Η ιστορία της πανκ δεν είναι τόσο "λευκή"

Η πανκ είναι αυτό το μουσικό ρεύμα που γεννήθηκε στο Λονδίνο στα μέσα της δεκαετίας του 1970, κηρύσσοντας το μοτίβο της απόλυτης άρνησης.

Με πρωτοπόρους σαφώς τους θρυλικούς Sex Pistols και το κεντρικό σύνθημα του “No Future”, τα πάντα στο πανκ ροκ, απ’ τους τίτλους των τραγουδιών μέχρι τα ονόματα των συγκροτημάτων, εκθείαζαν την καταστροφή και το χάος, επιδιώκοντας να σοκάρουν και να ταρακουνήσουν τα γαλάζια νερά του συμβατικού αστικού κόσμου.

Γι’ αυτό τον λόγο, η πανκ είναι κάτι περισσότερο από απλή μουσική και υποπολιτισμικό σχήμα με την έννοια της subculture:

Είναι τρόπος ζωής, πολιτική και ιδεολογική στάση. Λέει κάτι για τον κόσμο που ζούμε και για τον κόσμο που θέλουμε να δημιουργήσουμε στο μέλλον.

Πέρα απ’ αυτό, η πανκ λειτούργησε όλα αυτά τα χρόνια, ως “καταφύγιο” για τους ανθρώπους που “απέτυχαν”, για τους απογοητευμένους, για τους ανθρώπους που ζουν και ζούσαν στο περιθώριο. Ενδεχομένως βέβαια, οι αφηγήσεις γύρω από την πανκ υποκουλτούρα, αντιμετωπίζονται με άγχος και καχυποψία από πολλούς, ως το υποπροϊόν ενός συγκεκριμένου πανκ προτύπου: Του θυμωμένου λευκού αγοριού της μεταπολεμικής εποχής.

Ωστόσο, η ιστορία της πανκ είναι μια ιστορία που διασταυρώνεται μεταξύ των κοινοτήτων με παρόμοιους ήχους και πολιτική νοοτροπία.

Προς το τέλος, λοιπόν, της πρώτης εποχής της Pop Americana, η Sana Saeed εξερευνά την ιστορία και κουλτούρα των latin punks – από τη Λίμα μέχρι το Λος Άντζελες -, αλλά και τον ρόλο τους στη δημιουργία της πανκ μουσικής.

Η αληθινή πανκ “επανάσταση” συνεχίζει να υπάρχει μέχρι σήμερα και δεν είναι τόσο λευκή όσο νομίζουμε.

Δες ακόμα: 5 ελληνικά πανκ συγκροτήματα που έγραψαν ιστορία στην εγχώρια μουσική σκηνή

Γιατί «πέθανε» η disco;