Ώρα καθαρών διοικητικών λύσεων στον ΠΑΟ, ώρα Αλαφούζου...‏

Καινούριο αυτό!

Ο συμπαθέστατος Αχιλλέας Μακρόπουλος, πρόεδρος του Ερασιτέχνη ΠΑΟ, αναφέρεται από τον Τύπο ως σκέψη του Γιάννη Αλαφούζου για να αναλάβει και τη θέση του προέδρου στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Δύο – μάλλον πελώρια – ερωτηματικά προκύπτουν αυτομάτως, τα οποία σχετίζονται τόσο με την επιβίωση των τμημάτων του Ερασιτέχνη όσο και με την ποδοσφαιρική ομάδα.

Το ένα είναι με ποιο δικαίωμα να δεχθεί ένα ακόμα χτύπημα ο ερασιτέχνης, αυτή τη φορά στη με αγώνα σχηματισμένη διοικητική του δομή – και μάλιστα από το εσωτερικό της ομάδας. Και το δεύτερο, φυσικά, είναι το κατά πόσο έχει τα στοιχεία, τις προϋποθέσεις, ακόμα και τις φυσικές αντοχές ο πράγματι αγέρωχος και μαχητής, αλλά και ηλικιωμένος πρόεδρος του Ερασιτέχνη να διαχειριστεί το πρότζεκτ που ακούει στο όνομα «ΠΑΕ ΠΑΟ» και τα πολύπλοκα και αλληλένδετα οικονομικά, αγωνιστικά, παρασκηνιακά και άλλα προβλήματά του. Είναι ερωτηματικά που δύσκολα απαντώνται, αν προσπαθήσει κανείς να το κάνει με την απαραίτητη περίσκεψη.

Ο Γιάννης Αλαφούζος αν θέλει πραγματικά να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό πρέπει να μπει στην «πρώτη γραμμή» της μάχης που δίνει η ομάδα, χωρίς επιφυλάξεις και καλύψεις. Έστω κι αν δεν καταβάλλει ένα γενναίο ποσό για να υποστηρίξει ουσιαστικά το σχέδιο λαϊκής βάσης που έχει προτείνει στην ομάδα και τον κόσμο της, όπως θα όφειλε.

Όλοι πρέπει να του αναγνωρίσουν την προσφορά του σε σχέση με τις εσωτερικές πληγές που όντως δείχνει να έκλεισε με την παρέμβασή του, καθώς αποτελούν προς το παρόν παρελθόν οι σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ των ισχυρών παραγόντων της πολυμετοχικότητας. Κι εκείνος, όμως, πρέπει να αντιληφθεί ότι έχει πλέον από μήνες έρθει η ώρα να αναλάβει πλήρως τις ευθύνες εφαρμογής του σχεδίου του με κάθε επισημότητα και με τον ποιο ουσιαστικό τρόπο. Χρόνος για τις καθυστερήσεις που ήδη παρατηρούνται δεν υπάρχει!

Στην περίπτωση που το αποφασίσει, θα κριθεί από το αποτέλεσμα, όπως κι οι προκάτοχοί του, όπως όλοι μας σε κάθε τι που αναλαμβάνουμε…