Άσυλο από παρατάξεις θα έπρεπε να είναι το Πανεπιστήμιο...

Έρμαιο των παρατάξεων για μία ακόμη φορά το ελληνικό Πανεπιστήμιο, με τις περισσότερες σχολές να μη μπορούν να ξεκινήσουν τη χρονιά, με την εξεταστική όσο και τις εγγραφές των πρωτοετών να καθυστερούν λόγω καταλήψεων.

Οι σχολές κλείνουν από αυτούς που τις κλείνουν πάντα, με τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών να αδιαφορούν για τις Γενικές Συνελεύσεις. Ενδεικτικά αναφέρω την ΑΣΟΕΕ, μία σχολή με περισσότερους από 5.000 ενεργούς φοιτητές, η οποία τέλη Αυγούστου έκλεισε από πλαίσιο κατάληψης που υποστήριξε (αν κάνω λάθος διορθώστε με) ο εκπληκτικός αριθμός των 332 (!) ατόμων. Θα μου πείτε, αν ενδιέφερε τους άλλους, ας πήγαιναν. Θα σας πω πως μπροστά σε αυτά που γίνονται στις συνελεύσεις στην ΑΣΟΕΕ (Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών για τους καινούριους) οι εικόνες που περιγράφησαν στο άρθρο για το Πάντειο είναι για… γατάκια! Κακός εξαερισμός, αποπνικτικός συνδυασμός τσιγάρου και ζέστης, κακός ήχος στην έδρα που επισκιάζεται από τα γηπεδικά συνθήματα (που να ακούσεις τι λέει το κάθε πλαίσιο) και σε ουκ ολίγες περιπτώσεις ρίψεις αντικειμένων και πολύ πολύ ξύλο. Που να πάει ο απλός φοιτητής και τι να ψηφίσει; Ποιος θα εμφανιστεί απέναντι στους στενόμυαλους κομματικούς χούλιγκαν;

Η συγκυρία αυτή όμως, προσφέρει μία μοναδική ευκαιρία: Τον απεγκλωβισμό των πανεπιστημίων από τα κόμματα. Ήδη σε κάποιες παραδοσιακά κομματοκρατούμενες σχολές (μεταξύ των οποίων και η ΑΣΟΕΕ που προανέφερα) εμφανίστηκαν δειλά δειλά τα πρώτα “ανεξάρτητα” σχήματα, τα οποία κερδίζουν την εμπιστοσύνη των φοιτητών. Αυτά θα ήθελα να μπορώ να ψηφίζω κι εγώ.

Αλήθεια, τι από αυτά που “πέτυχαν” οι παρατάξεις, δε θα μπορούσε να πετύχει ένας υπερκομματικός σύλλογος φοιτητών που θα λειτουργούσε με τον παραδοσιακό σταυρό; Ποιο είναι αυτό το μοναδικό πράγμα που μας κάνει τόσο “ανώτερους” από τους φοιτητές του εξωτερικού και έχουμε αυτό το σύστημα;

Disclosure: Ανήκα για χρόνια στην παράταξη της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ, η οποία παρότι πιστεύω πως είναι ό,τι πιο φιλελεύθερο υπάρχει στο ελληνικό Πανεπιστήμιο, δεν είχε όση “ελευθερία” περίμενα. Για τις από-την-ΠΑΣΠ-και-πέρα παρατάξεις, καλύτερα να μη μιλήσω καν.