Μπορούμε, απλά δε θέλουμε.
Οι προηγούμενες μέρες, που είναι κάτι ανάμεσα σε αργίες και εργάσιμες, που όλα υπολειτουργούν και παντού (σχεδόν) έχει λιγότερο κόσμο και που όλοι είναι σε (ελαφρώς) καλύτερη διάθεση, είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για να καταλάβεις ότι τελικά πολλά μπορούν να γίνουν προς μια καλύτερη καθημερινότητα, αλλά δεν γίνονται γιατί πολύ απλά δεν θέλουμε.

Δε θέλουμε γιατί βαριόμαστε, γιατί αισθανόμαστε κουρασμένοι, γιατί φοβόμαστε να κάνουμε ένα βηματάκι έξω από το προστατευμένο περιβάλλον μας, γιατί φοβόμαστε ότι θα απογοητευτούμε.

Μια βόλτα όμως έξω, αυτές τις μέρες, σου δίνει μια άλλη εικόνα για την καθημερινότητά μας, που δεν βλέπεις συχνά. Ακόμα και αυτό το «καλημέρα, χρόνια πολλά, καλή χρονιά» που λες ακόμα και σε αγνώστους, σε προδιαθέτει θετικά, ξεκινάς με το δεξί που λέμε. Ίσως επειδή η δουλειά είναι λιγότερη, ακόμα και στις δημόσιες υπηρεσίες εξυπηρετείσαι ακόμα πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Και όσο και αν είναι δύσκολο το θέμα, όση γραφειοκρατία και αν έχει, όσα χαρτιά και αν πρέπει να καταθέσεις, υπάρχει περισσότερη βοήθεια. Σαν να έχει ο υπάλληλος, μαγικά, μεγαλύτερη υπομονή για να σε βοηθήσει και δεν σε κράζει με την πρώτη φράση που θα πεις.

Τι αντιλαμβάνομαι μετά από την προηγούμενη βδομάδα που πέρασα από 4-5 βαρβάτες δημόσιες υπηρεσίες και ήρθα σε επαφή με κόσμο και για καλό αλλά και για κακό; Ότι μπορούν να βρεθούν λύσεις ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, λύσεις χωρίς τσακωμούς και φωνές και καταγγελίες, αρκεί να υπάρχει λίγη καλή θέληση. Δεν γίνεται δηλαδή να λύνεται ένα πρόβλημα στις 5 Ιανουαρίου εύκολα και στις 15 Ιανουαρίου να πρέπει να πιαστείς μαλλί με μαλλί για να το καταφέρεις.

Μπορούμε λοιπόν να κάνουμε τη ζωή μας ευκολότερη, απλά δεν θέλουμε.

Σίγουρα αυτό έχει κάποια ίχνη σχιζοφρένειας μέσα, δεν εξηγείται αλλιώς. Επίσης, λίγο εκδικητικούς μας λες, όπως επίσης και λίγο σπαστικούς. Γιατί το κάνουμε όλο αυτό, δεν μπορώ να το καταλάβω. Αλλά ξέρω ότι αν είχαμε λίγη καλή θέληση θα ήταν η ζωή μας πολύ πιο εύκολη από όσο θα φανταζόμασταν.

Πότε όμως γίναμε κακοί άνθρωποι, το έχασα. Και δεν μπορεί και να το χωρέσει και ο νους μου ότι μόνοι μας βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας. Ούτε καν σε δύσκολες στιγμές δεν κοιτάμε να διευκολύνουμε λίγο τις καταστάσεις που βιώνουμε.

Ώρες ώρες αναρωτιέμαι μήπως είμαστε άξιοι της τύχης μας. Και ίσως έτσι θα μας έπρεπε κιόλας. Απλά, ελπίζω και εύχομαι, να υπάρχει κάποια πρόβλεψη για αυτούς τους λίγους που πραγματικά προσπαθούν να κάνουν έστω και λίγο καλύτερη την κατάσταση. Μην μπουν όλοι στο ίδιο τσουβάλι.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ VIDEOS - ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ

JOBS

Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα

Μέσα μαζικής ενημέρωσης

Πλήρης Απασχόληση

04-01-2024

Κηφισιά

Υπηρεσίες Εστίασης

Εποχιακή Εργασία

21-12-2023

Μυκονος

⚽🏀 LIVE SCORES
24 Απρ. 2024
Άρη
FT
1 - 1
Ολυ
24 Απρ. 2024
ΑΕΚ
70'
3 - 0
Παν
24 Απρ. 2024
ΜΟΝ
1'
76 - 80
ΦΕΝ
24 Απρ. 2024
BARC
10'
0 - 0
ΟΣΦΠ

ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ;