Η Μαριάννα Τουμασάτου μιλά στο neolaia.gr

Μια καταιγίδα! Τα φώτα σβήνουν ξαφνικά! Μια κραυγή ακούγεται στο σκοτάδι! Ένας πυροβολισμός! Τα φώτα ανάβουν! Μια άγνωστη με τα εσώρουχα στέκει πάνω από τον νεκρό κρατώντας ένα ματωμένο στιλέτο!
Ο Επιθεωρητής εξετάζει το πτώμα «Μα αυτός έχει στραγγαλιστεί!»
Αυτή είναι μόνο η αρχή ενός από τα πιο ξεκαρδιστικά μυστήρια φόνου που έχουν ποτέ ανέβει στη σκηνή. Κάθε στοιχείο αποτελεί μια αποκάλυψη και η υπόθεση περιπλέκεται όλο και πιο πολύ. Η λύση του μυστηρίου οδηγεί στο πιο παράξενο κίνητρο που έχει ποτέ κανείς φανταστεί.
Κωμωδία εκρηκτική , χωρίς ανάσα από έκπληξη και γέλιο.

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση εδώ

1) Ποια είναι η πιο δυνατή σου ανάμνηση από τη δουλειά σου ως ηθοποιός;

Έχω πολλές αναμνήσεις. Δε νομίζω ότι μπορώ να ξεχωρίσω μια. Αλλά θα ξεχωρίσω μια ως φοιτήτρια του Θεάτρου Τέχνης. Ήταν η δεύτερη παράσταση στην Επίδαυρο . Ήταν εκείνο το βράδυ στην Επίδαυρο κάτω από το δέντρο που περιμένω να ξεκινήσει η παράσταση και είναι μια συνθήκη μαγική και ανεπανάληπτη.

2) Φέτος έχουμε τη χαρά να σε παρακολουθούμε και στο θέατρο και στην τηλεόραση. Τι από τα δύο απολαμβάνεις λίγο παραπάνω;

Και τα δύο τα απολαμβάνω . Είναι και τα δύο πράγματα που αγαπάω, με συνεργάτες που αγαπάω και δεν μου αρέσει να ξεχωρίζω ούτε και να συγκρίνω πράγματα. Το θέατρο είναι θέατρο, έχει αυτή τη μαγική αίσθηση που έχεις με το κοινό που δεν μπορεί να συγκριθεί με την τηλεόραση. Αλλά η τηλεόραση είναι ένα τόσο δυνατό επικοινωνιακό μέσο που σου δίνει μια δύναμη που επίσης δεν μπορεί να συγκριθεί. Οπότε τα απολαμβάνω και τα δύο εξίσου.

3) Με την παράσταση “Όταν σβήνουν τα φώτα” ξεκινήσατε στις 18 Οκτώβρη. Όλοι μιλούν για μια ξεκαρδιστική κωμωδία με εξαιρετικές ερμηνείες. Θες να μιλήσεις λίγο για το δικό σου ρόλο στο έργο;

Η παράστασή μας είναι μια αστυνομική κωμωδία. Διαδραματίζεται στο σπίτι των Γουίκενχαμ , στο εξοχικό τους , είμαι η Λαίδη Γουίκενχαμ , περιμένουμε καλεσμένους για να περάσουμε όλοι μαζί ένα ωραίο κι ευχάριστο σαββατοκύριακο. Μόνο που αυτό το σαββατοκύριακο μετατρέπεται- με πολύ κωμική διάθεση βέβαια- σε ένα εγκληματικό σαββατοκύριακο με ίντριγκες, ανατροπές και γέλιο. Αυτό που μπορούμε να υποσχεθούμε στον κόσμο είναι ότι θα είναι μια παράσταση με την οποία θα περάσει καλά κι ενδεχομένως να θέλει και να την ξαναδεί.

4) Πώς είναι η συνεργασία με τον συγκεκριμένο θίασο; Είστε μεγάλη ομάδα…

Είμαστε έντεκα . Είμαστε σαν ποδοσφαιρική ομάδα και η εντεκάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Είμαστε ένας καλός θίασος και από άποψη δυναμικού αλλά κυρίως είμαστε ένας θίασος που οι περισσότεροι εξ ημών έχουμε συνεργαστεί κατ΄ επανάληψη , έχουμε καλή συνεργασία κι αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που ξαναβρεθήκαμε. Γιατί η παρέα είναι μεγάλο πράγμα και μεγάλη ασφάλεια.

5) Τι πιστεύεις ότι ψάχνει περισσότερο ο Έλληνας στο θέατρο σήμερα; Γέλιο και χαλάρωση ή κάτι πιο βαρύ με “διδακτικό” περιεχόμενο;

Νομίζω ότι κατά στιγμές όλα τα χρειαζόμαστε. Ακόμη κι όταν χρειάζεσαι πολύ γέλιο και μεγάλη χαλάρωση παράλληλα χρειάζεσαι και κάτι που να σε ταρακουνάει να σε ξυπνάει και να σου θυμίζει που ζεις και τι γίνεται. Και γι’ αυτό και υπάρχουν στις σκηνές της Αθήνας όλα τα είδη για να μπορεί ο κόσμος να απολαμβάνει ανάλογα με τη διάθεση της ημέρας αυτό που χρειάζεται. Εμείς έχουμε επιλέξει φέτος να προσφέρουμε ευχάριστες στιγμές χαλάρωσης, μυστηρίου και γέλιου. Θα μπορούσαμε να είχαμε επιλέξει κάτι άλλο αλλά νομίζω ότι εξίσου τα χρειάζεται ο κόσμος. Όμως η επιλογή έγινε και θα υπηρετήσουμε αυτό που επιλέξαμε.

6) Η δική σας δουλειά δεν έχει σταθερά ωράρια. Πώς το διαχειρίζεσαι αυτό ως μαμά;

Με δυσκολία, με πολύ κόπο με ελάχιστο ύπνο και πολύ μεγάλη οργάνωση για να κερδίζεται η κάθε στιγμή. Όλα συνδυάζονται γιατί ένας άνθρωπος που επαγγελματικά είναι καλυμμένος κι αισθάνεται δυνατός και ασφαλής προσφέρει δύναμη και ασφάλεια και στο παιδί του. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μπορεί να είσαι με το παιδί σου 500 ώρες και να του λείπεις γιατί καμία από αυτές τις ώρες δεν είναι δικές του. Καμία από αυτές τις ώρες δεν είναι λειτουργική, δημιουργική. Νομίζω ότι θα μας το πει η κόρη μας μεγαλώνοντας ότι δεν κάνω φοβερά λάθη. Θα δείξει όμως.