Πέντε ταινίες για να μυηθείς στο χωρίς όρια σινεμά του Cinobo
Μόλις έκανες λογαριασμό στο Cinobo και δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις; Τσέκαρε τις προτάσεις μας για σινεμά με όραμα και πολυμορφία.

Το Cinobo είναι η ελληνική streaming πλατφόρμα, γνωστή και ως “το ελληνικό Netflix”, στην οποία μπορείς να παρακολουθήσεις, online και offine, εκατοντάδες ταινίες, διαλεγμένες από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ του κόσμου, σε όλες τις συσκευές σου.

Cinobo σημαίνει Cinema No Borders, δηλαδή σινεμά χωρίς όρια, σινεμά με όραμα και πολυμορφία. Σινεμά που αψηφά κανόνες και στερεότυπα και ψηλαφεί πολιτισμούς. Σινεμά που διασκεδάζει, που σε κάνει να αισθανθείς, να γελάσεις, αλλά και να προβληματιστείς.

Ως streaming πλατφόρμα ανεξάρτητου κινηματογράφου, το Cinobo έχει θέσει στόχο να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των βραβευμένων ταινιών και του κοινού, μεταφέροντάς μας όλες τις προσεκτικά επιλεγμένες ταινίες που θα μας ψυχαγωγήσουν και θα μας προβληματίσουν.

Αν, λοιπόν, έφτιαξες πρόσφατα λογαριασμό στο Cinobo κι αναρωτιέσαι από που να ξεκινήσεις, τότε αυτό το άρθρο γράφτηκε για σένα.

Συνέχισε την ανάγνωση και τσέκαρε όλες τις προτάσεις μας.

1. Ψυχρός Πόλεμος (“Cold War”), του Πάβελ Παβλικόφσκι (2018)

Στον “Ψυχρό Πόλεμο” (“Cold War” ή “Zimna Wojna”), την ταινία που κέρδισε επάξια το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ των Κανών, ο Παβλικόφσκι δανείζεται τα ονόματα των γονιών του, Βίκτορ και Ζούλα, και τα δίνει στους δύο ήρωες- πρωταγωνιστές του (Τόμας Κότ και Τζοάννα Κούλιγκ), στους οποίους καταφέρνει να εμφυσήσει τον θυελλώδη ερωτικό χαρακτήρα που είχε η σχέση των γονιών του, αφιερώνοντάς τους αυτή την αθεράπευτα ρομαντική ταινία.

Η ταινία του Πάβελ Παβλικόφσκι μας ταξιδεύει στην επαρχιακή Πολωνία εν μέσω Ψυχρού πολέμου, το 1949, όπου ο μουσικοσυνθέτης Βίκτορ γνωρίζει τη νεαρή και φιλόδοξη τραγουδίστρια Ζούλα, μια δυναμική κοπέλα με ιδιαίτερο ταμπεραμέντο απ’ την επαρχία, την οποία και ερωτεύεται παράφορα, σχεδόν απ’ την πρώτη στιγμή.

Το ρομαντικό δράμα εποχής που καθήλωσε (και) το ελληνικό κοινό. Η Τζοάνα Κούλιγκ κι ο Τόμας Κοτ, η τραγουδίστρια κι ο μαέστρος, ένα ζευγάρι που αστράφτει στις πανέμορφες ασπρόμαυρες αποχρώσεις της μεταπολεμικής Ευρώπης, σε μια ερωτική ιστορία που ταξιδεύει σε χώρες και στις δεκαετίες. Βραβείο Σκηνοθεσίας στις Κάννες και 3 υποψηφιότητες Όσκαρ.

Για τα επόμενα 15 χρόνια, η παθιασμένη ερωτική τους σχέση θα περάσει “40 κύματα”, προκαλούμενα απ’ την “ανωτέρα βία” της ιστορικής αυτής περιόδου, που σήμαινε “ισορροπία τρόμου” σε έναν κόσμο διχοτομημένο σε σφαίρες επιρροής.

Η σχέση αυτή θα οδηγήσει τους δύο τραγικούς μας ήρωες στο Βερολίνο και από ‘κει στο Παρίσι για να επιστρέψουν πίσω στην Πολωνία, χαρτογραφώντας την πορεία ενός, σχεδόν, ανολοκλήρωτου και κορυφαίου κινηματογραφικού έρωτα, με αρκετά δυστοπικό τέλος.

Με φόντο φολκλορικά τραγούδια στη σοβιετική επαρχία, τζαζ και ροκ εν ρολ στην Ευρωπαϊκή δυτική πρωτεύουσα (ψυχρός πόλεμος των μουσικών αντιθέσεων), ο Πολωνός σκηνοθέτης μας χαρίζει μια διπλή συγκλονιστική ιστορία που αντηχεί στ’ αυτιά μας σαν μελαγχολικό τραγούδι: Απ’ τη μια ο Ψυχρός Πόλεμος του 20ου αιώνα με το Σιδηρούν Παραπέτασμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, απ’ την άλλη μια ερωτική σχέση στο απόγειο των αισθήσεων, που θυμίζει “Ψυχρό Πόλεμο” και σημαδεύεται ανεξίτηλα απ’ αυτόν, αιωρούμενη μέσα και έξω απ’ τη νοητή γραμμή που χωρίζει τον κόσμο σε δύο στρατόπεδα.

Μια σχέση ασυγκράτητου πάθους, ζήλιας και νοσταλγίας, που μας υπενθυμίζει πως κάθε μεγάλος έρωτας, σε κάθε εποχή και ιστορική συγκυρία είναι ουσιαστικά αδύνατος και ανολοκλήρωτος, αφού ο ίδιος ο ανθρώπινος οργανισμός αδυνατεί να αντέξει την πληρότητα, την έκσταση και το παράλογο ενός γλυκού μαρτυρίου.

Δείτε το trailer παρακάτω:

2. “Submarino”, του Thomas Vinterberg (2010)

Αν υπάρχουν λέξεις που χαρακτηρίζουν το Submarinο, αυτές είναι ρεαλισμός και σκληρότητα. Και δεν είναι να απορείς, αν σκεφτείς ότι πρόκειται για ακόμη μια τραγωδία σκανδαναβικού τύπου που υπογράφει ο Δανός σκηνοθέτης και συνδημιουργός του Δόγματος 95, Τόμας Βίτενμπεργκ, για να σου θυμίσει ότι, όπως οι χαρακτήρες της ταινίας, έτσι και όλοι οι άνθρωποι στην πραγματική ζωή κάποια στιγμή πιάνουν πάτο.

Ο Jakob Cedergren ως “Νικ” στο Submarino

Η ιστορία παρακολουθεί τη ζωή του Νικ (Jakob Cedergren) και του μικρότερου αδερφού του, οι οποίοι, παρότι δεν έχουν τελειώσει ακόμη το δημοτικό, έχουν ήδη σκληραγωγηθεί από τη φτώχεια, τις κακουχίες και το αλκοόλ. Παρότι τα δύο αδέρφια βρίσκουν ελπίδα στο πρόσωπο του νεογέννητου αδερφού τους, αντικαθιστώντας την αδιάφορη και αλκοολική μητέρα τους στη φροντίδα του, αυτή η μικρή “σανίδα” δε θα είναι τελικά η σωτηρία τους, αλλά το τραύμα θα τους στοιχειώνει μέχρι την ύστερη ενηλικίωση.

Τα τρία αδέρφια του Submarino

Τα δύο αυτοκαταστροφικά αδέρφια συναντιούνται στην κηδεία της μητέρας τους και προσπαθούν να συμφιλιωθούν με ένα παρελθόν γεμάτο από καταχρήσεις, προσωπικές και οικογενειακές τραγωδίες.

Σε μια από τις λιγότερο γνωστές στιγμές του, ο Δανός σκηνοθέτης της «Οικογενειακής Γιορτής» και του «Another Round» κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα: Ένα καταιγιστικό και σπαρακτικό οικογενειακό δράμα που αναζητά την ανθρωπιά των ηρώων του ακόμα και στις χειρότερες στιγμές τους.

Δείτε το trailer παρακάτω:

3. “Κλέφτες Καταστημάτων” (“Shoplifters”), του Manbiki Kazoku (2018)

Μετά από μια εξόρμηση για ακόμη μια μικροκλοπή, ένας άντρας και ο γιος του συναντούν ένα μικρό κορίτσι μέσα στο κρύο. Η σύζυγος του άντρα, αρχικά διστακτική στο να αφήσουν το κορίτσι να μείνει μαζί τους, τελικά συμφωνεί να αναλάβουν τη φροντίδα της αφού καταλαβαίνει ότι έχει περάσει μεγάλες δυσκολίες.

Αν και η οικογένεια είναι φτωχή -ίσα-ίσα τα βγάζουν πέρα με τις δουλειές τους και τις μικροκλοπές- μοιάζουν να ζουν ευτυχισμένοι μαζί, μέχρι που ένα απρόβλεπτο γεγονός αποκαλύπτει κρυμμένα μυστικά και βάζει σε κίνδυνο τους δεσμούς που τους ενώνουν.

Υπόθεση: Μία τετραμελής οικογένεια που επιβιώνει με εποχικές δουλειές και μικροκλοπές καταστημάτων βρίσκει στο δρόμο ένα εγκαταλελειμμένο κορίτσι, του οποίου αναλαμβάνει τη φροντίδα.

Ο Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες ήταν η συμβολική και πανάξια επιβράβευση για το βαθιά ανθρωποκεντρικό σινεμά του Χιροκάζου Κόρε-Έντα, που εδώ αποκρυσταλλώνεται στην πιο διαυγή και υποδόρια συγκλονιστική στιγμή του.

Δείτε το trailer:

4. “Τετάρτη 4:45”, του Αλέξη Αλεξίου (2015)

Ο Στέλιος είναι ένας χρεωμένος ιδιοκτήτης τζαζ κλαμπ που τώρα έχει 32 ώρες διορία να επιστρέψει όσα χρωστάει σε έναν Ρουμάνο γκάνγκστερ που σκοπεύει να του πάρει το μαγαζί.

Όταν καταλαβαίνει πως ο μεσολαβητής φίλος του τον έχει προδώσει και η γυναίκα του σκέφτεται να τον εγκαταλείψει, ο Στέλιος αποφασίζει να αντιδράσει.

5. “Τατσούμι” (“Tatsumi”), του Eric Khoo (2011)

Ο γεννημένος το 1935, Τατσούμι, μεγάλωσε κουβαλώντας το συλλογικό τραύμα της συμμετοχής της χώρας του στις δυνάμεις του Άξονα, της ήττας στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, του αφοπλισμού και κυρίως της τραγωδίας της ρίψης της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα. Αυτό το αίσθημα της ντροπής και της ενοχής συνδέθηκε άρρηκτα με το καλλιτεχνικό του όραμα από τη νεαρή του κιόλας ηλικία.

Τα «gekiga» (δραματικές εικόνες) ήταν το αποτέλεσμα αυτού του προβληματισμού. Μία απόπειρα να ξορκίσει και μετουσιώσει δημιουργικά τους προσωπικούς και συλλογικούς δαίμονες σε καφκικές ιστορίες σε ασπρόμαυρο και σέπια. Ιστορίες που απεικόνιζαν μια χώρα που πραγματοποιούσε ένα μετέωρο μεταπολεμικό βήμα στο οικονομικό θαύμα χωρίς να έχει κλείσει τους λογαριασμούς της με το παρελθόν.

Η ταινία “Τατσούμι” παρακολουθεί τη ζωή και το έργο του Γιοσιχίρο Τατσούμι, ενός θρυλικού σχεδιαστή manga που έγινε διάσημος για τον εναλλακτικό και πρωτοποριακό τρόπο σχεδιασμού.

Το «Τατσούμι» του Σιγκαπουριανού Έρικ Κου έκανε πρεμιέρα στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ των Καννών το 2011, ένα μήνα πριν ο μεγάλος mangaka γιορτάσει τα 76α γενέθλιά του, και είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό homage στη ζωή και την τέχνη ενός σπουδαίου καλλιτέχνη.

Είναι ένα γράμμα αγάπης στα ίδια τα manga και στο υποείδος που ο Τατσούμι πρώτος εμπνεύστηκε, το «gekiga», μια πιο ενήλικη, σκοτεινή και ρεαλιστική εκδοχή, μακριά από τη ζωηρή πολυχρωμία, την ανεμελιά και την παιδικότητα που επικρατούσε στο είδος μέχρι το μανιφέστο, στο οποίο ο Τατσούμι πρωτοστάτησε, το 1957.

Θαυμαστής του έργου του Τατσούμι από την εφηβική του ηλικία, ο Έρικ Κου ασχολήθηκε και ο ίδιος με τα κόμικς πριν περάσει στον κινηματογράφο και γίνει ένας από τους πιο γνωστούς σκηνοθέτες της χώρας του.

Αποφάσισε να προσεγγίσει τον μεγάλο δημιουργού και να γυρίσει μια ταινία animation για τη ζωή και το έργο του το 2009, λίγο μετά την κυκλοφορία στη Σιγκαπούρη του «Α Drifting Life», της εκτενούς (800 σελίδων) manga αυτοβιογραφίας του.

Δείτε το trailer:

Για περισσότερες ταινίες και κινηματογραφική εμπειρία χωρίς όρια, τσέκαρε εδώ.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Χωρίς κατηγορία

Όλοι οι τύποι εργασίας

21-03-2024

Θεσσαλονικη

Marketing

Πλήρης Απασχόληση

18-12-2023

Νέα Ιωνία Αττικής

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;