Ο πολιτικός διάλογος που μας αξίζει
Πάντα οι περίοδοι εκλογών είναι αποκαλυπτικοί στο πλυντήριο - σκουπιδοφάγο που λέγεται Facebook

Η πολιτική ή τα κομματικά, αν θέλω να είμαι πιο ειλικρινής, δεν είναι θέματα που με συγκινούν. Δεν το έκαναν ποτέ, δεν το έκαναν ούτε στο πανεπιστήμιο, δεν το έκαναν ούτε όταν έκανα έρευνα μέσα σε πολύ (και το εννοώ) χρωματισμένους χώρους. Απόδειξη άλλωστε είναι πως συνομιλώ με όλες τις πλευρές και τις απόψεις, πάντα όμως με απώτερο σκοπό να βγει κάτι πρακτικά καλό, να δοθούν λύσεις και απαντήσεις.

Είναι προφανές ότι το ιδανικό θα ήταν ένας συνδυασμός. Τα καλά στοιχεία της κάθε οπτικής μαζεμένα και ενωμένα, ώστε να μπορέσει να βγει κάτι καλό και κάτι θετικό. Προφανώς αυτό και δε γίνεται. Γιατί; Γιατί πολύ απλά δεν έχουμε μάθει να ακούμε και δεν έχουμε μάθει να μιλάμε. Προσέχτε, δε λέω να συζητάμε, λέω να μιλάμε. Η συζήτηση είναι επιπέδου διδακτορικού! Άλλο λέβελ.

Πάντα οι περίοδοι εκλογών είναι αποκαλυπτικοί στο πλυντήριο -παύλα- σκουπιδοφάγο που λέγεται Facebook. Πολύ το απολαμβάνω να διαβάζω πολιτικές απόψεις και αναλύσεις που κονταροχτυπιούνται από ανθρώπους που θεωρούν τους εαυτούς τους πολιτικούς αναλυτές πανεπιστημιακών εδράνων (όχι ότι αυτό εξασφαλίζει ποιότητα, αλλά τουλάχιστον εξασφαλίζει γνώση μέχρι ενός σημείου).

Αυτό που μου κάνει, όμως, τρομερή εντύπωση είναι πώς νέα παιδιά, που έχουν το διαδίκτυο στην άκρη του χεριού τους να ψάξουν το οτιδήποτε, που έχουν σπουδάσει σε πανεπιστήμια του εσωτερικού και μπορεί και του εξωτερικού, να έχουν τόσο “στενές απόψεις”. Διαβάζοντας αυτές τις τόσο ισοπεδωτικές εκφράσεις και οπτικές, δεν είναι να απορείς που δεν μπορούμε ποτέ να συνεννοηθούμε και να συνεργαστούμε, ώστε να βρούμε λύση σε θέματα που άπτονται της πολιτικής σφαίρας.

Επίσης, λυπάμαι που θα σκάσω τη φούσκα σε κάποιους, αλλά όχι, δεν μπορείτε να υποστηρίζετε με πάθος όλα αυτά που λέτε ότι πιστεύετε, αν δεν έχετε ζήσει κάποια πράγματα. Το να σας τα έχει μεταφέρει κάποιος ή να τα έχετε διαβάσει σε κάποιο μανιφέστο, κανόνα ή βιβλίο, δε σας κάνει ειδικούς. Δε σας κάνει ικανούς να κρίνετε αν αυτό που φωνάζετε μπορεί να εφαρμοστεί στον πραγματικό κόσμο.

Ακόμα, άλλο ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του διαλόγου (ειδικότερα του διαδικτυακού) είναι ότι δεν μπορούν όλοι να συμφωνούν μαζί σου ή δεν μπορείς να τους αλλάξεις τη γνώμη. Όπως εσύ δεν αλλάζεις γνώμη, έτσι δεν αλλάζουν κι αυτοί. Δεν είσαι εσύ πιο “μάγκας” από τους υπόλοιπους ή δεν έχεις ικανότητες υπνωτιστή. Το θέμα του διαλόγου και της ανταλλαγής απόψεων είναι να πάρεις στοιχεία από τον συνομιλητή σου, να τα σκεφτείς, να τα επεξεργαστείς και (ίσως) να τα ενσωματώσεις.

Προφανώς και ποτέ δε γίνεται αυτό. Μιλάμε και ποτέ δεν ακούμε. Ή αν ακούμε και παραδεχόμαστε μέσα μας ότι κάπου μπορεί και να κάνουμε λάθος, δεν το λέμε ποτέ, γιατί μας πιάνει ο εγωισμός μας και προσπαθούμε λανθασμένα να βγούμε από πάνω.

Ποτέ δεν έχουμε διάλογο. Πάντα παράλληλους μονολόγους που ποτέ δε συναντώνται ή αν το κάνουν είναι απλά για να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν και ότι θα συνεχίσουν να το κάνουν, ανεξάρτητα των -πολλές φορές- επιτακτικών αναγκών.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Marketing

Πλήρης Απασχόληση

19-12-2023

Νέα Ιωνία Αττικής

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;