Η αλήθεια είναι πως είχα πολλά χρόνια να πάω σε Hip – Hop συναυλία, αν και ήμουν πάντα μεγαλύτερος οπαδός του low bap. Για μένα η ενασχόλησή μου με τη Hip – Hop σταμάτησε όταν αναδείχθηκαν τύποι που τραγουδούν για Gucci καδένες και ελικόπτερα.
Με τον καιρό, πείστηκα πλέον, πως δεν υπάρχει πλέον φάση. Χωρίς FFC, TXC, Active Member, Νικήτα, ΖΝ, τι μένει πια;
Κι όμως.
Το Σάββατο της 5ης Μαΐου βρέθηκα στο Piraeus 117 Academy για το CU OnStage Hip Hop Edition και επιβεβαιώθηκε πως “δεν είχα ιδέα”.
Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή.
SikOne Brando
Άραγε στο χιπ – χοπ του σήμερα, υπάρχει ακόμα ρυθμός και φλόου στις μέρες μας;
Είχα πάρει ήδη τις πρώτες πειστικές απαντήσεις, καθώς ο SikOne Brando ολοκλήρωνε το playlist του.
Πολύ δυνατή αρχή. Για να δούμε.
Hawk & Long3
Μετά από μία μικρής διάρκειας…. “coming soon” εμφάνιση από τον Mpelafon, σειρά είχαν οι Hawk & Long3 από τους Above The Hood, οι οποίοι επιβεβαίωσαν τους λόγους που θεωρούνται από τα πιο ανερχόμενα σχήματα του σήμερα. Το trap στοιχείο κάνει την εμφάνισή του στο live και οι παλμοί αρχίσουν να ανεβαίνουν!
Mpelafon
Η συνέχεια ακόμα πιο δυναμική.
Σύσσωμη η αρένα να τραγουδάει σαν μία μονάδα τα τραγούδια του Mpelafon, που εκπροσωπεί την ενότητα, την απλοϊκότητα και το πάθος για τη ραπ.
Και ενώ έχω πολλές απορίες για τους στίχους (από που βγαίνει ετυμολογικά η λέξη μπαμπαλίνα;), όταν τελείωσε η εμφάνιση είχα μόνο μία βεβαιότητα:
Το κοινό του, τον λατρεύει για την αυθεντικότητα του. Γιατί ο οπαδός του νιώθει το εξής:
Ο Mpelafon είναι ένας από μας και τραγουδάει για την πάρτη του. Και αφού ταυτίζομαι μαζί του, τα “χώνει” και για την πάρτη μου κατ’επέκταση.
Η αυτόφωτη εσωστρέφεια της hip – hop, ήταν και αυτή παρούσα λοιπόν.
Iratus
Και μετά βγήκε o Iratus.
Αγαπάνε οι αλήτες; Βαθιά. Το λένε; Σπάνια. Και όταν μισούν; Μισούν βαθύτερα.
Ασταμάτητες ρίμες να υμνούν τα πάντα.
Είναι δυνατόν να εκπέμψει τρυφερότητα μία ατμόσφαιρα ενός κοινού που χοροπηδάει σαν τρελό;
Κι όμως γίνεται.
Iratus είναι αυτός.
Και ανάμεσα στο κοπάνημα, ξάφνου ακούς:
“Σαγαπάω… και το νιώθω κάθε γαμημένη φορά που στα μάτια σου κοιτάω
και στα αρχίδια μου αν γλυκανάλατος γίνομαι είσαι η πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνάω
μου λείπεις ακόμα και τις φορές που σε ξεχνάω” (από το περίεργες ώρες)
Ή στίχους σαν αυτούς:
Όλο μου το είναι μια εικόνα που γίνεται στίχος
Ο τρόπος που ψάχνω να βρω από το πλήθος
Να γίνω ένας καλύτερος άνθρωπος
Αυτός είναι ο Iratus. Και αυτό είναι το hip – hop που λατρεύω. Ένα hip – hop που μπορεί να είναι ωμό, να λέει τα πάθη όπως ο καλλιτέχνης τα νιώθει (και ας γίνεται προσβλητικό ξεπερνώντας τα όρια του political correctness), αλλά καταφέρνει ταυτόχρονα να σε γεμίσει δύναμη να συνεχίζεις να αγαπάς και να παλεύεις για έναν καλύτερο κόσμο. Να συνεχίζεις να ζεις με true όρους. Όπως γουστάρεις.
Ευχαριστώ Iratus.
ΥΓ: Και κάτι ακόμα. H guest εμφάνιση του Sopranov (για την οποία δεν γνώριζε ούτε η διοργάνωση, ούτε κανένας) ήταν ακόμα ένα πειστήριο πως η φάση είναι ζωντανή, αληθινή και παρεΐστικη. #Respect
JOBS
Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα
Υγεία
Πρακτική Άσκηση
05-02-2024
Οια
Logistics
Πλήρης Απασχόληση
09-01-2024
Κηφισιά