Συνταγές Μαγειρικής | Ρυζόγαλο στη στιγμή

Το Σάββατο το μεσημεράκι, είχα κατέβει κέντρο για καφέ. Όλα κυλούσαν ομαλά, μέχρι που σκάει ένα μωρό με τα όλα του.. Τα αγοράκια σταματήστε να σκέφτεστε δίμετρες ξανθιές και τα κοριτσάκια βγάλτε από το μυαλό σας εικόνες με παλικάρια-τούμπανα. Γιατί όταν λέω μωρό, κυριολεκτώ. Με τη μαμά του, με τον μπαμπά του (καλά γι αυτό δεν παίρνω κι όρκο..μόνο η μάνα ξέρει), με το καροτσάκι του, τα παιχνιδάκια του. Full extra το μωρό. Τυχαίνει λοιπόν να παρκάρει το καροτσάκι του στο διπλανό τραπέζι. Εεε, αυτό ήταν . Η ήρεμη ατμόσφαιρα του καφέ μου, χάλασε ολοκληρωτικά. Όλα πλέον περιστρέφονταν γύρω από το μωρό. Ποιόν θα κοιτάξει το μωρό, σε ποιον θα γελάσει το μωρό, σε ποιον θα κλείσει το μάτι το μωρό… Έλεος πια με το μωρό. Δε λέω, συμπαθητικούλης ήταν ο μπόμπιρας, αλλά μέχρι εκεί. Δε θα πιούμε και καφέ μαζί του…

Κάπως έτσι ξεκίνησαν να μου γεννιούνται διάφορες σκέψεις επί του θέματος. Και κατέληξα ότι τα μωρά είναι τα πιο τυχερά (για να μην πω $%^&φαρδα) όντα σε αυτόν τον πλανήτη αυτή τη στιγμή. Πόσο τα ζηλεύω τα μωρά… Από όποια σκοπιά και αν το δει κανείς, υπερτερούν. Κατ’ αρχάς, έχουν την προσοχή όλων χωρίς να κάνουν το παραμικρό. Με το που μπει ένα μωρό σε ένα δωμάτιο, μονοπωλεί το ενδιαφέρον επί τόπου. Επίσης, τα μωρά δεν έχουν έγνοιες. Δεν καταλαβαίνουν τι είναι χρήματα, τι είναι ευθύνες, τι είναι ΔΝΤ, τι είναι χρέος και δεν τα νοιάζει κιόλας. Το μόνο πράγμα που τα ενδιαφέρει είναι να παίξουν, να κοιμηθούν και φυσικά να φάνε.. Δεν έχει βγει άλλωστε τυχαία το πολύ σοφό ρητό που αναφέρεται στα μωρά και τα χαρακτηρίζει με 3 λεξούλες: «Μαμ, κακά και νάνι».

Και όσον αφορά στον τομέα φαγητό, εγώ προσωπικά τα ζηλεύω ακόμη περισσότερο. Έχουν τόσο νόστιμα πραγματάκια να φάνε, που άνετα σκέφτεσαι: «Τώρα να το δώσω στο μωρό, ή να το κρατήσω για πάρτι μου;». Από πού να ξεκινήσω.. Από τις κρέμες που τρώνε, από τα γιαουρτάκια τους που έχουν ό,τι γεύση σου περάσει από το μυαλό, από το γάλα που έχει γλυκαντικές ουσίες για να καλύπτει την κλασσική ξινίλα που αφήνει στο τέλος..

Επανέρχομαι όμως στο Σάββατο. Γυρνώντας λοιπόν σπίτι, τα σούπερ μάρκετ είχαν είδη κλείσει και εγώ δεν είχα ούτε την κλασσική κρέμα μωρού να φτιάξω. Και μου είχε κάτσει να φάω κάτι σε κρεμώδη υφή. Με τα πολλά κατέληξα να φτιάχνω ρυζόγαλο, που είμαι σίγουρη ότι αρέσει στους περισσότερους ενήλικες. Να λοιπόν μια απλή και εύκολη συνταγή για να απολαύσετε σπιτικό ρυζόγαλο στη στιγμή:

• 1 φακελάκι κρέμα βανίλια σε σκόνη (όχι στιγμής, την κλασσική έκδοση παρακαλώ να προμηθευτείτε)
• 680 ml γάλα
• 7 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
• Μισό φλιτζάνι τσαγιού ρύζι γλασέ
• 2 φλιτζάνια νερό
• ½ κουταλάκια αλάτι
• Κανέλα για πασπάλισμα

Βράζετε το ρύζι στο αλατισμένο νερό σε χαμηλή φωτιά μέχρι να απορροφηθεί όλο το νερό. Ζεσταίνετε 360 ml από το γάλα, και το ανακατεύετε με την κρέμα και τη ζάχαρη μέχρι να γίνει ένα ενιαίο μείγμα.

Στη συνέχεια, ρίχνετε στο ρύζι το υπόλοιπο γάλα και αφού πάρει μια βράση, προσθέτετε το μείγμα γάλα-κρέμα-ζάχαρη και ανακατεύετε καλά. Μοιράστε σε μπολάκια, πασπαλίστε με κανέλα και είναι έτοιμο για κατανάλωση.

Βέβαια δεν είμαι σίγουρη αν τα μωρά μπορούν να φάνε ρυζόγαλο, πάντως είμαι σίγουρη πως εσείς θα το τσακίσετε. Δεν πειράζει, ας κρατήσουμε κάτι και για μας…

Συντάκτρια | Κωνσταντίνα Γαλάνη

Περισσότερες συνταγές, μπορείτε να βρείτε στο Neolaia ΟινοΜαγειρέματα!