της πρόνοιας και της εκπαίδευσης και εμπορευματοποίησή τους για να αποτελέσουν χρυσοφόρα πεδία δράσης των μονοπωλιακών ομίλων, παράδοση της δημόσιας-λαϊκής περιουσίας στα μονοπώλια.

Τώρα που η εφιαλτική πραγματικότητα συντρίβει τους αστικούς μύθους για την Ε.Ε., αστοί και οπορτουνιστές επιστρατεύουν τους ωμούς εκβιασμούς και το εμπόριο φόβου και ελπίδας, για να χειραγωγήσουν τις λαϊκές συνειδήσεις, να τις κρατήσουν εγκλωβισμένες στον ευρωμονόδρομο. Τρομοκρατούν τους εργαζόμενους ότι έξω από την Ε.Ε. είναι χαμένοι, τους περιμένει η χρεοκοπία, η απομόνωση, η φτώχεια. Τους υπόσχονται ότι αν υποκύψουν στην αντιλαϊκή βαρβαρότητα, αν υπομείνουν αγόγγυστα τη σημερινή κόλαση, θα υπάρξει ανάπτυξη, ανάκαμψη της οικονομίας. Μόνο που ο εργαζόμενος λαός βιώνει ήδη σήμερα τις τραγικές συνέπειες αυτής ακριβώς της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που οδήγησε στην καπιταλιστική κρίση. Εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά έχουν χρεοκοπήσει. Στα 26 εκατομμύρια έφτασαν οι άνεργοι στην Ε.Ε. και αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, ενώ η ανεργία των νέων τσακίζει τη ζωή και τα όνειρά της. Η φτώχεια και η εξαθλίωση αγκαλιάζει δεκάδες εκατομμύρια, ακόμη και όσους έχουν δουλειά, που αμείβονται με μισθούς πείνας. Η φτωχομεσαία αγροτιά ξεριζώνεται από τη γη της, ως αποτέλεσμα της ΚΑΠ της Ε.Ε., οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και οι μικροί επαγγελματίες συντρίβονται από την κυριαρχία των μονοπωλίων σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Η καπιταλιστική ανάπτυξη, όποτε και όταν έρθει θα είναι αναιμική, θα στηριχτεί στα ερείπια των δικαιωμάτων των εργαζομένων, θα προετοιμάσει πολύ σύντομα την επόμενη καπιταλιστική κρίση, που μπορεί να είναι βαθύτερη. Οι λυσσαλέοι ανταγωνισμοί, στο εσωτερικό της Ε.Ε., όσο και με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, για την κυριαρχία στις αγορές και τη γεωστρατηγική επιρροή σε ολόκληρο τον πλανήτη, φέρνουν πιο κοντά τον κίνδυνο γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης, που θα πληρώσουν ακριβά οι λαοί με το αίμα τους.

Είναι ψέμα ότι η άγρια επίθεση Ε.Ε. και κυβερνήσεων στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι αποτέλεσμα δήθεν της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που κυριαρχεί στην Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη της. Η βαρβαρότητα που βιώνει ο εργαζόμενος λαός στην Ε.Ε. είναι το αποτέλεσμα του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος, της «ελεύθερης οικονομίας της αγοράς», που μαζί με τις τέσσερις ελευθερίες κίνησης του κεφαλαίου (εμπορευμάτων, υπηρεσιών, κεφαλαίων και εργαζομένων), αποτελεί το θεμέλιο της Ε.Ε. Όποιο μείγμα διαχείρισης και να εφαρμοστεί -επεκτατικό ή περιοριστικό- θα είναι το ίδιο δηλητηριώδες για τα λαϊκά συμφέροντα.

Οι σφοδροί ανταγωνισμοί στο εσωτερικό της Ε.Ε., με κύριο ζήτημα ποιων κρατών μελών οι μονοπωλιακοί όμιλοι θα βγουν κερδισμένοι ή χαμένοι και σε ποια έκταση από την αναπόφευκτη καταστροφή κεφαλαίων, γενούν φυγόκεντρες δυνάμεις, αναδιατάσσουν συμμαχίες. Τμήματα των μονοπωλίων, των αστικών τάξεων, προβληματίζονται για τη μορφή, τη δομή, την έκταση της ευρωζώνης, την ίδια τη δομή της Ε.Ε. Όποιες επιλογές αποκρυσταλλωθούν στο προσεχές διάστημα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον σιδερένιο νόμο της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης, αντίθετα θα μεγαλώσουν τις ανισομετρίες, θα οξύνουν στο έπακρο όλα τα λαϊκά προβλήματα. Η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της δεν πρέπει να ξεγελαστούν, να στοιχηθούν πίσω από αστικά συμφέροντα και επιδιώξεις για έξοδο από την ευρωζώνη ή και την ίδια την Ε.Ε. με αναδιάταξη των αστικών συμμαχιών, με άθικτη την εξουσία και την κυριαρχία των μονοπωλίων.

Οι προσδοκίες της εργατικής τάξης, των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων στην ύπαιθρο και την πόλη μπορούν να ευοδωθούν με την ενίσχυση του ΚΚΕ, της αντιμονοπωλιακής αντικαπιταλιστικής πάλης της Λαϊκής Συμμαχίας, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για τη Λαϊκή Εξουσία, τη Λαϊκή Οικονομία, το Σοσιαλισμό στην Ελλάδα και την Ευρώπη.

Γιώργος Τούσσας, μέλους της ΚΕ & Ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, από το protagon