Τα σημάδια που μας μένουν

Άλλο ξεκίνησα πάλι να γράφω και αλλού κατέληξα, συνηθισμένο φαινόμενο. Ξεκίνησα να γράφω για το πώς ο έρωτας μας τυφλώνει και δεν βλέπουμε σχέσεις που είναι καταδικασμένες να τελειώσουν αλλά αντίθετα επενδύουμε σε αυτές με όλο μας το είναι. Στην πορεία όμως διαπίστωσα ότι κατά τη διάρκεια της ζωής μας υπάρχουν άνθρωποι, γεγονότα, λέξεις, μέρη, πράξεις που μας σημαδεύουν. Είτε για καλό είτε για κακό.

Αυτά τα σημάδια τα κουβαλάμε για πάντα μαζί μας. Μερικές φορές είναι τόσο βαθιά που δεν τα καταλαβαίνεις, είναι υποσυνείδητα. Βγαίνουν όμως στην επιφάνεια όταν συναντούμε κάτι που μας τα θυμίζει, κάτι που μας θυμίζει τις περιστάσεις που τα αποκτήσαμε.

Είναι περίεργη η ανθρώπινη φύση πάντως. Μπορούμε να αντέξουμε πολλά και σκληρά αλλά μερικές φορές μια φράση μόνο είναι αρκετή να μας χαραχτεί στο μυαλό και στην ψυχή και να μας πληγώσει για πάντα.

Έρωτες που πέρασαν, έρωτες ανεκπλήρωτοι, φιλίες που χάλασαν, πράξεις που δεν έγιναν, όνειρα που έμειναν στο μυαλό, φράσεις που ειπώθηκαν για πλάκα και τις πήραμε σοβαρά. Άπειρα πράγματα, μικρά και μεγάλα που μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο.

Μερικοί τα κρύβουμε και προσπαθούμε να μην τα αφήνουμε να μας κουμαντάρουν την ζωή. Άλλοι τα φοράμε παράσημα και τα αφήνουμε να μας μαθαίνουν το μάθημά τους. Γιατί όλα αυτά τα σημάδια είναι και ένα μάθημα νομίζω. Κάναμε τα λάθη μας, κάναμε και τα σωστά μας και όλα αυτά έχουν αποτελέσματα. Από αυτά μάθαμε και θα εξακολουθήσουμε να μαθαίνουμε.

Εμένα προσωπικά το χειρότερό μου είναι όταν με μαθαίνουν πράγματα άνθρωποι που δεν θέλω. Με εκνευρίζουν, με πληγώνουν και όμως τα σημάδια που μου αφήνουν με φυλάνε από το να κάνω το ίδιο λάθος και στο μέλλον. Τους βλέπω σε κάτι φάσεις τώρα και εκεί που θέλω να τους βρίσω, εκεί σκέφτομαι να πάω να τους πω ευχαριστώ που ήταν τόσο βλήματα ώστε να με οδηγήσουν στην έξοδο.

Δεν νομίζω ότι πρέπει να προστατεύουμε τους εαυτούς μας από αυτά τα σημάδια. Είναι καλό να τα αποκτούμε για να έχουμε «αντισώματα». Αν ζούμε μια ζωή προφυλαγμένη, χωρίς να ρισκάρουμε, χωρίς να πληγωθούμε τότε κάποια στιγμή θα συναντήσουμε πολύ μεγάλες εκπλήξεις. Είναι καλύτερο να βλέπουμε και τα άσχημα σε κάποιες φάσεις και να προετοιμαζόμαστε γιατί πάντα υπάρχουν και χειρότερα. Αντίστοιχα, το ρίσκο μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους με πολύ όμορφα πράγματα, ακόμα και αυτά μας μένουν και μας θυμίζουν όμορφες στιγμές που ίσως μας δίνουν θάρρος σε σκοτεινούς καιρούς ή μας θυμίζουν τι κάναμε σωστά ώστε να το ξανακάνουμε.

Ό,τι και να γίνει όμως δεν πρέπει να αφήνουμε αυτά τα σημάδια να μας εμποδίζουν. Ίσως κάποια από αυτά να είναι πιο δύσκολο να κλείσουν. Ίσως αυτοί που μας τα έκαναν να μας πλήγωσαν πολύ περισσότερο από άλλους. Δεν έχει σημασία. Τα αγκαλιάζουμε και προχωράμε.