Τον αγαπώ αλλά μου βγάζει τον χειρότερό μου εαυτό. Τι φταίει;

Είμαι χωρισμένη και έχω ένα παιδάκι. Έχω σχέση 1,5 χρόνο και πήραμε την απόφαση από κοινού πριν από ένα 5μηνο, διότι δεν είχα άλλη λύση, να έρθουμε Γερμανία και όταν τα κατάφερνα (όχι περισσότερο από 1 χρόνο) θα έφερνα και το παιδί μου εδώ. Όμως ο άνθρωπος με τον οποίο είμαι μαζί μου έβγαλε έναν άλλο εαυτό που δεν ήξερα. Έγινα κακιά μαζί του. Ζήλια, γκρίνια, καυγάδες, σε βαθμό που να αρπαζόμαστε στα χέρια. Ο άνθρωπος αυτός στην ουσία δεν μου έκανε κανένα κακό. Μου θυμίζει όμως σε πολλά τον μπαμπά μου, ο οποίος πέθανε από ναρκωτικά όταν ήμουν 14. Τον βρήκα η ίδια μέσα στο μπάνιο πεθαμένο.

Αυτόν τον άνθρωπο τον αγαπώ πολύ, αλλά γυρνάω στην Ελλάδα γιατί του κάνω κακό. Τον αγαπάω τόσο πολύ και βλέπω ότι με αγαπάει. Γίνονται πολύ ακραία πράγματα όταν μαλώνουμε και όλα ξεκινούν από εμένα. Το ξέρω ότι είναι λάθος και ότι αυτά που λέω εναντίον του δεν ισχύουν, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτομαι τίποτα.

Τα φταίει; Η παιδική μου ηλικία; Το ότι μου λείπει αφάνταστα το παιδί μου; Γιατί μου βγήκε αυτό στον συγκεκριμένο άνθρωπο; Δώστε μου μία λύση παρακαλώ.

Διάβασε την απάντηση εδώ…