Τι θα λέει η ιστορία για εμάς;
Πριν από κάποιον καιρό είχαμε μία συζήτηση για τους παππούδες μας που έζησαν πόλεμο (έναν ή και περισσότερους), ξενιτιές, φτώχεια, πείνα.

Θυμάμαι ότι είχα σχολιάσει το πόσα σημαντικά πράγματα της ιστορίας έχουν να θυμούνται και να διηγούνται ενώ εμείς όχι. Και με διόρθωσαν, και σωστά, λέγοντάς μου ότι και εμείς έχουμε ζήσει πολλά πράγματα που θα γραφτούν στα αντίστοιχα βιβλία της ιστορίας. Και τα προβλήματα παραμένουν προβλήματα πάντα σε συνάρτηση με την εποχή στην οποία τα βιώνουμε.

Ερχόμαστε στο τώρα, το οποίο τώρα είναι 3 χρόνια από το δημοψήφισμα. Καλό, κακό, δεν μπαίνω σε αυτήν τη διαδικασία. Σκέφτομαι όμως ότι αυτό το σκηνικό είναι ένα που έχει χαράξει ιστορία και θα γραφτεί στα μελλοντικά «βιβλία» των μαθητών. Και εκεί έρχεσαι και σοκάρεσαι-εγώ δηλαδή- γιατί συνειδητοποιείς ότι οι δυσκολίες που πέρασες και περνάς θα είναι σε μερικά χρόνια αντικείμενο μελέτης. Συνειδητοποιείς ότι ζεις στιγμές που γράφουν ιστορία, που για κάποιους θα έχουν σημασία, θα τους αλλάξουν τη ζωή 10-20-50 χρόνια μετά.

Άραγε θα είμαστε και εμείς αναγκασμένοι να διαβάζουμε «ιστορικά» κείμενα που λένε την ιστορία που ζήσαμε έτσι ή γιουβέτσι; Θα αναγκαζόμαστε να διορθώνουμε και να λέμε «εμείς το ζήσαμε έτσι»; Περίεργο δεν θα είναι;

Και δεν είναι μόνο το θέμα του 2015 (δημοψήφισμα, κρίση κλπ). Είναι και το θέμα με το Σκοπιανό. Θα λυθεί άραγε στα «χρόνια» μας; Άλλο ένα θέμα που θα έχουμε να λέμε θα είναι ίσως η κλιματική αλλαγή… Πλημμύρες, χιόνια, καύσωνες. Σίγουρα θα μείνουμε στην ιστορία για όλη αυτή τη βία, τον ρατσισμό και τον θυμό. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά νομίζω ότι κάποια στιγμή θα γίνει ένα μεγάλο ξέσπασμα που πραγματικά θα έχει τρομακτικό εύρος.

Και η πραγματική ερώτηση είναι αν θα μας θυμούνται τελικά για κάτι καλό σε αυτήν την «παλιοζωή». Θα βρούμε τη θεραπεία σε τίποτα; Θα καταφέρουμε να αλλάξουμε κάτι στην κοινωνία, στο περιβάλλον, στον κόσμο γενικότερα προς το καλύτερο; Ή μόνο κουταμάρες ξέρουμε να κάνουμε;

Δεν το σκέφτομαι σαν θέμα υστεροφημίας ή κάτι τέτοιο. Κανείς άλλωστε δεν θα θυμάται μεμονωμένα άτομα, συνολικά η κοινωνία της εποχής θα πάρει τα εύσημα ή θα φάει το κράξιμο. Αλλά θα είχε κάποιο νόημα πιστεύω να αφήναμε κάτι καλό στους επόμενους, όπως θα θέλαμε να μας έχουν αφήσει κάτι καλό οι γονείς μας και οι παππούδες μας. Πόσες και πόσες φορές δεν λέμε «μας κατέστρεψε αυτή η γενιά» ή «έτσι μας έμαθαν»; Θα θέλαμε να λένε το ίδιο και για εμάς;

Δύσκολο πράγμα το να γράφεις ιστορία. Πρέπει να είσαι και λίγο κωλόφαρδος (τώρα μου θυμίζει η τηλεόραση ότι είναι και η επέτειος από το euro-ορίστε κάτι καλό!), να είναι όλα τα αστέρια στη σωστή σειρά. Αλλά πάνω από όλα πρέπει να κάνεις και προσπάθεια. Ατομική αρχικά και στη συνέχεια ομαδικά. Ιστορία από τον καναπέ δεν γράφεται…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Marketing

Πλήρης Απασχόληση

19-12-2023

Χαλάνδρι

Πωλήσεις

Εποχιακή Εργασία

15-02-2024

Ναουσα

1.500

⚽🏀 LIVE SCORES
30 Μαρ. 2024
Παν
15:00
-
Αστ
30 Μαρ. 2024
Βόλ
17:30
-
Κηφ
29 Μαρ. 2024
ΦΕΝ
19:45
-
ΑΛΜΠ
29 Μαρ. 2024
ΒΙΡ
21:30
-
ΠΑΟ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;