Θαυμάζοντας τους άλλους

Βλέποντας το σκηνικό γύρω μου, που είναι εξαιρετικό αν δεν έχεις να πας ΠΟΥΘΕΝΑ και κάθεσαι με το τζάκι αναμμένο και καλό φαΐ, αναρωτιέμαι πώς τα καταφέρνουν αυτοί οι άνθρωποι και αντέχουν όλη αυτή τη διαδικασία. Πρώτα το κρύο, και μετά όλον αυτόν τον αποκλεισμό, όλες αυτές τις διαδικασίες που φέρνει ένας τέτοιου είδους καιρός. Το τρομερό είναι ότι εδώ είναι μια απλή συνήθεια. Το περιμένουν, ανησυχούν αν δεν έρθει. Αλλά αυτό δεν τους στερεί από τον θαυμασμό μου!

Βλέποντας τη μεγαλύτερη εικόνα διαπιστώνω ότι είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είσαι ο καλύτερος όλων. Να έχεις δηλαδή σε διάφορα θέματα κάποιους που είναι καλύτεροι από σένα και τους θαυμάζεις. Αυτό έχει διπλή σημασία: Και δεν την ψωνίζεις νομίζοντας ότι είσαι ο καλυτερότερος και προσπαθείς να γίνεις πάντα καλύτερος, έστω και σε απλά πραγματάκια όπως το να αντέχεις το κρύο για παράδειγμα, και να μπορείς ακόμα και υπό αντίξοες συνθήκες να είσαι αποδοτικός.

Αυτή είναι μια διαδικασία δύσκολη που δεν την αντιλαμβάνονται πολλοί. Ή, ακόμα χειρότερα, τη βλέπουν εντελώς επιφανειακά. Ναι, μπορούμε να θαυμάζουμε έναν σταρ που τραγουδάει ωραία, οκ. Την ίδια λέξη όμως, χρησιμοποιούμε και για τους καθημερινούς ήρωες που χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα πήγαινε καλά. Ή που έχουν κάποιες δυνατότητες/γνώσεις που δεν έχουμε εμείς και μπορούν να μας βοηθήσουν ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Πολλές φορές δεν λέμε «θαυμάζω εκείνον για την υπομονή του» ή «θαυμάζω εκείνη για την αισιοδοξία της»; Ακόμα και αυτά, αν τα καλοσκεφτούμε, θα δούμε ότι λέγοντάς τα θέλουμε να τα πετύχουμε και εμείς. Να καταφέρουμε κάτι αντίστοιχο, να βελτιωθούμε.

Είναι μεγάλο πλεονέκτημα για έναν άνθρωπο, για έναν επαγγελματία, να μπορεί να εντοπίζει τα προτερήματα των άλλων και να επιδιώκει να τα κάνει δικά του. Αυτό δείχνει εξαιρετική παρατηρητικότητα και ικανότητα να κρίνει και να κρατήσει χαρακτηριστικά που μπορεί να του φανούν χρήσιμα. Το να θαυμάζεις κάποιον άλλον δεν σε υποβαθμίζει. Αντίστοιχα δείχνει ότι έχεις αυτογνωσία και ότι πατάς στα πόδια σου.

Θαυμάζουμε όλους τους καλούς; Προφανώς και όχι, άνθρωποι είμαστε, μπορεί το είδωλό μας να είναι ένας τρομοκράτης ή ένας δολοφόνος. Πάντα όμως αισιοδοξούμε ότι κερδίζει ο θετικός θαυμασμός.

Και να το λέτε παιδιά όταν θαυμάζετε κάποιον! Είναι «αριστείο» γι’ αυτούς που πραγματικά θέλουν να κάνουν κάτι καλύτερο σε αυτόν τον ρημαδόκοσμο με όλους τους αλήτες και τους ανώμαλους γύρω γύρω.