Edgar Allan Poe: Αφιέρωμα στο «κοράκι» του αμερικανικού ρομαντισμού

Ο ποιητής και πεζογράφος, Edgar Allan Poe, υπήρξε από τους πιο εμβληματικούς εκπροσώπους του αμερικανικού ρομαντισμού, έχοντας μάλιστα ζήσει μία πολυτάραχη ζωή που προκαλεί δέος έως και σήμερα. Ο ποιητής κατέρριψε πολλά ταμπού, τα οποία υφίστανται ως και σήμερα ζώντας μίας ζωή χωρίς όρια και περιορισμούς, όπως ακριβώς πρέσβευε και το ρεύμα του ρομαντισμού που εκπροσώπησε επάξια στην παγκόσμια λογοτεχνική σφαίρα.

Ο Edgar Allan Poe γεννήθηκε σαν σήμερα στις 19 Ιανουαρίου 1809 στη Βοστώνη από οικογένεια που σχετιζόταν με τον καλλιτεχνικό χώρο, αφού η μητέρα και ο πατέρας του ήταν ηθοποιοί. Από μικρή ηλικία βίωσε τραυματικές εμπειρίες, αφού ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένειά του τον Ιούλιο του 1811, όταν δηλαδή ο συγγραφέας ήταν μόλις 2,5 ετών. Λίγους μήνες αργότερα, μάλιστα, ο πατέρας του πέθανε, όπως και η μητέρα του, η οποία υπέφερε από φυματίωση.

Μετά το θάνατο της μητέρας του, έζησε στο σπίτι του επιτυχημένου εμπόρου καπνού John Allan στην πόλη Richmond της Virginia, όπου και μεγάλωσε. Το 1815 η οικογένεια Allan μετακόμισε στη Σκωτία και την Αγγλία, όπου έζησαν συνολικά για πέντε χρόνια. Στο διάστημα αυτό, ο Poe φοίτησε σε δύο αγγλικά σχολεία κοντά στην πόλη του Λονδίνου. Παρ’ όλα αυτά δεν έμεινε στη Μεγάλη Βρετανία και επέστρεψε στο Richmond.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Edgar Allan Poe Argentina (@edgarallanpoeargentina)

Μόλις επέστρεψε στο Richmond εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, το 1826, όπου παρέμεινε μόνο για ένα χρόνο. Από το Πανεπιστήμιο έφυγε, επειδή ήρθε σε σύγκρουση με τον πατριό του, εξαιτίας οικονομικών χρεών που ανέπτυξε μέσω της χαρτοπαιξίας, κατά την περίοδο των σπουδών του. Έτσι, ο Edgar Allan Poe κατατάχθηκε τελικά στον αμερικανικό στρατό το 1827. Χαρακτηριστικό είναι πως την αίτηση κατάταξής του δήλωσε το όνομα Edgar A. Perry. Μάλιστα, ανέφερε ψευδή ηλικία λέγοντας πως είναι 22 ετών, ενώ στην πραγματικότητα ήταν μόλις 18 ετών.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της θητείας του στον αμερικανικό στρατό, ο Edgar Allan Poe δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, το οποίο ήταν μία ποιητική συλλογή με τίτλο Ταμερλάνος και άλλα ποιήματα.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1829, εκδόθηκε το δεύτερο ποιητικό βιβλίο του, με τίτλο Al Aaraaf. Παράλληλα ο ίδιος έκανε αίτηση εγγραφής στην στρατιωτική ακαδημία του West Point με την υποστήριξη του πατριού του. Εκεί, θεωρείται πως ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το έργο άλλων ρομαντικών ποιητών. Ωστόσο, πάλι υπέκυψε και ανέπτυξε νέα οικονομική χρέη παραμελώντας παράλληλα τα καθήκοντά του. Η διαρκής αμέλεια των καθηκόντων του ήταν άλλωστε και αυτή που οδήγησε τελικά στην απόλυσή του από τον στρατό.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη John C. Bruening (@jcbruening)

Η πολυτάραχη ζωή του όμως δεν τελείωσε εκεί. Αντιθέτως συνεχίστηκε με τον ίδιο να μετακομίζει πίσω στη Βαλτιμόρη. Εκεί, έζησε με τη θεία του Μαρία Κλεμ και την πρώτη του εξαδέλφη Βιρτζίνια Ελίζα Κλεμ, ενώ στην προσπάθειά του να βιοποριστεί με κάποιο τρόπο έγραφε πεζά κείμενα υποβάλλοντας συμμετοχή σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Το ταλέντο του ήταν ήδη ορατό και το 1833, βραβεύθηκε για το διήγημά του Μήνυμα στο μπουκάλι, γεγονός που του εξασφάλισε μία πρώτη αναγνώριση σε ένα περιορισμένο τοπικό λογοτεχνικό κύκλο.

Τον Δεκέμβριο του 1835 άρχισε να εργάζεται ως συντάκτης στην εφημερίδα Southern Literary Messenger στο Richmond, ενώ κάτι που σήμερα προξενεί μεγάλη εντύπωση είναι πως την ίδια περίοδο νυμφεύθηκε τη δεκατριάχρονη εξαδέλφη του, η οποία, μάλιστα, στο πιστοποιητικό του γάμου τους αναφερόταν ψευδώς πως ήταν είκοσι ενός ετών.

Το 1838 εκδόθηκε η Αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πυμ (The Narrative of Arthur Gordon Pym), ενώ το καλοκαίρι του επόμενου χρόνου, ο Poe μετακόμισε στη Φιλαδέλφεια, όπου ξεκίνησε να εργάζεται ως βοηθός συντάκτη στο περιοδικό Burton’s Gentleman’s Magazine. Το έργο του σε αυτή την θέση ήταν πολυποίκιλο, αλλά μετά από ένα περίπου έτος ξεκίνησε να εργάζεται ως βοηθός συντάκτη στο περιοδικό Graham’s Magazine.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Natalia J. (@weepingwillowscryforjoy)

Στις 20 Ιανουαρίου 1842, η σύζυγός του έδειξε για πρώτη φορά δείγματα φυματίωσης. Η επιδείνωση της υγείας της συζύγου του επηρέασε ψυχολογικά τον Edgar Allan Poe ωθώντας τον να εθιστεί στο αλκοόλ. Την ίδια περίοδο η ζωή του είχε αρχίσει να παίρνει την κατρακύλα αφού εκτός από τον εθισμό του στο αλκοόλ έχασε και τη θέση του στο Graham’s Magazine. Έτσι, επέστρεψε στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στην εφημερίδα Evening Mirror και ως συντάκτης στην έκδοση του Broadway Journal.

Στις 29 Ιανουαρίου 1845 εκδόθηκε το ποίημά του Το Κοράκι (The Raven), το οποίο ως και σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο εμβληματικά έργα τόσο του Edgar Allan Poe όσο και της αμερικανικής λογοτεχνίας γενικότερα. Το συγκεκριμένο ποίημα προσέφερε στο συγγραφέα μεγάλη αναγνώριση, γεγονός που τον βοήθησε επίσης να αυξήσει το ισχνό του εισόδημα δίνοντας διαλέξεις. Ανατυπώθηκε σε αρκετές εφημερίδες και περιοδικά, αλλά ο ίδιος δεν αποκόμισε οικονομικά οφέλη από το ίδιο το έργο εξαιτίας της έλλειψης νόμων περί πνευματικών δικαιωμάτων.

Τον Ιανουάριο του 1847, η σύζυγός του, Virginia, έφυγε από τη ζωή. Ωστόσο, το 1848  ο Edgar Alla Poe αρραβωνιάστηκε την ποιήτρια Σάρα Έλεν Ουίτμαν. Ο ποιητής ποτέ δεν κατάφερε να ενωθεί με τα δεσμά του γάμου μαζί της, αλλά εικάζεται πως ο προγραμματισμένος τους γάμος δεν πραγματοποιήθηκε λόγω των προβλημάτων του με το ποτό. Βέβαια, υπάρχει και μία άλλη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία η μητέρα της Ουίτμαν είχε σημαντική συμβολή στη διάλυση της σχέσης τους.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη LITERATURA EN ÓRBITA (@literaturaenorbitaok)

Εκείνη την περίοδο ο συγγραφέας επιχείρησε να αυτοκτονήσει με υπερβολική δόση λάβδανου, ενώ στη συνέχεια ο Edgar Allan Poe επέστρεψε στο Richmond, όπου αρραβωνιάστηκε την Σάρα Ελμίρα Ρόυστερ.

Μαζί όρισαν ως ημερομηνία του γάμου τους την 17η Οκτωβρίου 1849, αλλά 10 ημέρες πριν το γάμο τους, στις 7 Οκτωβρίου 1849, ο συγγραφέας άφησε την τελευταία του πνοή. Η αιτία θανάτου του αποτελεί ως και σήμερα ένα “άλυτο μυστήριο”, αφού ο ίδιος είχε βρεθεί στους δρόμους της Βαλτιμόρης σε παραληρηματική κατάσταση ζητώντας από έναν περαστικό να στείλει επιστολή στο γιατρό του, Joseph Snodgrass.

Ο Snodgrass, ο οποίος γνώριζε προσωπικά τον Poe και βρέθηκε μαζί του στις τελευταίες του ημέρες, βεβαίωνε πως ο θάνατός του ήταν απόρροια αλκοολισμού. Παρ’ όλα αυτά ο Δρ John Moran είχε άλλη γνώμη και θεωρούσε πως ο θάνατός του δεν σχετιζόταν με χρήση κάποιου είδους τοξικής ουσίας. Βέβαια, έχουν αναπτυχθεί διάφορες ανεπιβεβαίωτες ως και σήμερα θεωρίες, οι οποίες σχετίζονται με τον θάνατό του, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται πιθανή σύφιλη, επιληψία, δηλητηρίαση, δολοφονία ή λύσσα.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη CravenCC Library (@cravencclibrary)

Η ταφή του έγινε στις 8 ή 9 Οκτωβρίου και ο τάφος του βρίσκεται στη Βαλτιμόρη, όπου αποτελεί ένα ιδιαίτερο αξιοθέατο της περιοχής. Ωστόσο, 160 χρόνια αργότερα, στις 12 Οκτωβρίου 2009, έγινε η κηδεία του ομοιώματος του ποιητή με τιμές στη Βαλτιμόρη.

Τέλος, κάτι που προξένησε μεγάλη περιέργεια και ενδιαφέρον είναι πως για πολλές δεκαετίες, αρχής γενομένης το νωρίτερο από το 1930 και ως και το 2008, στον τάφο του Edgar Allan Poe εμφανίζονταν ένας μυστηριώδης θαυμαστής κατά τις πρώτες πρωινές ώρες των γενεθλίων του, στις 19 Ιανουαρίου.

Το άτομο, η ταυτότητα του οποίου παραμένει άγνωστη, ήταν ντυμένο στα μαύρα, και φορούσε ένα μεγάλο μαύρο καπέλο και λευκό κασκόλ. Μόλις έφτανε στον τάφο γέμιζε ένα ποτήρι κονιάκ και έκανε πρόποση στη μνήμη του Edgar Allan Poe. Έπειτα, μέσα στη νύχτα έφευγε  έχοντας αφήσει πίσω του 3 κόκκινα τριαντάφυλλα και την φιάλη του κονιάκ επάνω στον τάφο.

Καθώς τα χρόνια περνούσαν το “τελετουργικό” της πρόποσης στον Πόε έγινε ευρέως γνωστό και μεγάλο πλήθος κόσμου άρχισε να συρρέει από την πάροδο προκειμένου να παρατηρήσει το άτομο, το οποίο επιδίωκε να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Αν και έγινε σοβαρή απόπειρα το 2006 για να εξακριβωθεί η ταυτότητα του θαυμαστή, ο μυστηριώδης θαυμαστής του ποιητή δεν φάνηκε μετά το 2008.

Edgar Allan Poe: Τρία βιβλία του «βασιλιά» του αμερικανικού ρομαντισμού

1. Ο βασιλιάς των κρυπτογράφων – Ο χρυσοκάνθαρος – Η σφίγγα

Περίληψη:  Καθώς είναι δύσκολο να φανταστούμε μια εποχή όπου δεν υπήρχε η ανάγκη, ή τουλάχιστον η επιθυμία μετάδοσης πληροφοριών από ένα πρόσωπο σε ένα άλλο, κατά τρόπο τέτοιο ώστε να αποφεύγεται η γενικότερη κατανόηση, δικαιολογημένα μπορούμε να υποθέσουμε πως η πρακτική της γραφής υπό κώδικα έχει αρχαιότατες καταβολές. Ως εκ τούτου, ο De La Guilletiere, ο οποίος στη μελέτη του “Lacedaemon Ancient and Modern” υποστηρίζει ότι πρώτοι οι Σπαρτιάτες επινόησαν την κρυπτογραφία, προφανώς σφάλλει. Αναφέρει τη σκυτάλη ως την απαρχή της, ενώ θα έπρεπε να διευκρινίζει ότι αποτελεί μια μονάχα από τις πρώτες απόπειρες, στο βαθμό που εκτείνονται τα αρχεία μας. Οι σκυτάλες ήταν δυο ξύλινοι κύλινδροι, ακριβώς όμοιοι από κάθε άποψη. Όταν ένας στρατηγός ξεκινούσε μια εκστρατεία παραλάμβανε από τους εφόρους τη μια σκυτάλη, ενώ η άλλη παρέμενε στην κατοχή τους. Αν ένα εκ των δυο μελών είχε την ευκαιρία να επικοινωνήσει με το άλλο, τύλιγε μια στενή λωρίδα περγαμηνής γύρω από τη σκυτάλη, με τέτοιο τρόπο ώστε οι δυο πλευρές του δέρματος να εφάπτονται ακριβώς η μια με την άλλη. […] (Από την έκδοση)

2. Ο Μαύρος Γάτος

Περίληψη:  Ένας μαύρος γάτος με την αγχόνη στο τρίχωμά του.
Ένα βαρέλι κρασί, παγίδα θανάτου σε μια βενετσιάνικη κατακόμβη.
Ένα οβάλ πορτραίτο που μοιάζει -ή μήπως είναι;- ζωντανό.
Μια φρικιαστική μάσκα ενός παράξενου επισκέπτη, που σκορπά τον θάνατο.
Κι ένας άνθρωπος-καμηλοπάρδαλη σε έναν αλλόκοτο τόπο.
Τι κοινό μπορεί να έχουν όλα αυτά;
Μια υπογραφή: Έντγκαρ Άλλαν Πόε.
Σε αυτή τη συλλογή, 5 παράξενες ιστορίες του άρχοντα του τρόμου έρχονται να ταράξουν και τον πιο ψύχραιμο αναγνώστη. Μυστηριώδης και σκοτεινός, ο Πόε αποθεώνει το γκροτέσκο, τη διαστροφή και το μακάβριο. Και δεν παύει σε κάθε σελίδα να θυμίζει, πως στον κόσμο του ΟΛΑ μπορούν να συμβούν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

3. Οι φόνοι στην Οδό Μοργκ και άλλες αστυνομικές ιστορίες

Περίληψη:  Τρία αστυνομικά προβλήματα που ζητούν λύση ένας ιδιοφυής, ιδιόρρυθμος, ελαφρώς σνομπ ερευνητής που καλείται να τα εξιχνιάσει, με εργαλεία την αναλυτική σκέψη και τη λογική και ένας αφηγητής που παρακολουθεί με θαυμασμό.
Το μοτίβο μπορεί να μας είναι γνώριμο, μ’ αυτά τα τρία διηγήματα όμως ο Πόε σφραγίζει τη λογοτεχνία με τον χαρακτήρα του Ογκίστ Ντιπέν, επιφανέστεροι επίγονοι του οποίου είναι ο Σέρλοκ Χολμς και ο Ηρακλής Πουαρό.
Αν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο συγγραφέας του μακάβριου θεωρείται και πατέρας του αστυνομικού μυστηρίου, η απάντηση βρίσκεται εδώ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Πηγή εικόνας: Wiki Commons

Διαβάστε ακόμη:

• Αλέκος Φασιανός: “Όταν δεν ζωγραφίζω, είμαι δυστυχής”