Ο επιλεκτικά νόμιμος Έλληνας
Διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον το νέο χοτ θέμα που καίει όλους τους Έλληνες: Είναι τελικά παράνομο να οδηγάς με σαγιονάρες;

Και στην τελική, τι εννοούμε σαγιονάρες; Μόνο την 1-4 ή και όλα τα υπόλοιπα σανδάλια; Βέβαια νεότερη ενημέρωση αναφέρει ότι πρόκειται για παρανόηση του ΚΟΚ ή για υπερβολική ανάλυσή του. Δεν έχει όμως σημασία! ΟΟΟΧΙ! Με το που βγήκε στην επιφάνεια, κανείς δεν έκατσε να διαβάσει το πολύ λογικό άρθρο του ΚΟΚ για τον έλεγχο του αυτοκινήτου. Αντίθετα όλοι πήραμε τα άρματα και ανεβήκαμε στα βουνά για να πολεμήσουμε για την ανεξαρτησία μας από τα δεσμά της αστυνομίας (μόδας).

Αυτό είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα για το πόσο οι Έλληνες θεωρούμε ότι είμαστε πάνω από τους κανόνες και νόμους. Πάρτε το άλλο παράδειγμα, στο μετρό. Όλους αυτούς τους εξυπνάκηδες που περιμένουν να περάσουν πίσω από τον κάθε «μαλάκα» που πλήρωσε εισιτήριο για… δύο τελικά! Και μη βιαστείτε να μου πείτε ότι δεν πληρώνουν εισιτήριο για ιδεολογικούς λόγους. Γιατί «αριστερός» και επαναστάτης με τηλεφωνάκι iphone και τσαντούλα/παπουτσάκι που κοστίζει μια περιουσία δεν είσαι. Και γιατί να μην πληρώσεις στην τελική αγαπητέ μου; Δεν πρέπει να πληρώσεις για την υπηρεσία που σου παρέχεται;

Δεν μιλάω για μεγάλες και σοβαρές παραβάσεις. Αλλά αυτές οι μικρές παραβάσεις της καθημερινότητας είναι μερικές φορές πολύ πιο σοβαρές καθώς, όταν «μαζεύονται» πολλές, δημιουργούν προβλήματα που αφορούν τους πάντες.

Το πιο εξοργιστικό ξέρετε ποιο είναι; Ότι μόνο στην Ελλάδα τις κάνουμε αυτές τις ταρζανιές. Πάμε στο εξωτερικό και είμαστε παναγίτσες… Πληρώνουμε εισιτήριο ακόμα και για μία στάση λεωφορείου, πληρώνουμε την εφορία πολύ πριν την ώρα της, δεν κάνουμε σκουπίδια πουθενά, καταθέτουμε τις εργασίες μας στα πανεπιστήμια στην ώρα μας και περνάμε όλα τα μαθήματά μας με τη μία. Γιατί άραγε;

Είναι σαν να αλλάζουμε προσωπικότητες μόλις περνάμε τα σύνορα. Νομίζω ότι φταίει και το γεγονός ότι το ξέρουμε ότι εδώ, ό,τι και να κάνουμε, δεν πρόκειται να συμβεί τίποτα. Κανείς δεν πρόκειται να κάνει κάτι, εκτός αν πέσουμε πάνω στον έναν που θα μας κράξει και θα μας πάει στον υπεύθυνο ή θα μας αναγκάσει να υποστούμε τις συνέπειες των πράξεών μας. Γιατί για οποιαδήποτε πράξη υπάρχει και μια συνέπεια, ανεξαρτήτως αν τείνουμε κάποιες να τις παραβλέπουμε.

Κρίμα είναι πάντως, μόνοι μας την χαλάμε τη χώρα μας. Τόσα πράγματα μπορούμε να κάνουμε, λίγη, ελάχιστη προσοχή αν δώσει ο καθένας μας, όλα θα γίνουν πολύ πιο εύκολα. Ούτε καν θα μας φανεί η «υποχώρηση» που θα κάνουμε.

Αναρωτιέμαι άραγε τι θα γίνει όταν έρθει η ώρα της πραγματικής «επανάστασης». Όχι από τους «και καλά επαναστάτες» αλλά από τους απλούς ανθρώπους που απλά έχουν κουραστεί να πιάνονται μαλάκες και να κρίνονται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αλλά τι λέω… Κανείς δεν πρόκειται να ξεκουνηθεί και ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Γιατί αν κάτι μας έμαθε η κρίση μέχρι στιγμής -ή καλύτερα ένα από αυτά- είναι ότι η εξουσία είναι γλυκιά, όπως και αν εφαρμόζεται και ό,τι χρώμα και αν παίρνει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Πληροφορική

Πλήρης Απασχόληση

22-01-2024

Αιγάλεω

Υπάλληλοι γραφείου

Πλήρης Απασχόληση

13-03-2024

Μενίδι

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;