3 σκηνοθέτες που η προβολή των ταινιών τους απαγορεύτηκε στην πατρίδα τους

Συχνά η τέχνη προκαλεί αντιδράσεις από τον λαό, αλλά και από τις κυβερνήσεις σε διάφορες χώρες. Πολλοί από τους ανθρώπους που ασχολούνται με τον κινηματογράφο, τα βιβλία, τη μουσική ή οποιοδήποτε είδος τέχνης θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη λογοκρισία, αλλά και το ποιος, τελικά, ελέγχει την τέχνη τους. Πολλές ταινίες έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και έχουν απαγορευτεί σε διάφορες χώρες. Υπάρχουν, όμως, και διάσημοι σκηνοθέτες που έχουν απαγορευτεί από τις χώρες τους.

Είτε οι ταινίες τους είχαν προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις, είτε τις χρησιμοποίησαν για να κρίνουν την κοινωνία στην οποία έζησαν και μεγάλωσαν. Η λίστα αυτή περιλαμβάνει σημαντικά ονόματα της παγκόσμιας σκηνής του Σινεμά που άφησαν εποχή και το δικό του μοναδικό στίγμα στην τέχνη αυτή.

Jafar Panahi (Ιράν)

Ένας από τους σκηνοθέτες που έχουν εκδιωχθεί αρκετά από τη χώρα τους. Οι ταινίες του, που παίρνουν τη μορφή ντοκιμαντέρ, έχουν προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στο Ιράν και στους αξιωματούχους της χώρας. Ένα από τα ακραία γεγονότα που συνέβησαν στον γνωστό σκηνοθέτη είναι η φυλάκισή του το 2010 μαζί με τη γυναίκα του και 15 φίλους του. Το σκηνικό αυτό προκάλεσε διεθνή κατακραυγή από την κοινότητα του Σινεμά. Ο Panahi συνεχίζει να κάνει αυτό που αγαπά, με χρηματοδότηση από άλλες χώρες και έχει φτιάξει μερικές από τις καλύτερες ταινίες του μετά από το συμβάν της φυλάκισής του.

Pier Paolo Pasolini (Ιταλία)

Ένας από τους πιο σημαντικούς και αμφιλεγόμενους σκηνοθέτες που έχουν βγει από την Ιταλία. Οι ταινίες του ασχολούνται με δύσκολα θέματα όπως το σεξ και η θρησκεία. Ο ανοιχτά ομοφυλόφιλος σκηνοθέτης με τις θέσεις του υπέρ των θέσεων του Βατικανού για την άμβλωση τον έδιωξαν από το Ιταλικό Κομμουνιστικό κόμμα. Η τελευταία του ταινία, όμως, ήταν και αυτή που προκάλεσε τον μεγαλύτερο ντόρο στη χώρα. Η ταινία παίχτηκε για λίγες ημέρες το 1976 και αμέσως απαγορεύτηκε από τις αίθουσες εξαιτίας των σκηνών βίας, σεξ, αλλά και το πώς παρουσίαζε τη θρησκεία. Η ταινία είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και στο κοινό που την παρακολούθησε. Το όνομα αυτής “120 Μέρες στα Σόδομα”!

Fritz Lang (Γερμανία)

Από πολλούς θεωρείται ο κορυφαίος σκηνοθέτης που έχει βγάλει η Ευρωπαϊκή αυτή χώρα. Οι χαρακτηριστικά σκοτεινές και επικές ταινίες του χαρακτηρίζονται από το έντονο οπτικό τους στυλ και τις εξπρεσιονιστικές τεχνικές φωτισμού με εξαιρετικά γεωμετρικές συνθέσεις. Η ταινία, όμως, που του έφερε προβλήματα ήταν η ταινία του 1933 “Η διαθήκη του Δρος Μαμπύς”. Ο Γκέμπελς πίστευε ότι ρίχνει ένα πολύ αρνητικό φως στο ναζιστικό κόμμα και μετά την απόρριψη της πρότασης του Lang για συνεργασία μαζί τους, πλέον, το θέμα είχε περάσει σε θέμα ζωής και θανάτου. Ο Γερμανός δημιουργός δεν είχε να πολεμήσει για την ακεραιότητα της τέχνης του μόνο, αλλά και για την ίδια του τη ζωή. Ο Lang εξορίστηκε από τη χώρα και εκεί μπόρεσε να δημιουργήσει μερικές από τις μεγαλύτερες αντιναζιστικές ταινίες που έχουν φτιαχτεί ποτέ.

Δες ακόμα: Ταινίες που δεν γυρίστηκαν ποτέ!