5 πράγματα που μαθαίνεις απο τις σχέσεις σου. Ναι, ακόμα και και τις καταστροφικές!

Οι σχέσεις, ιδίως όταν δεν βαδίζουν ομαλά, είναι δύσκολο πράγμα. Υπάρχουν όμως μηνύματα και μαθήματα που λαμβάνεις πίσω απο το κάθε τι, που μπορούν να σε βελτιώσουν σαν άνθρωπο και να φτάσεις κάθε φορά ένα βήμα πιο κοντά στο να μάθεις τι πραγματικά θέλεις. Ακόμα και οι καταστροφικές σχέσεις που έχεις κάνει, σε έχουν αποτρέψει υποσυνείδητα απο τα ίδια λάθη και θα έπρεπε να είσαι ευγνώμων για αυτό! Δες παρακάτω τα υπόλοιπα!

1. Δεν είναι έτσι η αγάπη…

Πίστευες ότι σε αγαπούσε. Τουλάχιστον έτσι ισχυριζόταν. Η απλα έτσι ήθελες να πιστεύεις για να κάνεις την σχέση σου να λειτουργήσει. Αργότερα είδες ότι οι πράξεις δεν συμφωνούσαν με τα λόγια κι έτσι κατάλαβες πως φράσεις όπως “σ’ αγαπώ”, “νοιάζομαι για σένα”, “είσαι πολύ σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου”, “θέλω να εισαι καλά”, στην πραγματικότητα, δεν είχαν το παραμικρό συναισθηματικό αντίκρυσμα. Τότε μπορεί να ήσουν στη δυσάρεστη θέση να νιώθεις απογοήτευση, αλλά σήμερα είσαι στην ευχάριστη να μπορείς να αναγνωρίζεις πότε το “σ’αγαπώ” είναι τζούφιο και πότε όχι.

 

2. Μαθαίνεις ποιος και πως είναι ο “σωστός” σύντροφος για σένα.

Κάθε αποτυχημένη σχέση σε φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στο να βρεις αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι. Καθώς συναναστρέφεσαι με διάφορους τύπους ανθρώπων, συνειδητοποιείς ποιος ταιριάζει σε σένα και ποιος όχι, ποιες είναι οι ανάγκες σου από μία σχέση και ποιος μπορεί να κουμπώσει σε αυτές .

 

 

3. Μαθαίνεις πότε είναι καλό να αποχωρείς από μία σχέση.

Το να προσπαθείς να κρατήσεις ζωντανή μία σχέση όταν είναι καταδικασμένη να γκρεμοτσακιστεί, απαιτεί δουλειά. Σύμφωνοι. Παράλληλα όμως είναι και το πιο εύκολο αφού, στην ουσία, δεν θέλεις να φύγεις από αυτή κι ας ξέρεις ότι πρόκειται για κάτι… ντεφινίτο. Γιατί μπορεί μία σχέση να μην σου κάνει πλέον καλό, αλλά δεν διαλύεται τόσο αυτονόητα όσο ακούγεται. Τι σου έχει μάθει αυτό; Πόσο σημαντικό είναι να βρίσκεις το κουράγιο να εγκαταλείπεις μία σχέση όταν δεν σε κάνει πλέον χαρούμενη.

 

4. Μαθαίνεις ότι ο πόνος δεν κρατάει για πάντα, όπως νόμιζες.

Όταν χωρίζεις νομίζεις ότι είσαι καταδικασμένη στη δυστυχία, ότι δεν θα ξαναβρείς άλλον άνθρωπο, ότι αυτή η τρύπα που νιώθεις μέσα στα σωθικά σου δεν θα κλείσει ποτέ. Οι πρώτες μέρες, μήνες, και χρόνος ίσως είναι οδυνηρές και είσαι σε φάση προσαργμογής ακόμα. Κάποια μέρα όμως, αρχίζεις να τον σκέφτεσαι ολοένα και λιγότερο μέχρι που συνειδητοποιείς ότι η πληγή έχει επουλωθεί. Και αυτό σου δείχνει ότι όσο δυσβάσταχτος κι αν είναι ο πόνος στην αρχή, στο τέλος πάντα τον ξεπερνάς. Η απλά μαθαίνεις να αγνοείς τον πόνο…

 

5. Μαθαίνεις ότι οι άνθρωποι απλά δεν αλλάζουν. Η δεν θέλουν να αλλάξουν.

Μπορεί να προσπάθησες, μπορεί να προσπάθησε κι εκείνος, αλλά τελικά, τις περισσότερες φορές κάθε άνθρωπος επιστρέφει σε αυτό που ήταν πάντα. Όσο μεράκι και αγάπη κι αν βάλεις, στην υπόθεση του να προσπαθήσεις να αλλάξεις κάποιον, θα αποτύχει κι αυτό γιατί εξ’ αρχής δεν έχεις το δικαίωμα να το κάνεις. Τώρα ξέρεις ότι είναι πολύ πιο σοφό να είσαι με κάποιον γι΄αυτό που είναι και όχι γι’ αυτό που θα ήθελες να γίνει.