Ο Στέλιος Τσουκιάς μιλά στο neolaia.gr
Με αφορμή την κυκλοφορία του πρώτου του single, ο Στέλιος Τσουκιάς απάντησε στις ερωτήσεις μας για μουσική, στατιστικά, μαθηματικά και... πολλά άλλα!

Μαθηματικά, Στατιστική, Οικονομικά και Μουσική. Παράξενο μείγμα. Πώς έχεις καταφέρει να τα συνδυάσεις όλα μαζί;

Η ζωή η ίδια είναι μαθηματικά και μουσική. Βρίσκονται και τα δύο γύρω μας καθημερινά και απολαμβάνουμε τις προεκτάσεις τους. Μπορεί να ακούγεται κλισέ αλλά είναι αλήθεια ότι τα μαθηματικά είναι μουσική και αντίστροφα. H αγάπη μου για τη μουσική ήρθε πολύ νωρίτερα από αυτή για τα μαθηματικά και το ερέθισμα ήταν κυρίως η έντονη ενασχόληση της οικογένειας με το συγκεκριμένο αντικείμενο. Μαζευόμασταν πάντα Κυριακές, έπαιρνα την κιθάρα και τραγουδούσαμε μέχρι να βραδιάσει, με αρχηγό την αγαπημένη μου γιαγιά. Τα μαθηματικά τα αγάπησα όταν μπήκα στη σχολή και αυτό γιατί στο πανεπιστήμιο δεν ένιωθα την πίεση να διαβάσω μία συγκεκριμένη ώρα και μέρα, γινόταν συνειδητά. Ήθελα να διαβάσω στη 1 το βράδυ; Το έκανα. Ήθελα την Τρίτη και όχι την Τετάρτη; Κα αυτό γινόταν. Οπότε αυτή η ελευθερία με βοήθησε να κοιτάξω την ουσία και όχι απλά να διαβάζω κάτι επειδή πρέπει. Το «πρέπει» με ενοχλεί.

Τι είναι αυτό που για ‘σένα πυροδοτεί την έμπνευση; Που σε κινητοποιεί δημιουργικά;

Σίγουρα δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Ένα κοινωνικό φαινόμενο, κάτι που θα παρατηρήσω στον δρόμο, μία συνέντευξη ενός καλλιτέχνη που εκτιμώ, ένα τραγούδι που άκουσα. Ό,τι με ευαισθητοποιεί με κινητοποιεί δημιουργικά, με ξεκλειδώνει. Πρόσφατα έπεσε στην αντίληψή μου το τραγούδι ενός Αυστραλού τραγουδοποιού, του Xavier Rudd. Φορτίστηκα αρκετά όταν το πρωτοάκουσα, ένιωσα μία δυνατή ενέργεια γύρω από το τραγούδισμα και κυρίως γύρω από το στίχο. Μιλάει για τους ιθαγενείς της Αυστραλίας, την καταπάτηση της γης, τον ξεριζωμό τους αλλά και την προτροπή να έρθουν οι σύγχρονοι άνθρωποι κοντά στις ρίζες τους. Μου δημιούργησε πολύ δυνατά συναισθήματα. Η μία σκέψη έφερε την άλλη, έκανα πολλούς παραλληλισμούς, πέρασαν πολλές εικόνες απ’ το μυαλό μου. Κάπως έτσι λοιπόν έρχεται και η έμπνευση.

Πώς φαντάζεσαι το ιδανικό live;

Πολυμελή μπάντα και πολλά χάλκινα όργανα σε ένα αρχαίο θέατρο. Θα πρέπει να είναι τρομερό συναίσθημα. Ονειρεύομαι βέβαια και συναυλία με χιλιάδες κόσμο, εκεί που βλέπεις το κοινό και δεν διακρίνεις που σταματά. Ποιος καλλιτέχνης δεν θα ήθελε να βρεθεί σε μία κατάμεστη αρένα, κάτι σαν κι αυτό που έχουν ζήσει οι Queen, οι Beatles και άλλα τεράστια συγκροτήματα. Είναι τρελό.

Αν μπορούσες να συνεργαστείς με όποιον καλλιτέχνη ήθελες, Έλληνα ή ξένο, ανεξάρτητα με το αν είναι εν ζωή, ποιον θα επέλεγες και γιατί;

Αν επέλεγα κάποιον εν ζωή, θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, κορυφαίο τραγουδοποιό των τελευταίων ετών και να ζήσω αυτόν τον ηλεκτρισμό και τη διονυσιακή ατμόσφαιρα από τη σκηνή.

Το πρώτο σου single κυκλοφόρησε! Θες να μας πεις λίγα πράγματα γι΄αυτή τη δουλειά;

Είμαι πολύ χαρούμενος για την πορεία του μέχρι τώρα και που ο κόσμος το έχει αγαπήσει ήδη. Είναι γνώριμο και χαραγμένο σε όλους μας το πρωτότυπο τραγούδι των Σουγιούλ-Σακελάριου και αυτό σίγουρα έχει παίξει τον ρόλο του. Από την άλλη δεν ήθελα να βγει μία συνηθισμένη διασκευή, αλλά να βάλω την προσωπική μου πινελιά, τον δικό μου ήχο και άποψη και τέλος να το ντύσω με μία ιστορία, εξ ‘ου και το βίντεο με την Μαρία Αλιφέρη. Αρχικά σκέφτηκα την ‘Σονάτα του Σεληνόφωτος’. Με τη βοήθεια του Ανδρέα Σκούρτη, ο οποίος επιμελήθηκε τη σκηνογραφία και τη στήριξη του Δημήτρη Κρανιώτη και της Αrk4Art που ανέλαβαν την παραγωγή πήρε την μορφή που βλέπετε. Είχα στο μυαλό μου να κάνω κάτι που ενώνει δύο κόσμους, τον παλιό και τον νέο, όπως ακριβώς είναι και η μουσική λογική του κομματιού που χτίσαμε με τον Κώστα Γεωργιάδη, τον κολλητό φίλο και συνεργάτη μου. Είμαι τυχερός που έχουν συμμετάσχει εξαιρετικοί μουσικοί στη πρώτη μου δουλειά όπως ο Θάνος Σταυρίδης στο ακορντεόν – ο οποίος έχει συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως την Αλκιστη Πρωτοψάλτη και την Ευανθία Ρεμπούτσικα- , ο Γιώργος Αβραμίδης στην τρομπέτα – μέλος της μπάντας του Γιάννη Αγγελάκα – , ο Κώστας Γεωργιάδης στις κιθάρες, τα πλήκτρα, τη μίξη, ενορχήστρωση και παραγωγή, ο Βασίλης Λαζούρας στο μπάσο και ο Γιώργος Μπαλτάς στα τύμπανα και κρουστά.

Οι Έλληνες έχουμε μια τάση να “επιστρέφουμε” στο παρελθόν. Πιστεύεις ότι θα “ξεφύγουμε” ποτέ από τις καταβολές μας όσον αφορά την τέχνη, σε όλες τις μορφές της;

Από τη φύση μας έχουμε την τάση να γυρνάμε στο παρελθόν και να το βρίσκουμε πιο ελκυστικό από το παρόν, ειδικά όσον αφορά στην τέχνη. Ακούμε συχνά φράσεις όπως «τέτοια τραγούδια δεν γράφονται πια, τέτοιοι καλλιτέχνες δεν ξαναβγαίνουν». Αν όμως μπορούσαμε να μεταφερθούμε για λίγο στο παρελθόν και μιλούσαμε με ανθρώπους μιας παλαιότερης εποχής, τότε το ίδιο μάλλον θα μας έλεγαν; Ότι δηλαδή μία προγενέστερη εποχή ήταν πιο ποιοτική. Αυτό ακριβώς το θέμα έχει θίξει εύστοχα και ο Woody Allen στην ταινία «Midnight in Paris». Γίνεται ασυναίσθητα σύγκριση και υποβίβαση του σήμερα. Οι εποχές όμως και τα ερεθίσματα της κάθε γενιάς είναι διαφορετικά. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνούμε την ιστορία, τις ίδιες μας τις ρίζες. Είναι πηγή έμπνευσης αδιαμφησβήτητα αλλά δεν πρέπει να είναι η μόνη διέξοδος. Οπότε ο συνδυασμός της σοφίας του παλιού που μας έδειξε τον δρόμο και της σπίθας του νέου, είναι η τέλεια εξίσωση.

Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας κάποια σχέδιά σου για το μέλλον;

Πολλά και όμορφα πράγματα για τα οποία έχω μεγάλη προσμονή. Αρκετά live στο Λονδίνο, με αρχή το αφιέρωμα στο Σιδηρόπουλο στις 4 του Δεκέμβρη. Στο αφιέρωμα που κάναμε πέρυσι με αφορμή την επέτειο των 27 χρόνων από τον θάνατο του, η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγάλη. Ήμουν αρκετά αγχωμένος με το εγχείρημα αυτό, για να πω την αλήθεια. Λόγω της αγάπης του κόσμου προς το πρόσωπο του ‘Πρίγκηπα της Ροκ’ όπως τον αποκαλούν πολλοί, αποφασίσαμε να επαναλάβουμε αυτό το αφιέρωμα και φέτος, όχι μόνο στο Λονδίνο αλλά και στο Άμστερνταμ στις 13 του Γενάρη. Σύντομα και στην Αθήνα. Ακολουθούν live εμφανίσεις και στην Ελλάδα ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη και καταλήγοντας στην Αθήνα. Όλα τα περιμένω με ανυπομονησία αλλά σίγουρα εκείνο στην Αθήνα, την πόλη που μεγάλωσα και έχω παίξει μουσική τον περισσότερο χρόνο μου θα είναι μοναδικό, καθώς επιστρέφω με τα δικά μου τραγούδια πια. Επίσης, παρουσίαση ορισμένων κομματιών από τον δίσκο που ετοιμάζω θα γίνει και στο Λονδίνο σε ένα live παρέα με τον George Gaudy, στο Ο2 Academy στο Islington στις αρχές Μαρτίου. Παράλληλα, δουλεύω τα επόμενα κομμάτια του δίσκου με στόχο να καταφέρω να τον ολοκληρώσω σύντομα.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Πληροφορική

Πλήρης Απασχόληση

05-02-2024

Άγιος Δημήτριος Αττικής

Παραγωγή

Πλήρης Απασχόληση

09-01-2024

Κηφισιά

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;