#Eurovision | Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς με τσάμπα αλκοόλ!

Είναι το τελευταίο post που κάνω για τη φετινή Eurovision (υπόσχεση). Από αύριο θα αποτελεί παρελθόν. Θα ξανασχοληθούμε με την πάρτη της του χρόνου τέτοια εποχή και η αλήθεια είναι πως δε θα μου λείψει καθόλου η φετινή.

Διαβάζω από χτες πως έκανε ρεκόρ τηλεθέασης, προσέλκυσε λέει τα νεανικά κοινά η ΕΡΤ και κάτι τέτοια. Πραγματικά ποιοι έχουν αποκωδικοποιητές στα σπίτια τους; Έναν στους δύο να ρωτούσες αν θα δει Eurovision δεν ήξερε ότι ήταν το Σάββατο και ο άλλος που ήξερε δεν είχε ακούσει ούτε μισό τραγούδι πέραν του δικού μας.

Η Ελλάδα μας έσκισε. Η Δανία ψιλοαδιάφορη. Ήταν μια κακή απομίμηση του περσινού νικητήριου τραγουδιού που ωστόσο έπιασε και φέτος η συνταγή. Ούτε στίχος που σου μένει, ούτε ρυθμός. Πιο πολύ θυμάμαι το αγόρι το ξανθό από την Ισλανδία (που είναι ίδιος με το Γιώργο από τους “Φίλους για πάντα”, αυτή είναι η καμένη εκδοχή μου) παρά την μικρή ξυπόλητη Δανή.

Το πιο μεγάλο ξενέρωμα όμως, που οι Σουηδοί πάω και στοίχημα πως το βάφτισαν καινοτομία, ήταν η ανακήρυξη του νικητή πριν ολοκληρωθεί η βαθμολογία. Μας είπαν εμμέσως “εντάξει, τελείωσε το πανηγύρι, κλείστε την tv και πηγαίνετε για ύπνο”. Ήταν πολύ αντι-τηλεοπτικό. Για να μην προσθέσω και το γεγονός πως όλο το σκηνικό έγινε τη στιγμή που η Ελλάδα θα έπαιρνε το δωδεκάρι από την Κύπρο. Και δεν έδωσε ούτε και ένα πλάνο από το green room!

Αυτά. Cheers και άντε και του χρόνου!