Χωρίς εκλογική στρατηγική το ΠΑΣΟΚ, «Ατματζίδης» ο Βενιζέλος…

Το ΠΑΣΟΚ δείχνει να πορεύεται προς τις εκλογές σαν ακυβέρνητο καράβι, που αντί ο καπετάνιος του να διαθέτει οργανωμένο πλάνο για το πώς θα πιάσει ασφαλές λιμάνι, το μόνο που κάνει είναι να επιχειρεί πανικόβλητος να διαχειριστεί το προεξοφλούμενο από το πλήρωμα και τους αξιωματικούς του ναυάγιο. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, από τη θέση ότι «κυβέρνηση χωρίς το ΠΑΣΟΚ δε γίνεται» πέρασε, εντός λίγων μόνο ημερών, στη θέση ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν θα στηρίξει και δεν θα ανεχτεί κανένα κυβερνητικό σχήμα αν δεν διασφαλίζεται ο εθνικός ενωτικός χαρακτήρας».

Είναι προφανές ότι η δημοσκοπική στασιμότητα του ΠΑΣΟΚ στα ποσοστά των εκλογών της 6ης Μαΐου, σύμφωνα τουλάχιστον και με τα όσα στοιχεία ερευνών κοινής γνώμης δημοσιεύτηκαν μέχρι την περασμένη Παρασκευή, απογοήτευσε ορισμένους από τους επιτελείς του κ. Βενιζέλου. Συνεργάτες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ήλπιζαν σε δυναμική επανάκαμψη του κόμματός τους ενόψει νέων εκλογών, βασιζόμενοι στο σενάριο της ψήφου διαμαρτυρίας παραδοσιακών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι μετά την εκτόνωση της οργής τους θα επέστρεφαν στις κομματικές τους ρίζες. Οι λάθος παραδοχές, όμως, οδηγούν σε λάθη στρατηγικής. Κι αυτά, καταλήγουν, όπως αποδεικνύεται από τις πυκνές και συνάμα ασύνδετες τοποθετήσεις του κ. Βενιζέλου, σε αναποτελεσματικό, στείρο, τακτικισμό στο πλαίσιο της απουσίας οποιουδήποτε εκλογικού στρατηγικού σχεδιασμού, βάσει του οποίου αναπτύσσονται στοχευμένοι, αντί εντελώς αλλοπρόσαλων και γι’ αυτό αποπροσανατολιστικών για το εκλογικό σώμα, τακτικοί ελιγμοί.

Η απότομη αλλαγή στάσης του κ. Βενιζέλου στο θέμα κυβερνητικών συνεργασιών μοιάζει περισσότερο με πολιτική «έξοδο του Μεσολλογγίου» – ή, σε ποιο ελαφρά εκδοχή για τους έχοντες καλή μνήμη ποδοσφαιρόφιλους, έξοδο του παλαίμαχου και ικανότατου κατά άλλα τερματοφύλακα της ΑΕΚ στα νιάτα του Ηλία Ατματζίδη – η οποία το πιθανότερο είναι να αποφέρει τα αντίθετα από τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα για το ΠΑΣΟΚ, κατά αντιστοιχία επιλογών του τύπου ανοιχτή ομιλία του προέδρου του κόμματος στο Σύνταγμα δύο ημέρες πριν τις τελευταίες εκλογές. Η απελπισμένη προσπάθεια της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να ξεκολλήσει από τα ποσοστά της ιστορικής καθίζησής του, μπορεί να έχει επιτυχία, αλλά σε αντίθετη κατεύθυνση από την επιθυμητή!

Σε κλίμα εντεινόμενης πόλωσης μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και με αποκρυσταλλωμένη την εικόνα στασιμότητας και περιορισμού του ιστορικού εξουσιαστικού ρόλου του ΠΑΣΟΚ, ένας νέος εκβιασμός από τη νυν κομματική του ηγεσία προς την κοινωνία πως χωρίς την ισχυροποίησή του κόμματός δε θα υπάρχει βιώσιμη κυβέρνηση και επόμενη ημέρα στη χώρα, μάλλον φέρνει πιο κοντά το ενδεχόμενο της πτώσης του ΠΑΣΟΚ σε μονοψήφια εκλογικά ποσοστά και την ουσιαστική πολιτική του απονεύρωση, παρά του εξασφαλίζει θέση κομβικού παίχτη στον πολιτικό χάρτη της 18ης Ιουνίου.