Noteblog #5 | Η Σπυράκη, τα τούρκικα και τα... "γαλλικά"

Μας πήρε λίγο καιρό να βγάλουμε το #5, αλλά η εξεταστική μας έκαψε (σε όλους τους τομείς).

Ξεκινάμε χωρίς να χάνουμε καιρό εκλιπαρώντας τη Μαρία Σπυράκη να σταματήσει αυτό που κάνει. Αναφέρομαι φυσικά, στον τρόπο με τον οποίο εκφράζεται και φαίνεται να έχει δημιουργήσει ολόκληρη σχολή ρεπόρτερ με το ίδιο φρασεολόγιο. “Η καυτή πατάτα”, το “πιστόλι στο τραπέζι”,  “πέταξε λευκή πετσέτα”, ο “λευκός καπνός από το Μαξίμου”, “ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες” κ.ο.κ. Ήμαρτον. Ρεπορτάζ κάνετε, δεν απαγγέλλετε Άρλεκιν.

Όχι άλλο τουρκικά. Εύκολο να το λες, αλλά για μισό λεπτό. Τα κρατικά και ο ΣΚΑΙ δεν έβαλαν ούτε μία τέτοια γελοία σειρά. Είδατε εσείς τα ποσοστά τηλεθέασής τους να απογειώνονται; Συμπέρασμα. Όσο τα κανάλια χειραγωγούν τον κόσμο στο τι να δει, τόσο υπεύθυνος είναι και ο κόσμος που κατεβάζει αμάσητη τη σαπίλα. Για να είμαστε δίκαιοι πάντως, κάποια από αυτά είναι αξιόλογες παραγωγές που δε υπολείπονται ιδιαίτερα των σαπουνόπερων που έπαιζαν τόσα χρόνια…

Τέλος αίσθηση (;) και χιούμορ προκάλεσαν οι ατάκες Μεϊμαράκη. Όχι τίποτα άλλο, αλλά “δεν περίμενα τέτοιο λεξιλόγιο από καμπαρετζή άνθρωπο. Οι καθηγητές πανεπιστημίου πώς πρέπει να μιλάνε δηλαδή…”. Τέρας μόρφωσης ο Βαγγέλας.