Παιδικά μαθήματα!

Αν είστε όμως στην πρώτη κατηγορία, που ναι μεν έχετε παιδιά γύρω σας αλλά δεν είναι δικά σας, τώρα θα καταλάβετε αμέσως τι εννοώ! Όσο μικροί στην ηλικία και αν νιώθετε ή ακόμα χειρότερα είστε, πάντα θα είστε πιο μεγάλοι από αυτά. Και όχι μόνο στα χρόνια, που στην τελική είναι μόνο ένας αριθμός, αλλά και στο μυαλό! Θα μείνετε κοινώς με το στόμα ανοιχτό με το πόσο διαφορετικοί είστε: Όχι μόνο τώρα, αλλά και από το πως ήσασταν εσείς στην ηλικία τους!

Μια ώρα με τις ανιψιές μου, που είναι σε ηλικία προ-εφηβική, είναι αρκετή για να με σοκάρει. Και μόνο ο τρόπος που μιλούν ή ο τρόπος που χρησιμοποιούν κινητά, tablets και υπολογιστές σου δίνει να καταλάβεις πόση διαφορά είχες εσύ στην ηλικία τους. Το χτεσινό αποκορύφωμα…; Έχουν να πάνε σε ένα παιδικό πάρτυ, συμμαθήτριας, που τους έχει ετοιμάσει σπα. Ναι, ΣΠΑ! Τους ρωτάω, τι θα κάνετε εσείς μικρά σκατούλια στο σπα; Θα μας κάνουν μασάζ, λέει, και θα μας βάψουν και τα νύχια. Περιττό να σας πω ότι το σχολίαζα όλο το βράδυ, δεν μπορούσε να μου ξεκολλήσει το μυαλό.

Εγώ στην ηλικία τους ήμουν ευχαριστημένη αν πήγαινα στα πάρτυ, και εκτός αυτού ήταν ευκαιρία να παίξουμε μέχρι τελικής πτώσεως. Τα παιχνίδια μας ήταν πολύ πιο απλά, κινητά δεν υπήρχαν προφανώς, ούτε καν playstation που λέει ο λόγος. Βγαίναμε έξω και λυσσάγαμε. Και μπορώ να γράφω σελίδες επί σελίδων για τις διαφορές της δικής μου παιδικής ηλικίας με τη δική τους.

Όσο το σκέφτομαι όμως διαπιστώνω ότι δεν ξέρω ποια παιδική ηλικία είναι/ήταν η καλύτερη. Κι αυτό γιατί όλος ο κόσμος γύρω είναι διαφορετικός. Και τα παιδιά χρειάζονται τα ανάλογα εφόδια για να αντιμετωπίσουν αυτόν τον διαφορετικό κόσμο. Τα εφόδια που θέλαμε εμείς δεν θα τους έκαναν τίποτα σήμερα. Μπορεί εμάς να μας φαίνονται ξένα, αλλά γι’αυτά είναι η πραγματικότητά τους και δεν πρέπει να το υποτιμούμε.

Το πιο αστείο είναι όμως αλλού: όταν στις απαντήσεις σου προς τους μικρότερους αρχίζεις και αναγνωρίζεις τη μητέρα σου και τον πατέρα σου! Και εκεί συνειδητοποιείς ότι έγινες σαν αυτούς! Εκεί φαίνεται πόσο μεγάλωσες, πόσο άλλαξες «κατηγορία» και πόσα πράγματα έχουν περάσει κάτω από το πετσί σου χωρίς καν να το καταλάβεις.

Και αυτό το τελευταίο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που μπορείς να πάρεις για όταν κάνεις δικά σου παιδιά ή για όταν έχεις επαφή με παιδιά: Οι συμπεριφορές μέσα στο σπίτι είναι αυτές που μας «σχηματίζουν», ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε εκείνη τη στιγμή. Η μεγαλύτερη χαρά μας και η μεγαλύτερη τιμωρία μας είναι όταν τα παιδιά μας γίνουν σαν κι εμάς. Εδώ πληρώνονται όλα! ☺