Η Ομάδα Ιδέα μιλά στο neolaia.gr

Εγώ το μόνο που μπορώ να σας πω, είναι ότι οι παραστάσεις τους θα ξυπνήσουν όλη τη “γκάμα” των συναισθημάτων σας. Θα γελάσετε με την ψυχή σας, θα κλάψετε, θα προβληματιστείτε αλλά το βασικότερο θα φύγετε από το θέατρο με μία γλυκιά αίσθηση, έχοντας δει παραστάσεις που δε θα ξεχάσετε για πολλά χρόνια.

1) Πώς επιλέξατε το όνομα της ομάδας σας;

Αναζητούσαμε ένα όνομα που να δηλώνει την κίνηση του πνεύματος και της σπιρτάδας των εμπνεύσεων που πέφτουν σαν βροχή όταν δουλεύουμε ως ομάδα. Όλα μια ιδέα είναι και από μια ιδέα ξεκινούν και αξίζει αυτή την εποχή να κάνεις ένα θέατρο ιδεών. Το όνομα αυτό υποδηλώνει ένα χρέος: να μην πάψουμε ποτέ να αναζητούμε ιδέες που να απλώνουν την ανθρωπιά, που να διευρύνουν τη δημοκρατία, που να στηλιτεύουν τις φαυλότητες. Να παραμείνουμε ιδεαλιστές και να αποφεύγουμε τις ιδεοληψίες.
Κώστας Γάκης

2) Ηθοποιός σημαίνει φως;

Φυσικά σημαίνει φως αν αυτό το φως προέρχεται από το ήθος που ποιεί ο ηθοποιός όχι μόνον πάνω στη σκηνή αλλά και με τη στάση του στη προσωπική του ζωή. Τότε γίνεται φως και για τους άλλους.
Αθηνά Μουστάκα

3) Από που παίρνετε έμπνευση για τη δουλεία σας; Έχετε νιώσει ποτέ να “στερεύουν” οι ιδέες;

Έχουμε μεγάλη αγάπη για τα κλασικά κείμενα γιατί δίνουν πλήθος αφορμές να μιλήσει κανείς σήμερα για την περιπέτεια του ανθρώπου. Βεβαίως ο τρόπος που τα ζωντανεύουμε είναι εντελώς δικός μας και η σύμβαση μέσω της οποίας κάθε φορά επιλέγουμε να δράσουμε θεατρικά είναι εντελώς καινούργιος, δικής μας έμπνευσης και πρωτοφανέρωτος. Δεν μας αρέσουν καθόλου οι φτηνές απομιμήσεις ξένων προτύπων. Παράλληλα προσπαθούμε να ακούσουμε τη φωνή της κοινωνίας και δημιουργούμε εντελώς πρωτότυπες παραστάσεις πάνω σε καυτά ζητήματα όπως το μεταναστευτικό, η μνήμη ή πάνω σε συγκεκριμένους συγγραφείς του χτεςς ή του σήμερα.
Κώστας Γάκης

Εμπνεόμαστε κυρίως ο ένας απ’ τον άλλον. Ο καθένας αποό μας είναι πολύ διαφορετικός άνθρωπος και κατ’ επέκτασην έχουμε τρία πολύ διαφορετικά φίλτρα της γύρω πραγματικότητας. Μαζεύουμε εμπειρίες και ερεθίσματα και όνειρα και τα φέρνουμε στη «φωλιά μας». Κι έτσι φτιάχνουμε παραστάσεις. Δεν έχουμε νιώσει ποτέ να στερεύουμε. Επειδή ως ομάδα δουλεύουμε με εξοντωτικούς ρυθμούς κάποιες φορές η κούραση μας καταβάλει. Αλλά δε μασάμε. Σηκώνουμε ξανά μανίκια και παλεύουμε.
Κωνσταντίνος Μπιμπής

4) Για να κάνουμε και λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου. Έχετε σκεφτεί, από τότε που γίνατε ομάδα, τους εαυτούς σας να δουλεύουν σε χωριστούς δρόμους θεατρικά;

Ο λόγος που αυτή η ομάδα είναι τόσο γερή είναι ότι είναι μαλακή και εύπλαστη. Δεν τηρούμε μεταξύ μας κάποιον απαράβατο νόμο σκληρής και άκαμπτης αποκλειστικότητας. Μας αρέσει να φτιάχνουμε έργα μαζί και να ονειρευόμαστε ένα θέατρο που να αφορά το σύγχρονο κοινό και να αφουγκράζεται τις ανάγκες τις σύγχρονης κοινωνίας. Ένα θέατρο – γέφυρα που ανταμώνει πολλές άλλες φωνές – μεταναστών, μαθητών στα σεμινάρια, ενδιαφερόντων ανθρώπων κάθε ηλικίας, επαγγέλματος και κοινωνικής τάξης. Αυτές οι κοινές μας απόψεις αφήνουν άπλετο χώρο και ελευθερία κινήσεων στον καθένα μας να σκηνοθετήσει, να κάνει ένα live, να γράψει ένα έργο. Είμαστε ελεύθεροι να δοκιμάζουμε ό, τι επιθυμήσουμε τόσο κατά μόνας όσο και μαζί.
Κώστας Γάκης

Ίσως το πιο βασικό χαρακτηριστικό της ομάδας μας είναι η αγάπη μεταξύ μας. Όταν αγαπάς κάποιον θες να τον βλέπεις να εξελίσσεται και να προχωράει. Από την αρχή αποφασίσαμε πως όταν κάποιος από μας έχει την ανάγκη για μια έκφραση οποιουδήποτε είδους, εκτός ομάδας, η ομάδα θα τον στηρίζει και θα τον βοηθά. Κι έτσι έχει γίνει ως τώρα. Αυτό κάνει την ομάδα πιο ισχυρή, χωρίς αγκυλώσεις και απωθημένα. Και εν τέλει της δίνει τη δυνατότητα για μακροημέρευση.
Κωνσταντίνος Μπιμπής

5) Ποιο είναι το μεγαλύτερό σας όνειρο σαν ομάδα; Και ποιος ο μεγαλύτερος φόβος;

Το όνειρο μας είναι απλό. Για τα επόμενα δημιουργικά μας χρόνια να ταξιδεύουμε την τέχνη μας στην Ελλάδα και στον κόσμο, να υμνούμε το «μαζί», και να πρεσβεύουμε ένα λαϊκό θέατρο που προκαλεί συγκινησιακούς κραδασμούς. Ο φόβος είναι επίσης απλός. Να μη μας φθείρει αυτή η εχθρική εποχή που τόσο αγαπά την απομόνωση, τη θλίψη και την αλλοτρίωση. Όσο πιο απλό τόσο πιο δύσκολο φυσικά.
Κωνσταντίνος Μπιμπής

6) Αν αύριο σας έλεγαν ότι χάνατε μία από τις βασικές αισθήσεις σας, και πως από ‘δω και πέρα θα πρέπει να παίζεται πάνω στη σκηνή χωρίς αυτή, ποια θα “αποχωριζόσασταν”;

Αν και δεν πρόλαβα την εποχή όπου οι περισσότεροι Έλληνες μάθαιναν το θέατρο από εκπομπές όπως το “Θέατρο της Κυριακής” ή το “Θέατρο της Δευτέρας” αντιλαμβάνομαι την σημασία του τόνου και του χρώματος της φωνής των ηθοποιών, των διαφόρων ήχων – πόρτες, άμαξες, παράθυρα που κτυπούν στον άνεμο κλπ – που γεννούσαν πλήθος εικόνων, συνειρμών και συναισθημάτων στους ακροατές και γενικά τη δύναμη του λόγου, θα μου ήταν λοιπόν πολύ δύσκολο ν’ αποχωριστώ την ακοή. Πως όμως ν’ αποχωριστείς την όραση όταν ακόμα και πριν από το λόγο οι άνθρωποι επικοινωνούσαν με το σώμα τους, εξέφραζαν τη λύπη ή τη χαρά τους μ’ αυτό, είτε χορεύοντας είτε χοροπηδώντας ή όπως αλλιώς ήθελαν. Για να μην μιλήσω για τη παντομίμα ή τον βωβό κινηματογράφο που έδωσε αριστουργήματα χωρίς τον ήχο. Γι’ αυτό θα μου ήταν δύσκολο ν’ αποχωριστώ μία από αυτές τις δύο. Ίσως η γεύση να ήταν η λιγότερο “ανώδυνη” για το σανίδι όχι όμως και για την ίδια τη ζωή!
Αθηνά Μουστάκα

7) Πείτε μας λίγα λόγια για το νέο σας έργο “Υπηρέτης δύο Αφεντάδων”. Για ποιο λόγο το επιλέξατε;

Επιλέξαμε τον Υπηρέτη γιατί είναι μια σπαρταριστή κωμωδία για όλη την οικογένεια με καλά κρυμμένα πολιτικά μηνύματα περί της εξουσίας και περί της χειραφέτησης της γυναίκας. Κάτω από το φαινομενικά αφελές περίβλημα του έργου κρύβεται βαθιά ουσία ανθρωπιάς και ανατρεπτικής έως και κατεδαφιστικής διάθεσης. Ο κεντρικός χαρακτήρας μέσα από την αφέλειά του γκρεμίζει όλες τις νόρμες τους τύπους και τις ψεύτικες δομές αυτού του κόσμου.
Αθηνά Μουστάκα

8) Αν δει κάποιος την παράστασή σας, θα διακρίνει πως υπάρχουν πολλά και εύστοχα σχόλια για την πολιτική πραγματικότητα της χώρας. Κάποια στιγμή ο Τρουφαλντίνο λέει: “Η εξουσία, θρέφεται από τα σύμβολά της”. Πώς εντάσσεται το “παρόν” στη δουλειά σας; Ποια θεωρείτε ότι οφείλει να είναι η θέση του;

Κατά τη γνώμη μας το θέατρο δε μπορεί να υπάρξει χωρίς να τροφοδοτείται και να επικοινωνεί με την πραγματικότητα που το περιβάλλει. Δεν υπάρχει θέατρο που δεν είναι πολιτικό με κάποιον τρόπο. Από τότε που ξεκίνησε το θέατρο ασχολείται με το θείο, τον έρωτα, το θάνατο και την Πολιτεία. Σε κάθε εποχή τα ερωτήματα που τίθενται είναι διαφορετικά και ο τρόπος που τίθενται ποικίλει σφόδρα. Συλλέγει υλικό από το παρόν και επιστρέφει στο παρόν με ορμή τα συμπέρασμα, τις ερωτήσεις και τις αναζητήσεις του. Το θέατρο οφείλει να είναι κατανοητό σε όλους και να συνταράσσει τις ψυχές και τις συνειδήσεις μας

9) Πιστεύετε ότι το κοινό έχει ανάγκη τον τελευταίο καιρό να βλέπει κωμικές παραστάσεις παρά δραματικές;

Νομίζω πως το κοινό έχει ανάγκη πρωτίστως από δυνατές παραστάσεις που να έχουν κάτι να του πουν μέσα από τη συγκίνηση και τη νοηματοδότηση της ίδιας της ζωής. Δεν έχει τόση σημασία αν το είδος αυτό είναι η κωμωδία ή το δράμα. Κωμωδία δεν σημαίνει μόνον γέλιο χα, χα, χα και τίποτε άλλο. Σημαίνει να ξαναδούμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη, έστω και μ’ έναν τρόπο πιο αγαπητικό απ’ ότι θα τον βλέπαμε μέσα από ένα δράμα. Η δύναμη του έργου λοιπόν έχει σημασία και όχι τόσο το είδος.
Αθηνά Μουστάκα

10) Ποια είναι τα άμεσα θεατρικά σας σχέδια και ως ομάδα και για τον καθένα ξεχωριστά.

Με χαρά ανακοινώνουμε ότι και οι τρείς παραστάσεις που δημιουργήσαμε τα τελευταία χρόνια συνεχίζονται. Κάθε Σάββατο και Κυριακή παίζεται ο “Υπηρέτης δυο αφεντάδων” η νέα μας κωμωδία, ένα έργο για όλη την οικογένεια. Το έργο που μας ένωσε σαν ομάδα, το “Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2” συνεχίζεται κάθε Τετάρτη στις 9:30 καθώς και σε πρωινές παραστάσεις για σχολεία. Για σχολεία συνεχίζεται και το “Δέντρο του Οιδίποδα” το οποίο φαίνεται να έχει μέλλον και σε άλλα διεθνή φεστιβάλ. Γενικώς μας ενδιαφέρει η εκπαιδευτική λειτουργία του θεάτρου και η εξοικείωση των παιδιών και εφήβων με το ολοζώντανο αυτό κομμάτι της δημοκρατίας που λέγεται θέατρο.

Τέλη Γενάρη, αρχές Φλεβάρη θα ανέβει το έργο “Από την Αντιγόνη στη Μήδεια” μια παράσταση – κατάδυση στην γυναικεία φύση όπως αυτή αποτυπώνεται μέσα από δέκα σημαίνουσες γυναικείες μορφές της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Είναι η πρώτη φορά που με τη δημιουργική ομάδα που δουλεύω κάνουμε εκτεταμένη χρήση προβολών και ζωντανής κάμερας. Η οθόνη προβολής λειτουργεί ως καμβάς των δραμάτων πότε σαν ένας τρισδιάστατος ου-τόπος καμωμένος από μινιατούρες – μακέτες που μεταχειρίζονται οι ηθοποιοί, πότε ως τοπία της ιδιαίτερης πατρίδας μου της Ικαρίας που λειτουργούν ως ένας φυσικός καμβάς των δραμάτων και πότε σαν μια σπαρακτική εστίαση στις λεπτομέρειες των προσώπων των γυναικών. Δυο άλλες παραστάσεις στις οποίες έχω εμπλοκή με τη διπλή λειτουργία του δασκάλου και του σκηνοθέτη είναι το “Σαμοθράκη, μια θεατρική καταγραφή” που θα παιχτεί το καλοκαίρι στην Σαμοθράκη σε νοηματοδοτημένα μέρη του νησιού και απορρέει από το ομώνυμο σεμινάριο documentary theater που δίνω μαζί με τον Άκη Φιλιό καθώς και μια παράσταση με σωματικά κρουστά και πολιτικά τραγούδια που σταδιακά δημιουργείται από το σεμινάριο “Για ένα θέατρο του ήχου” που δίνουμε με την Τζωρτζίνα Βαρδουλάκη στο θέατρο μας, το Άλφα.Ιδέα. Είναι μια απόπειρα σύνδεσης του body music με το αφηγηματικό θέατρο πάνω σε τραγούδια και ποιήματα που μιλούν για την ανάγκη να σταθούμε με πυγμή και δράση απέναντι στη βαρβαρότητα της εποχής μας.
Κώστας Γάκης

Ένα μεγάλο όνειρο που είχαμε ως ομάδα εν μέρη έχει εκπληρωθεί, να έχουμε δηλαδή έναν χώρο, μια θεατρική στέγη έξω από τα θεσμικά κλούβια που να μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε ελεύθερα την τέχνη μας. Μας ενδιαφέρει -όπως και συμβαίνει άλλωστε- να δώσουμε το προβάδισμα και σε άλλες ομάδες να ανθίσουν και αυτό εν καιρώ να γίνει ένας ζεστός χώρος που θα προϋπαντεί τα καλλιτεχνικά οράματα ανθρώπων και ομάδων που εκτιμούμε και προσπαθούν όπως και εμείς να εκφραστούν. Προς το παρόν θέλουμε να δώσουμε την προσοχή μας στον “Υπηρέτη” μας. Ταυτόχρονα με αυτό ο καθένας μας κάνει κι άλλα πρότζεκτ. Ετοιμάζονται κάποια μουσικά live στο φουαγιέ του θεάτρου που θα τα κάνω εγώ με δυο αγαπημένες φίλες και δυο εξαιρετικούς μουσικούς τον Κώστα Λώλο και τον Ηλία Βαμαβακούση στις 9 Γενάρη. Θα επαναληφθεί ο Ίωνας σε σκηνοθεσία Ιόλη Ανδρεάδη που είχε ανέβει το καλοκαίρι στο Θέατρο Φιλίππων με τον Κωσνταντίνο και την Δήμητρα Χατούπη.
Αθηνά Μουστάκα