Μην διαμαρτύρεστε, κάντε!

 Πόσες κάνουν μαστογραφία και υπέρηχο όποτε πρέπει και όποτε τους λέει ο γιατρός τους; Η σωστή απάντηση θα ήταν όλες. Αλλά, δυστυχώς, η αληθινή απάντηση είναι περίπου οι μισές

Και μην μείνουμε μόνο στις γυναίκες…Και οι άντρες τα ίδια σκατά κάνουν όταν πρόκειται για προληπτικές εξετάσεις. Φτάνουμε να ευχαριστούμε την τύχη μας αν έχουμε κάτι και το ανακαλύψουμε νωρίς ή έστω σε φάση που μπορούμε να κάνουμε κάτι.

Κοινώς, λέμε-λέμε-λέμε, υπογράψουμε ψηφίσματα και διαμαρτυρίες αλλά οι ίδιοι δεν κοιτάμε να κάνουμε αυτό που προτρέπουμε τους άλλους. Αυτό φυσικά δεν ισχύει μόνο στην υγεία. Ισχύει σε όλα τα κοινωνικά θέματα από τότε που έχει γίνει «μόδα» η διαδικτυακή και μη διαμαρτυρία.

Σίγουρα ένα ψήφισμα δείχνει την υποστήριξη του κοινού. Αλλά πόσοι από αυτούς που έβαλαν το όνομά και το mail τους έχουν τη θέληση να σηκώσουν τα μανίκια και να κάνουν κανονική δουλειά; Πόσοι από αυτούς που υπογράφουν, κάνουν αυτά που λένε και στην προσωπική τους ζωή; Πόσοι διαμαρτύρονται έμπρακτα, πέρα από λόγια; Είναι σαν να παραπονιέσαι ότι ο γείτονας κάνει φασαρία αλλά ποτέ δεν έχεις καλέσει την αστυνομία ή δεν του έχεις κάνει έστω μια παρατήρηση.

Οι ακαδημαϊκοί κύκλοι έχουν ασχοληθεί με αυτού του είδους τον «ακτιβισμό» του καναπέ, είναι κοινό μυστικό. Το πόσο θα συνεχιστεί ακόμα, δεν το ξέρω, χρόνο με τον χρόνο όμως αλλάζει και κάτι. Λίγοι οι κοινωνικές καταστάσεις, λίγο τα τεχνολογικά εργαλεία, λίγο ένας «ηγέτης» που είναι αποφασισμένος να αλλάξει κάτι, πού και πού υπάρχει κάτι που κινείται. Για πόσο και τι δουλειά κάνει είναι κάτι που θα δούμε μόνο αφού περάσει καιρός.

Αλλά εντάξει, είναι λογικό να μην μπορεί ένας άνθρωπος να αλλάξει τον κόσμο ολόκληρο. Αλλά σίγουρα μπορεί να αλλάξει την καθημερινότητά του. Τον χρόνο που έφαγε να κάνει 10 shares το ψήφισμα για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων στην τάδε χώρα, ας τον καταναλώσει να κλείσει ένα τσεκ απ, να μαζέψει τα σκουπίδια που έκανε στην παραλία (γιατί έκανε!), να μαζέψει τα κακάκια του σκύλου του, να μην παρκάρει παράνομα πάνω στις ράμπες για τα ΑΜΕΑ, να μην κλέψει τη σειρά του άλλου στο ταμείο, να περιμένει να βγουν οι επιβάτες από το βαγόνι στο μετρό πριν να μπουκάρει κλπ κλπ κλπ. Η λίστα είναι ατελείωτη.

 

Ακτιβιστές του πληκτρολογίου, των «μαραθωνίων», των γκαλά και των λαχειοφόρων πάντα θα υπάρχουν πολλοί. Παραπονιάρηδες που μόνο θα γκρινιάζουν και δεν θα κάνουν τίποτα, πάλι θα υπάρχουν πολλοί. Μακάρι όμως να είναι πολλοί και όσοι κινούνται αθόρυβα καθημερινά και προσπαθούν να κάνουν καλύτερη τη ζωή τους/μας με απλά και πρακτικά πραγματάκια.