Η γενιά της αποξένωσης
Ένα κείμενο της αναγνώστριας του neolaia.gr, Μαρίας Παπανδρέου.

Όχι, στο παρόν κείμενο δεν πρόκειται να αρχίσω να γράφω για τις παθογένειες της κοινωνίας, αφενός γιατί θα πρέπει να γράφω μέρες, αφετέρου γιατί στόχος μου δεν είναι να γίνω μελοδραματική, αλλά να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου και να θέσω ορισμένους προβληματισμούς σχετικά με συμπεριφορές και καταστάσεις των ημερών που πραγματικά με κάνουν να σκέφτομαι ότι μάλλον κάτι πάει λάθος με εμένα τελικά, γιατί ειλικρινά δεν μπορώ να βγάλω άκρη.

Με όλες αυτές τις καταστάσεις που βιώνουμε, έχουμε κλειστεί για τα καλά στον εαυτό μας και συνεπώς, το κινητό έχει γίνει αναπόφευκτα, η προέκταση του χεριού μας.

Έτσι, “κοινωνικοποιούμαστε” μέσω των σόσιαλ πλέον… ο λόγος που έβαλα τα εισαγωγικά στη λέξη είναι επειδή κατά τη γνώμη μου, η κοινωνικοποίηση είναι μία διαδραστική διαδικασία, η οποία απαιτεί τη φυσική παρουσία των προσώπων, συνεπώς στον α-πρόσωπο κόσμο του διαδικτύου δεν μπορεί να υφίσταται, ή τουλάχιστον να έχει την ίδια δυναμική με την δια ζώσης αλληλεπίδραση των ανθρώπων.

Πίσω από την οθόνη του κινητού μας λοιπόν, (παρ)ακολουθούμε το προφίλ και τις “ζωές” γνωστών και άγνωστων προσώπων. Πάλι εισαγωγικά διότι το ίνσταγκραμ δεν αποτελεί την πραγματική ζωή, αλλά ένα μέρος όπου επιλέγεις να προβάλλεις (ή/και απλώς να βλέπεις) ορισμένα αποσπάσματα της ζωής και συνήθως αυτό που θα “ανεβάσει” τον καθένα στα μάτια αυτών που τον παρ-ακολουθούν. Όλα αυτά λοιπόν, αποτελούν κομμάτια της καθημερινότητας των περισσότερων ανθρώπων, καθώς η πλειονότητα χρησιμοποιεί και τσεκάρει τα κοινωνικά της δίκτυα σε καθημερινή βάση, και φαντάζουν απολύτως φυσιολογικά και αυτονόητα.

Όλη αυτή η προαναφερθείσα “φυσιολογική” κατάσταση διαδραματίζεται παράλληλα με ένα σωρό άλλες σοβαρές εξελίξεις και μεταβολές σε πολλούς άλλους τομείς. Σε τοπικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν προλαβαίνει να γίνει το ένα κι έρχεται το άλλο, πιο φρικτό ακόμα… κι εμείς σχεδόν ανυποψίαστοι, άβουλοι και μοιραίοι κλεινόμαστε μέσα στα σπίτια μας και στον κόσμο μας.

Και γιατί τα έγραψα όλα αυτά; Για να αναφέρω το παράδοξο όλης αυτής της ιστορίας. Ενώ ζούμε στην εποχή της τεχνολογίας και της έκστασης της επικοινωνίας, ο κόσμος μοιάζει να είναι πιο αποξενωμένος από κάθε άλλη φορά. Το ίνσταγκραμ, (και τα λοιπά κοινωνικά δίκτυα) έχει μετασχηματίσει για τα καλά το φυσικό μας περιβάλλον σε κελί, σε ένα τελευταίο υπόλειμμα ανθρώπινων σχέσεων. Ο δημόσιος χώρος δεν χρησιμοποιείται πλέον για κοινωνική συνδιαλλαγή αλλά για κυκλοφορία και έχει μετατραπεί σε έναν χώρο εφήμερης σύνδεσης.

Έχουμε φθάσει σε τέτοιο σημείο αποξένωσης, που αν έρθει κάποιος άνθρωπος έξω να μας μιλήσει τρομάζουμε, φοβόμαστε και τον κοιτάμε περίεργα. Κάποιος θα βιαστεί να πει πως η καραντίνα και ο εγκλεισμός μας έκαναν έτσι, ωστόσο θα έλεγα πως η αποξένωση υπήρχε πολύ πιο πριν από την καραντίνα, απλά τώρα επιδεινώθηκε.

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να υπενθυμίσω κάτι σε όλους μας… Η πραγματική ζωή είναι έξω, όχι στο σπίτι, το φλερτ είναι έξω και όχι πίσω από λάικς και μηνύματα, επίσης το να είσαι αυθόρμητος είναι απολύτως φυσιολογικό. Αυτό το τονίζω διότι στην εποχή που ζούμε, αν είσαι αυθόρμητος, αυτομάτως κάποιοι σου βάζουν την ταμπέλα του “επιθετικού” ή/και του “υπερβολικά σίγουρου για τον εαυτό του”. Λες και το να ξέρεις ποι@ είσαι και τι θες είναι μεμπτό. Μην χάνετε τον αυθορμητισμό σας, επειδή κάποιοι άνθρωποι παρεξηγούν τα πάντα και θεωρούν για κάποιο λόγο ότι είναι το κέντρο του κόσμου. Τελευταία ειδικά, γίνεται λόγος για ρατσισμό και ανθρωπιά, ωστόσο οι ίδιοι τείνουμε να παρεξηγούμε και να στραβοκοιτάμε έναν καλοπροαίρετο άνθρωπο που θα μας χαιρετήσει, που θα μας ρωτήσει κάτι, που θα μας κάνει ένα κομπλιμέντο. Θα μου πεις, “ναι, όμως έχουμε δει ουκ ολίγα περίεργα περιστατικά εκεί έξω, συν του ότι δεν μπορείς να ξέρεις αν ο άλλος είναι όντως καλοπροαίρετος”, και θα συμφωνήσω εν μέρει γιατί όντως όπως έγραψα και πιο πάνω, οι καιροί που διανύουμε είναι δύσκολοι και περίεργοι, όμως αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να κοιτάζουμε όλους τους συνανθρώπους μας με καχυποψία, ούτε να τους σνομπάρουμε επιδεικτικά.

Η “καλημέρα” είναι του Θεού και νομίζω ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος, αν αντί να παρεξηγούμε κάθε συμπεριφορά ή λέξη του άλλου, μιλάγαμε περισσότερο μεταξύ μας (όχι μόνο μέσω μηνυμάτων).

Ας αφήσουμε λίγο τον εγωισμό και τα κινητά μας στην άκρη και ας προσπαθήσουμε να χτίσουμε υγιείς και ουσιαστικές σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω μας. Άδραξε τη μέρα, βγες από το comfort zone σου και εκτίμησε λίγο παραπάνω τα μικρά πράγματα της ζωής. Να θυμάστε ότι, την ευτυχία την δημιουργούμε εμείς, δεν έρχεται αυτή να μας βρει και σίγουρα δεν βρίσκεται στον φαιδρό και ψεύτικο κόσμο των κοινωνικών δικτύων!

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Χωρίς κατηγορία

Όλοι οι τύποι εργασίας

21-03-2024

Θεσσαλονικη

Πληροφορική

Πλήρης Απασχόληση

22-01-2024

Αιγάλεω

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;

 10 
 2 
 0 
 0 
 0