Προσπαθώντας να προσεγγίσω το θέμα με την έλλειψη βιβλίων για τους μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η αλήθεια είναι πως δυσκολεύομαι να περιγράψω την οργή και την κατάντια που με έκανε να αισθανθώ αυτό το θέμα.
Η καθημερινή τριβή με τα “παράδοξα” της επικαιρότητας, πίστευα πως με είχε θωρακίσει από τέτοιου είδους συναισθήματα. Παρόλα αυτά έπεσα έξω. Ο μόνος τρόπος που μου απομένει πλέον να εκφραστώ, δεν μπορεί να είναι άλλος από το χιούμορ. Δεν είναι στο χέρι μου (ούτε στην πρόθεσή μου) να αποδώσω ευθύνες για αυτό το πατατράκ, καθώς το υπουργείο δηλώνει εκτεθειμένο από το ελεγκτικό συνέδριο που καθυστέρησε αδικαιολόγητα, το συνέδριο με τη σειρά του την οικονομική κρίση και πάει λέγοντας.
Διαβάζοντας λοιπόν στα social networks σχόλια, βρήκα το εξής διαμάντι:
Τι λέει μια μητέρα στην Ουγκάντα στο παιδί της; “Παιδάκι μου διάβασε και να ευχαριστείς τον Θεό που είσαι τυχερός, γιατί τα παιδάκια στην Ελλάδα δεν έχουν βιβλία να διαβάσουν”.
Λαϊκιστικό μεν, εύστοχο και αντιπροσωπευτικό δε. Για γέλια…
JOBS
Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα
Πωλήσεις
Πλήρης Απασχόληση
09-01-2024
Αθήνα
Marketing
Πλήρης Απασχόληση
08-01-2024
Μαρούσι