Μήπως ήταν τελικά οι Αρχαίοι Έλληνες που καθόρισαν την ρωμαϊκή μόδα;

Παρά την συχνή επαφή μεταξύ των δυο λαών κατά την διάρκεια της εποχής του Σιδήρου, οι έρευνες έδειξαν πως τα υφάσματα στην Ιταλία “έφερναν” περισσότερο σε εκείνα που εντοπίστηκαν στην Κεντρική Ευρώπη. Η Ελλάδα, από την άλλη, φαίνεται πως ακολουθούσε το παράδειγμα χωρών της Ανατολής όσον αφορά τον ρουχισμό.

Τα υφάσματα ήταν, και παραμένουν μέχρι σήμερα, ενδεικτικά της κοινωνικής ταυτότητας των ατόμων της εποχής.

Ακόμη και σήμερα, το είδος του υφάσματος που φοράει κανείς λέει πολλά για το άτομο: το τουίντ σχετίζεται έντονα με την Ιρλανδία και την Βρετανία, το κασμίρι με την κεντρική Ασία και το μετάξι με την Μέση Ανατολή.

Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Κέμπριτζ ανέλυσαν εκατοντάδες κομμάτια υφασμάτων, τα οποία προσέφεραν μια πιο χαρακτηριστική εικόνα της κουλτούρας των υφασμάτων στην Ιταλία και την Ελλάδα κατά την διάρκεια του πρώτου μισού της πρώτης χιλιετίας π.Χ.

Κατά την διάρκεια της εποχής του Σιδήρου, οι άνθρωποι θάβονταν με πολλά μεταλλικά αγαθά, όπως προσωπικά αντικείμενα, όπλα και σκεύη, αναφέρουν οι ερευνητές.

Αυτά τα μέταλλα είναι ιδανικά για την διατήρηση των υφασμάτων καθώς το μέταλλο εξολοθρεύει με αποτελεσματικότητα όλους τους μικροοργανισμούς που, ειδάλλως, θα κατέστρεφαν τις οργανικές ενώσεις τους.

Ταυτόχρονα, τα άλατα τους διατηρούν τις ίνες των υφασμάτων ανέγγιχτες.

Οι τεχνικές διαφορές, πάντως, δείχνουν πως την εποχή εκείνη, οι πληθυσμοί της Ιταλίας έμοιαζαν περισσότερο με εκείνους της Κεντρικής Ευρώπης  ενώ η Ελλάδα είχε περισσότερες συνδέσεις με την Ανατολή.

Όπως αναφέρει η δρ Μαργαρίτα Γκλέμπα του Ινστιτούτου Αρχαιολογικών Ερευνών ΜακΝτόναλντ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ: «Υπάρχει πληθώρα στοιχείων για τις συχνές επαφές μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας κατά το πρώτο ήμισυ της πρώτης χλιετίας π.Χ., όμως τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι οι υφαντουργικές παραδόσεις τους ήσαν τεχνολογικά, αισθητικά και συμβολικά πολύ διαφορετικές.

Αυτό σημαίνει ότι οι πληθυσμοί σε αυτές τις δύο περιοχές έκαναν συνειδητές επιλογές να ντύνονται με ορισμένο διακριτό τρόπο, ο οποίος πιθανώς είχε να κάνει με τις διαφορετικές παραδόσεις που είχαν διαμορφωθεί ήδη από την Εποχή του Χαλκού»

Παραδόξως, όμως, την εποχή των Ρωμαίων, οι ελληνικές αποικίες της νότιας Ιταλίας κατάφεραν να επικρατήσουν των αυτοχθόνων όσον αφορά τα υλικά που χρησιμοποιούσαν και έτσι, οι παραδοσιακές πρακτικές υφασματουργίας των δεύτερων σταδιακά εξαφανίστηκαν, λένε οι ερευνητές.

Τελικά, η ελληνική μόδα μάλλον επικράτησε!