"Ψυχρός Πόλεμος": Το κινηματογραφικό αριστούργημα του Παβλικόφσκι για το 2018

Ο “Ψυχρός Πόλεμος” (“Cold War” ή “Zimna Wojna”) είναι μια ταινία που παίζεται στις κινηματογραφικές αίθουσες αυτόν τον καιρό και η οποία αποδίδεται στον Πολωνό σκηνοθέτη και δημιουργό της “Ida”, Πάβελ Παβλικόφσκι.

Στην ταινία αυτή, η οποία κέρδισε επάξια το βραβείο σκηνοθεσίας στο φεστιβάλ των Κανών, ο Παβλικόφσκι δανείζεται τα ονόματα των γονιών του, Βίκτορ και Ζούλα, για να τα δώσει στους δύο ήρωες- πρωταγωνιστές του (Τόμας Κότ και Τζοάννα Κούλιγκ), στους οποίους καταφέρνει μάλιστα να εμφυσήσει το θυελλώδη ερωτικό χαρακτήρα που είχε η σχέση των γονιών του, στους οποίους και αφιερώνει αυτή του την αθεράπευτα ρομαντική ταινία.

Η ταινία του Πάβελ μας ταξιδεύει στην επαρχιακή Πολωνία εν μέσω Ψυχρού πολέμου, το 1949, όπου ο μουσικοσυνθέτης Βίκτορ γνωρίζει τη νεαρή και φιλόδοξη τραγουδίστρια Ζούλα, μια δυναμική κοπέλα με ιδιαίτερο ταμπεραμέντο απ’ την επαρχία, την οποία και ερωτεύεται παράφορα, σχεδόν απ’ την πρώτη στιγμή.

Για τα επόμενα 15 χρόνια, η παθιασμένη ερωτική τους σχέση θα περάσει “40 κύματα”, προκαλούμενα απ’ την “ανωτέρα βία” της ιστορικής αυτής περιόδου, που σήμαινε “ισορροπία τρόμου” σε έναν κόσμο διχοτομημένο σε σφαίρες επιρροής. Η σχέση αυτή θα οδηγήσει τους δύο τραγικούς μας ήρωες στο Βερολίνο και απο ‘κει στο Παρίσι για να επιστρέψουν πίσω στην Πολωνία, χαρτογραφώντας την πορεία ενός, σχεδόν, ανολοκλήρωτου και κορυφαίου κινηματογραφικού έρωτα, με αρκετά δυστοπικό τέλος.

Με φόντο φολκλορικά τραγούδια στη σοβιετική επαρχία, τζαζ και ροκ εν ρολ στην Ευρωπαϊκή δυτική πρωτεύουσα (ψυχρός πόλεμος των μουσικών αντιθέσεων), ο Πολωνός σκηνοθέτης μας χαρίζει μια διπλή συγκλονιστική ιστορία που αντηχεί στ’ αυτιά μας σαν μελαγχολικό τραγούδι: Απ’ τη μια ο Ψυχρός Πόλεμος του 20ου αιώνα με το Σιδηρούν Παραπέτασμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, απ’ την άλλη μια ερωτική σχέση στο απόγειο των αισθήσεων, που θυμίζει “Ψυχρό Πόλεμο” και σημαδεύεται ανεξίτηλα απ’ αυτόν, αιωρούμενη μέσα και έξω απ’ τη νοητή γραμμή που χωρίζει τον κόσμο σε δύο στρατόπεδα.

Μια σχέση ασυγκράτητου πάθους, ζήλιας και νοσταλγίας, που μας υπενθυμίζει πως κάθε μεγάλος έρωτας, σε κάθε εποχή και ιστορική συγκυρία είναι ουσιαστικά αδύνατος και ανολοκλήρωτος, αφού ο ίδιος ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να “αντέξει” για πάντα την πληρότητα, την έκσταση και το “παράλογο” ενός γλυκού μαρτυρίου.

Τον αναζητούμε απ’ τη γέννησή μας, τον ψάχνουμε μια ζωή, χωρίς να ξέρουμε ακριβώς το γιατί. Έλα, όμως, που δεν υπάρχει “γιατί” στον έρωτα, αφού ο έρωτας δεν είναι η ερώτηση, αλλά η απάντηση.

Δες εδώ το τρέιλερ της ταινίας, η οποία συνιστά πραγματικό κομψοτέχνημα:

Δες κι αυτό: Ο Λαρς Φον Τρίερ επέστρεψε με καινούρια ταινία για να διχάσει τους πάντες ακόμη μια φορά!