Οι δάσκαλοι και οι Δάσκαλοι
Ο καλός εκπαιδευτικός σε όλες τις βαθμίδες, από τα νήπια μέχρι τα πανεπιστημιακά έδρανα, μπορεί να κάνει τρομακτική διαφορά σε ένα παιδί, αλλά και σε έναν ενήλικα

Βγάζοντας τη Μέριλυν βόλτα (ξέρετε, αυτό το μικρό διακριτικό σκυλάκι των 35 κιλών που έχω), κάνω βόλτα στη γειτονιά μου. Στη γειτονιά που έχω μείνει όλη μου τη ζωή.

Περνάω, λοιπόν, αναπόφευκτα, και από τα παλιά μου σχολεία, και το δημοτικό και το γυμνάσιο και το λύκειο. Προχτές, λοιπόν, δε ξέρω πώς μου ήρθε, αλλά θυμήθηκα όλους τους παλιούς μου δασκάλους και καθηγητές και μπορώ να πω ότι, μάλλον, τυχερή πρέπει να νιώθω που έχω κάτι καλό και ευχάριστο να θυμάμαι.

Όσο κι αν δεν το καταλαβαίνουμε, όσο κι αν υποτιμάμε μερικές φορές το επάγγελμα του εκπαιδευτικού (ειδικά στα σχολικά μας χρόνια), είναι εξαιρετικά σημαντικό και τυχερό να πέσεις σε κάποιον άνθρωπο που θα κάνει καλά τη δουλειά του και θα θέλει να σου μάθει πράγματα. Πράγματα, όχι μόνο σχετικά με τα βιβλία, αλλά και για το πώς θα γίνεις άνθρωπος της προκοπής, που να μη σε βλέπουν στον δρόμο και να αλλάζουν πεζοδρόμιο.

Προφανώς υπάρχουν και οι περιπτώσεις που είναι για γέλια… θα ξεχάσω εγώ τον θρησκευτικό στο γυμνάσιο που έλεγε «ψήλωσες και ομόρφυνες Ρεβέκκα»…;; Κι όλη η τάξη μετά στο ψιλό!!! Και τώρα που το σκέφτομαι, για έναν περίεργο λόγο, κανείς δε σκέφτηκε τότε τη «σεξουαλική παρενόχληση». Δεν ξέρω γιατί, αλλά σίγουρα έχουν διαφορά τα χρόνια και η οπτική που έχει αλλάξει από τότε. Ή σε κάτι πιο ελαφρύ, η γυμνάστρια που έλεγε «ακόμα Απρίλιιιος είναι» (έμφαση στα πολλά «ιιιι») γιατί την άνοιξη είχαμε ξεφύγει εντελώς. Και πόσα άλλα… Και, τώρα που το σκέφτομαι, πόσα θα λένε οι δικοί μου φοιτητές για μένα…!!

Υπάρχουν, όμως, και τα άλλα, που σου μένουν ακόμα και 25 χρόνια μετά. Όπως η δασκάλα στο δημοτικό που έλεγε, όταν βλέπουμε ασθενοφόρο με σειρήνες, να λέμε μια μικρή προσευχή από μέσα μας, γιατί εκεί είναι ένας άρρωστος άνθρωπος και οι δικοί του στενοχωριούνται. Ή ο δάσκαλος, πάλι στο δημοτικό, που μας μάθαινε να γράφουμε σωστά και όμορφα, που μας διάβαζε πράγματα έξω από τα σχολικά βιβλία. Ή η δασκάλα εκείνη που έγραψε θεατρικό ειδικά για να παίξουμε εμείς!

Νιώθω τυχερή που τα είχα όλα αυτά. Καταλαβαίνω μάλιστα ότι αυτές οι περιπτώσεις εκπαιδευτικών, που κάτι αφήνουν στα παιδιά μεγαλώνοντας, γίνονται όλο και λιγότερες. Αλλά πάλι μπορεί να έχω αυτήν την αίσθηση γιατί πάντα τα κακά παραδείγματα τείνουν να μένουν στη μνήμη μας.

Ο καλός εκπαιδευτικός σε όλες τις βαθμίδες, από τα νήπια μέχρι τα πανεπιστημιακά έδρανα, μπορεί να κάνει τρομακτική διαφορά σε ένα παιδί αλλά και σε έναν ενήλικα. Μπορεί να του δώσει παράδειγμα, μπορεί όμως και να το απογοητεύσει. Μπορεί να του ανοίξει άλλον κόσμο, μπορεί όμως και να τον κλειδώσει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Μπορεί να τον κάνει «σωστό» και λειτουργικό άνθρωπο, «χρήσιμο» στην κοινωνία, μπορεί όμως και να τον αφήσει στουρνάρι. Αν ο εκπαιδευτικός δεν έχει την όρεξη και το «μάτι» να δει τι χρειάζεται κάθε μαθητής και να του το δώσει, τότε είναι χαμένο το παιχνίδι.

Συνήθως καταλαβαίνουμε το καλό ή το κακό που έγινε πολλά χρόνια μετά (καλή ώρα). Και συνήθως θέλουμε το κακό για να καταλάβουμε το καλό. Το θέμα, όμως, είναι να δούμε το καλό εγκαίρως, τον Δάσκαλο, και να «πάρουμε» όσα περισσότερα μπορούμε. Και όταν τον δούμε μετά από χρόνια ολόκληρα, να του πούμε ένα ευχαριστώ.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Marketing

Πλήρης Απασχόληση

19-12-2023

Νέα Ιωνία Αττικής

Υπάλληλοι γραφείου

Πλήρης Απασχόληση

13-03-2024

Μενίδι

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;