Ναι ναι, το ξέρω… Ζούμε στην Ελλάδα, τη χώρα του απόλυτου καλοκαιριού, με τα νησιά, με τις παραλίες δίπλα στο σπίτι μας, με τον ήλιο μας και τα ξέφρενα πάρτυ.
Οκ. Και;
Αυτό τι σημαίνει δηλαδή; Ότι 1η Ιουνίου πρέπει να είμαστε όλοι στις παραλίες με τα μαγιώ μας, κατάμαυροι και να παρτάρουμε κάθε βράδυ; Ή θα πρέπει να ανεχόμαστε τον κάθε έναν κόπανο που μας βλέπει και μας λέει «μα καλά, ούτε ένα μπάνιο δεν έχεις κάνει; Ασπρουλιάρα είσαι!»;
Ειλικρινά, δεν ξέρω ποιος το έχει βάλει στο μυαλό κάποιων ότι κάνουμε διακοπές 3 μήνες, είμαστε στην παραλία από το πρωί μέχρι το βράδυ, και δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να καθόμαστε με ένα ποτό στο χέρι. Αυτό μπορεί να είναι εικόνα καλοκαιριού φοιτητών (και πάλι όχι όλων) αλλά δεν είναι σίγουρα ανθρώπων που δουλεύουν. Και υπάρχει και μια κατηγορία κακόμοιρων –όπως οι ακαδημαϊκοί π.χ. – που το καλοκαίρι βγάζουν την περισσότερη δουλειά.
Βγάζοντας όμως στην άκρη το θέμα της δουλειάς και των υποχρεώσεων, είμαστε και μερικοί τύποι ξεχασμένοι (είμαι μία από αυτούς) που δεν τρελαίνονται για ήλιο και παραλίες όοοοολη μέρα και δεν τρελαίνονται επίσης και για ξενύχτια και ποτά, ποτέ! Αντιλαμβάνομαι ότι είμαστε είδος προς εξαφάνιση αλλά ίσως υπάρχουν και λόγοι που δεν βγαίνουμε 1 το μεσημέρι στον ήλιο, ντάλα -πέρα από το ότι δεν μας τρελαίνει.
Γιατί σας πρήζω τώρα θα μου πείτε και γιατί σας γκρινιάζω. Γιατί πριν ανοίξουμε το στοματάκι μας να ρωτήσουμε την κουταμάρα μας, πρέπει να βουτήξουμε τη γλώσσα στο μυαλό μας και να σκεφτούμε ότι δεν πρέπει όλοι ντε και καλά να «εκπληρώσουν» την προφητεία του καλοκαιριού που προϋποθέτει να είμαστε κατάμαυροι και να έχουμε ξελυσσάξει.
Για κάποιους οι διακοπές μπορεί να είναι άλλου είδους. Για μένα είναι να κάθομαι ανάσκελα στο κρεβάτι, να μην πρέπει να βγάλω την πιτζάμα μου, να κοιτάω το ταβάνι και ΑΝ θέλω, να διαβάσω και κανένα λογοτεχνικό βιβλίο. Α! Και να έχω ησυχία.
Επειδή αυτά που θέλω εγώ είναι διαφορετικά από τα θέλω όλων των υπολοίπων, δεν σημαίνει ότι δεν τα δικαιούμαι. Δεν σημαίνει ότι αξίζουν λιγότερο. Το ότι αρνούμαι τις προσκλήσεις φίλων, δεν σημαίνει ότι δεν τους αγαπώ/εκτιμώ αλλά σημαίνει ότι θέλω να ηρεμήσω. Μπορεί το ότι δεν βγαίνω στην παραλία μεσημεριάτικα να σημαίνει ότι έχω λόγους υγεία να το κάνω. Το έχει σκεφτεί κανένας αυτό άραγε;
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι το ότι δεν υπάρχει κάτι που ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε κάθε ρημαδοκαλοκαίρι. Ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει και διασκεδάζει όπως κάνει όρεξη. Δεν υπάρχει βαθμολογία τύπου αυτός είναι πολύ μαυρισμένος πέρασε πολύ καλά ή αυτός ανέβασε 32 selfies από μπαράκια, πέρασε έτσι κι έτσι. Και ούτε υπάρχει απόλυτος προορισμός του καλοκαιριού, δεν σημαίνει ότι επειδή δεν πήγαμε σε κάποιο νησί, δεν κάναμε διακοπές. Λίγο έλεος κάπου.
Τέλος γκρίνιας, μπορείτε να με καταραστείτε ελεύθερα που φάγατε 5 λεπτά από τον χρόνο σας να διαβάζετε βλακείες. ☺
JOBS
Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα
Υπηρεσίες Εστίασης
Εποχιακή Εργασία
21-12-2023
Μυκονος
Πρόσθετες Υπηρεσίες Τουρισμού
Εποχιακή Εργασία
04-03-2024
Αγιος Γορδιος