Ηλιοθεραπεία στο πάρκινγκ. Ζωάρα!

Φτάνεις μεσημεράκι στο μικρό λιμανάκι και φεύγεις σφαίρα για μια γρήγορη βουτιά στη παραλία, μπας και προλάβεις κάνα μεζεδάκι με τσίπουρο, πριν ακουστεί η σειρήνα συγκέντρωσης για την επιστροφή.

Πέφτεις στα δροσερά νερά, πετάς από πάνω σου τις ενοχλητικές μετρήσεις του Αντερς Κέλσιου, βγαίνεις και ξαπλώνεις να στεγνώσεις και να πάρεις μια ανάσα.

Αριστερά σε απόσταση αναπνοής, ένα Pajero 4WD ξεροψήνεται κάτω από τον καυτό ήλιο, δεξιά, στο ενάμισι μέτρο, μια BMW M140i, μυρίζει λάδια και καπνιά. Πίσω και πάνω διαγώνια, η HONDA X-ADV γέρνει αγαπησιάρικα πάνω σ’ ένα Kawasaki Z250

Η Κίμωλος είναι υπέροχη. Σε απόσταση αναπνοής από τη Μήλο, με σταθερή συγκοινωνία φερι μπόατ-παντόφλα σε παιδικό νούμερο, που αν φυσάει λιγάκι αρνείται να κινηθεί, με σταθμό αφαλάτωσης που ακόμα δεν έχει γίνει, αλλά κάτι κινείται και κάποτε –λέει- θα γίνει, με τουριστικές επενδύσεις που παλεύουν με τα 4Χ4 για τη διεκδίκηση μιας παραλίας και με το μέλλον να ανοίγεται λαμπρό για το νησί.

Λαμπρό; Λαμπρότατο. Οσο δηλαδή θα εξακολουθήσουν τα καραβάκια για το γύρο της Μήλου να περνάνε από το λιμανάκι της Κιμώλου κι όσο οι εκατοντάδες τουρίστες της μιας ώρας θα εξακολουθούν να βολεύονται στην πανέμορφη, παραλία του λιμανιού παλεύοντας με δίτροχα, τρίτροχα και τετράτροχα θηρία, για μια θέση στην άμμο.

Τι;

Όχι βέβαια. Προφανώς και δεν υπάρχει πινακίδα που να λέει ότι απαγορεύεται το πάρκινγκ πάνω στη παραλία. Όπως άλλωστε δεν υπάρχει και πινακίδα που να απαγορεύει την ηλιοθεραπεία στο πάρκινγκ…