Συνέντευξη για δουλειά: Τι ρωτούν έναν άνδρα VS τι ρωτούν μια γυναίκα!

Όσος καιρός και αν περάσει και όσα βήματα και αν γίνουν, η πορεία που έχουν να διαγράψουν οι γυναίκες μέχρι να φτάσουν στην ισότητα με τους άνδρες είναι μεγάλη ακόμη.

Πέραν του μισθολογικού χάσματος, που αποτελεί μια από τις βασικές διεκδικήσεις των γυναικών παγκοσμίως,  μια νέα έρευνα έδειξε πως υπάρχει ακόμη ένα φαινόμενο που αποδεικνύει πως οι γυναίκες αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τους άνδρες στον εργασιακό τομέα.

Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Social Sciences, έδειξε πως οι εργοδότες τείνουν να βάζουν δυσκολότερες ερωτήσεις στις γυναίκες από ότι στους άνδρες κατά την διάρκεια μιας συνέντευξης.

Οι ερευνητές που συμμετείχαν στην μελέτη, η οποία έγινε από τα Πανεπιστήμια της Καλιφόρνιας και της Νότιας Καλιφόρνιας, παρακολούθησαν 119 μαγνητοσκοπημένες συνεντεύξεις σε διάρκεια 2 ετών.

Αυτό που διαπίστωσαν είναι πως οι υπεύθυνοι προσωπικού έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις από τις γυναίκες από ότι από τους άνδρες.

Για να καταλάβεις:

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, η πιθανότητα ένας εργοδότης να διακόψει μια κοπέλα ενώ μιλάει είναι διπλάσιες από ότι για έναν άνδρα. Συγκεκριμένα, οι γυναίκες διακόπτονταν κατά μέσο όρο 5 φορές  με κάποια ερώτηση σε σύγκριση με τις τέσσερις φορές  -κατά μέσο όρο- για τους άνδρες.

Στο μεταξύ, οι διακοπές διέφεραν μεταξύ τους. Ας πούμε, όταν οι άνδρες εργοδότες διέκοπταν τους άνδρες υποψήφιους η συζήτηση ήταν πιο επιβεβαιωτική και ενθαρρυντική.

Ακόμη, οι γυναίκες δεχόντουσαν περισσότερες ερωτήσεις σε σχέση με την προσωπικότητα τους (17 έναντι 14 ερωτήσεις), πράγμα που συνεπάγεται πως χρειαζόντουσαν περισσότερη ώρα να απαντήσουν.

Οι γυναίκες έτσι αγχώνονταν και έκαναν βιαστικά την παρουσίαση τους ώστε να μην ξεπεράσουν τον χρόνο.

Οι άνδρες, όμως, ήταν πιο χαλαροί και ελεύθεροι να παρουσιάσουν ό,τι είχαν έτοιμο καθώς είχαν περισσότερο χρόνο.

«Ακόμη και οι γυναίκες που επιλέγονται χάρη στο εντυπωσιακό τους βιογραφικό, θεωρούνται λιγότερο ανταγωνιστικές και δέχονται περισσότερες «δοκιμασίες»- ερωτήσεις», υπογραμμίζει η έρευνα.

«Επομένως τους μένει λιγότερος χρόνος να παρουσιάσουν μια αντιπροσωπευτική των ικανοτήτων τους ομιλία». Αυτό, κατ’ επέκταση, δημιουργεί (ή και ενισχύει) μια  προκατάληψη που υπαγορεύει πως οι γυναίκες δεν έχουν την ικανότητα να σκεφτούν συνεκτικά!

Ακόμη, παρατηρήθηκε πως υπήρχαν περισσότερες πιθανότητες μια γυναίκα να πει «Για οικονομία χρόνου, θα παραλείψω αυτό το μέρος» ή «επειδή δεν έχει μείνει πολύς χρόνος, θα το παρουσιάσω αυτό περιληπτικά» και «περνάω πολύ γρήγορα στο επόμενο γιατί θέλω να προλάβω να φτάσω και στο δεύτερο μέρος της παρουσίασης», επειδή δεν προλάβαινε.

Όλα αυτά μας δείχνουν πως υπάρχουν αρκετά πράγματα τα οποία πρέπει να διορθωθούν όσον αφορά την αντιμετώπιση που έχει η κοινωνία προς τις γυναίκες με αρχή τον εργασιακό χώρο.