Απογοήτευση: η μεγαλύτερη ήττα
Οι τελευταίοι μήνες είναι μια μόνιμη απογοήτευση σχετικά με κάποια θέματα. Και όχι, δεν μιλάω για τους πολιτικούς και τη «διαχείριση» της πανδημίας ή των καιρικών φαινομένων.

Δεν αναφέρομαι σε αυτούς γιατί οποιαδήποτε κυβέρνηση, πλευρά και αν είναι στην εξουσία τα ίδια σκατά θα κάνει. Απλά ανάλογα με το «χρώμα» μας, κάποια θα μας φαίνονται πιο ανεκτά και κάποια άλλα θα μας φαίνονται απαράδεκτα. Είναι τόσο απλό. Όλοι τα ίδια συμφέροντα έχουν από πίσω, όλοι τα ίδια παιχνίδια παίζουν και μάλιστα με τους ίδιους απέναντί τους. Αν κάποιος κλείνει τα μάτια και θεωρεί ότι κάποια κυβέρνηση είναι «διαφορετική», τότε μπορεί να μπει στη συζήτηση περί απογοήτευσης στην οποία θα προχωρήσω άμεσα.

Η απογοήτευση η δική μου έγκειται περισσότερο στη συμπεριφορά τη δική μας. Των «απλών, ταπεινών» ανθρώπων της καθημερινότητας. Της οικογένειάς μας, των συνεργατών μας, των φίλων μας στην offline και στην online ζωή.

Να βάλω έναν αστερίσκο εδώ και να πω ότι με τη λέξη απογοήτευση δεν εννοώ τη διαφωνία. Και εξηγώ: άλλο να έχεις διαφορετικές απόψεις με έναν άνθρωπο και λίγο να εκνευρίζεσαι όταν συζητάτε ή διαβάζεις αυτά που γράφει. Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να έχουμε όλοι την ίδια άποψη και θα ήταν και εξαιρετικά βαρετό να γινόταν αυτό. Όχι λοιπόν, δεν αναφέρομαι στο «ξενέρωμα» που νιώθουμε όταν δεν έχουμε την ίδια άποψη με τους άλλους γύρω μας, και το διευκρινίζω αυτό γιατί πολλές φορές έχω γράψει και αναφερθεί στις «διαφωνίες» με τους φίλους μου.

Εδώ αναφέρομαι σε αυτήν την απογοήτευση που νιώθεις για κάποιες τρέλες που διαβάζεις. Που δεν υπάρχει καμία λογική. Που υπάρχει κακία, μίσος, φθόνος. Που θεωρούν πιο σημαντικούς τους θανάτους κάποιων από τη ζωή κάποιων άλλων. Που άνθρωποι που θα έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα, που έχουν θέσεις ευθύνης, αποδεικνύονται κατώτεροι των συνθηκών και των προσδοκιών. Άνθρωποι που θα έπρεπε να σωπαίνουν, μιλούν και μάλιστα μιλούν και δυνατά. Άνθρωποι που αφήνουν τα ιδεολογικά ή προσωπικά τους χρώματα να θολώνουν την όρασή τους και δεν βλέπουν αυτό που είναι μπροστά τους. Άνθρωποι που έχουν τη δύναμη να επιβάλουν την άποψή τους, και χρησιμοποιούν αυτήν τη δύναμη σε υπερβολικό βαθμό, ξεπερνώντας όρια και καταπατώντας δικαιώματα.

Τα παραπάνω μπορούν να κολλήσουν στα πάντα. Από τα πολύ σοβαρά που ακούμε και διαβάζουμε τις τελευταίες μέρες, μέχρι τα πολύ πιο απλά που είναι μικρά εμπόδια στην καθημερινότητά μας. Δεν έχει σημασία. Η απογοήτευση μένει.

Μένει η απογοήτευση ότι οι άνθρωποι αυτοί που δεν έχουν κοινή λογική, που δεν έχουν όρια, που δεν έχουν ηθική, έχουν τα ίδια δικαιώματα με σένα. Η ψήφος τους έχει την ίδια βαρύτητα με τη δική σου. Έχουν τις ίδιες ευκαιρίες (μπορεί και περισσότερες) να εξελιχθούν και να ανελιχθούν. Απογοήτευση που κάνουν παιδιά και περνούν τις ίδιες ιδέες και στα παιδιά τους άρα αυτά διαιωνίζονται. Μαζί διαιωνίζεται και η απογοήτευση των ανθρώπων γύρω τους.

Μην ξεγελιόμαστε. Ακόμα και αν σε κάποια φάση τύχει να συμφωνήσουμε μαζί τους, αυτό δεν τους εμποδίζει σε τίποτα μόλις διαφωνήσουμε να πατήσουν πάνω μας για να γλιτώσουν ή να ανέβουν. Και έτσι θα μάθουν και στα παιδιά τους να κάνουν.

Δεν ξέρω πώς μπορεί να λυθεί αυτό το πράγμα. Για την ακρίβεια, δεν νομίζω ότι αυτό θα μπορέσουμε να το μάθουμε αν δεν βρούμε τη ρίζα του «προβλήματος». Από πού ξεκινάει αυτή η παράνοιά τους; Εκεί πρέπει να πάμε και να προσπαθήσουμε να ξεριζώσουμε τα «άσχημα» ώστε να ξεριζώσουμε και την απογοήτευση που θα έρθει αργότερα. Και μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας: παντού συμβαίνουν αυτά, δεν είναι προνόμιο της Ελλάδας, της μητέρας όλων των drama queens του κόσμου!

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Πληροφορική

Πλήρης Απασχόληση

22-01-2024

Αιγάλεω

Πωλήσεις

Πλήρης Απασχόληση

06-03-2024

Αθήνα

1.000

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
28 Μαρ. 2024
ΖΑΛΓΚ
20:00
-
ΜΛΝ
28 Μαρ. 2024
ΠΑΡ
21:30
-
ΟΣΦΠ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;