Τα videogames πέθαναν. Ζήτω τα videogames!

Κανονικά οι περισσότεροι αρθρογράφοι θα έπρεπε να είμαστε μέντιουμ ή έστω σεναριογράφοι του “Βλέπω το θάνατό σου”, για να μας αρέσει τόσο πολύ να “σκοτώνουμε βασιλιάδες”… Πόσες φορές δεν έχετε πετύχει άρθρα με πομπώδεις τίτλους όπως “Το ραδιόφωνο πέθανε”, “Ήρθε η ώρα να θάψουμε τα βιβλία”, “Τέλος για το internet.”; Για σήμερα λοιπόν, το παρόν άρθρο θα υποπέσει σε αυτό το “πιασάρικο ατόπημα”, σε μία προσπάθεια ανοίγματος συζήτησης με τους αναγνώστες!

Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου αναγνώστη ειδικού τύπου για videogames, διαβάζω για την εναγώνια προσπάθεια των videogames να βρούνε το “σπίτι” τους. Nintendo ή SEGA; Xbox 360 ή PlayStation 3; Nokia N-Gage ή Sony PSP; Ή ακόμη πιο κλασσικά: Υπολογιστής ή Κονσόλα; Handheld ή Mobile; Τώρα πια λοιπόν, έχουμε και τον πρώτο “εμφύλιο”, με την προσπάθεια των κοινωνικών δικτύων (βλ. σχετικά άρθρα για facebook και google+) να κερδίσουν τις προτιμήσεις των gamers. Αναρωτιέστε γιατί μιλάμε για εμφύλιο; Γιατί στην πραγματικότητα, όσο “λιγότερο casual” γίνονται τα παιχνίδια που φιλοξενούνται σε αυτές τις πλατφόρμες και όσο μεγαλύτερη η επιτυχία που αντικρίζουν, τόσο θα πληθαίνουν οι φωνές εσωτερικά στις εταιρίες παραγωγής βιντεοπαιχνιδιών που θα βλέπουν τα κοινωνικά δίκτυα σαν τη σωτηρία τους. Είναι όμως;

Τι κερδίζουν; Κερδίζουν τεράστια βάση δυνητικών παικτών, άμεσο sharing, κοινές απαιτήσεις συστήματος, δυνατότητα για πώληση digital αντικειμένων μέσω micropayments, μηδενική πειρατεία.

Τι χάνουν; Περιορισμούς συστήματος, χρήματα από τη μη πώληση αρχικού τίτλου, υποχρέωση συμμόρφωσης με τους κανονισμούς της εκάστοτε πλατφόρμας.

Νομίζω πως τα παιχνίδια στα κοινωνικά δίκτυα μπορούν να αποτελέσουν σανίδα σωτηρίας για τους developers, ειδικά τους μικρούς και ελπίζω πως θα δημιουργηθεί αρκετός ανταγωνισμός ώστε να δούμε πολλά και ποιοτικά προϊόντα. Εσείς αλήθεια, ποιο θεωρείτε το πραγματικό “σπίτι” των videogames;