Ο 60χρονος Ιρλανδοβρετανός ηθοποιός λέει αντίο στον κόσμο του κινηματογράφου μια για πάντα, όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπός του Leslee Dart μέσω ενός άρθρου στο περιοδικό Variety.
«Είναι απίστευτα ευγνώμων για όλους τους συνεργάτες και το κοινό του όλα αυτά τα χρόνια», αναφέρει η ανακοίνωση, ενώ στην συνέχεια υπογραμμίζει: «Πρόκειται για μια προσωπική απόφαση και ούτε ο ίδιος ούτε οι εκπρόσωποί του θα κάνουν σχόλια σε αυτό το θέμα».
Ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις είναι ένας απαιτητικός ηθοποιός που σπάνια εμφανίζεται ενώπιον των φώτων της δημοσιότητας αλλά έχει πολλές σπουδαίες ερμηνείες στο καρέ του.
Μέχρι στιγμής έχει κερδίσει τρία Όσκαρ καλύτερου ανδρικού ρόλου για τις ταινίες My Left Foot το 1990, There Will Be Blood το 2008 και Lincoln το 2012.
Ο Λιούις είναι γιος του διάσημου Βρετανού ποιητή, Σέσιλ Ντέι-Λιούις και έχει γεννηθεί στο Λονδίνο τον Απρίλιο του 1957.
Λίγα λόγια για την καριέρα του
Το 1968, οι γονείς του Ντέι Λιούις λόγω της απείθαρχης συμπεριφοράς του, τον έστειλαν εσώκλειστο στη σχολή Σεβενόουκς, στο Κεντ. Αν και δεν του άρεσε το σχολείο, εκεί ήρθε σε επαφή με τα δυο βασικά του ενδιαφέροντα την ξυλουργική και την ηθοποιία.
Η πρώτη του εμφάνιση σε ταινία έγινε σε ηλικία 14 ετών στην ταινία Καταραμένη Κυριακή (Sunday Bloody Sunday, 1971) στην οποία έπαιζε έναν βάνδαλο, ως κομπάρσος.
Αν και είχε διακριθεί στο Εθνικό Θέατρο Νέων (National Youth Theatre), αποφάσισε να γίνει μαραγκός, επιχειρώντας να γραφτεί σε μια σχολή. Ωστόσο, λόγω έλλειψης εμπειρίας, δεν έγινε δεκτός. Τότε έκανε αίτηση και έγινε δεκτός στη θεατρική Σχολή Bristol Old Vic, όπου φοίτησε για τρία χρόνια, και στη συνέχεια έπαιξε στην ίδια σχολή.
Έντεκα χρόνια μετά το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, ο Ντέι Λιούις συνέχισε την καριέρα του με έναν μικρό ρόλο στην ταινία Γκάντι (Gandhi) (1982).
Το 1984, είχε έναν δεύτερο ρόλο στην ταινία Η Ανταρσία του Μπάουντι (The Bounty), μετά την οποία μπήκε τη Royal Shakespeare Company, παίζοντας το Ρωμαίο στην ταινία «Ρωμαίος και Ιουλιέτα».
Στη συνέχεια έπαιξε στο θέατρο τον «Κόμη», και στο σινεμά στο Ωραίο μου πλυντήριο (My Beautiful Laundrette). Κέρδισε την προσοχή του κοινού όταν η ταινία κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το Δωμάτιο με Θέα (Room with a View, 1986), καθώς έπαιζε δυο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες.
Το 1987, ο Ντέι Λιούις ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φίλιπ Κάουφμαν Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι (The Unbearable Lightness of Being) (βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μίλαν Κούντερα), με συμπρωταγωνίστριες τη Λένα Ολίν και τη Ζυλιέτ Μπινός.
Ο Ντέι Λιούις εφάρμοσε πλήρως τη προσωπική του μέθοδο υποκριτικής το 1989 στην ταινία του Τζιμ Σέρινταν Το αριστερό μου πόδι (My Left Foot) που κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις επέστρεψε στη σκηνή για να συνεργαστεί με τον Ρίτσαρντ Έιρ, παίζοντας τον Άμλετ στο National Theatre, αλλά κατέρρευσε στη μέση μιας σκηνής όπου το φάντασμα του πατέρα του Άμλετ πρωτοεμφανίζεται στο γιό του. Άρχισε να κλαίει ανεξέλεγκτα και αρνήθηκε να επιστρέψει στη σκηνή, οπότε ο αντικαταστάτης του αναγκάστηκε να ολοκληρώσει το έργο. Διαδόθηκε η φήμη ότι ο Ντέι Λιούις είχε δει το φάντασμα του πατέρα του, αν και επίσημα το περιστατικό αποδόθηκε σε υπερκόπωση. Σε βρετανική τηλεοπτική εκπομπή στο ITV ο ίδιος επιβεβαίωσε τη φήμη. Δεν εμφανίστηκε ξανά στη σκηνή έκτοτε.
Το 1992, τρία χρόνια μετά το Όσκαρ, βγήκε στις αίθουσες Ο τελευταίος των Μοϊκανών (The Last of the Mohicans). Συνεργάστηκε και πάλι με τον Τζιμ Σέρινταν στην ταινία Εις το Όνομα του Πατρός (In the Name of the Father). Έχασε πολλά κιλά για το ρόλο, διατήρησε τη Βορειοϊρλανδική του προφορά σε όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, και πέρασε μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ένα κελί. Επίσης επέβαλε στο προσωπικό της ταινίας να του πετάει κρύο νερό και να τον βρίζει.
Το 1996, πρωταγωνίστησε στην ταινία Οι μάγισσες του Σέιλεμ (The Crucible) βασισμένη σε θεατρικό του Άρθουρ Μίλλερ με τη Γουϊνόνα Ράιντερ.
Ακολούθησε η ταινία του Τζιμ Σέρινταν The Boxer, μετά την οποία ο Ντέι Λιούις ημι-αποσύρθηκε από την υποκριτική και επέστρεψε στην παλιά του αγάπη, την ξυλουργική. Μετακόμισε στη Φλωρεντία, στην Ιταλία, όπου γοητεύτηκε από την τέχνη των τσαγκάρηδων, παρακολουθώντας μαθήματα.
Πέντε χρόνια μετά την τελευταία του ταινία, ο Ντέι Λιούις επέστρεψε με τις Συμμορίες της Νέας Υόρκης (Gangs of New York), μια ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε (με τον οποίο είχε συνεργαστεί και στην ταινία Τα Χρόνια της Αθωότητας (The Age of Innocence)).
Το 2007, ο Ντέι Λιούις εμφανίστηκε στην ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον Θα χυθεί αίμα (There Will Be Blood). Κέρδισε το βραβείο BAFTA, Χρυσή Σφαίρα και Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου (2008) για το ρόλο του στην ταινία.
Το 2012, ο ηθοποιός υποδύθηκε τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αβράαμ Λίνκολν, στην ταινία Λίνκολν (Lincoln) του Στίβεν Σπίλμπεργκ, όπου εμφανίστηκε στο πλευρό του Τόμι Λι Τζόουνς και της Σάλι Φιλντ σε μια ερμηνεία που του χάρισε για άλλη μια φορά την εύνοια των κριτικών καθώς και το τρίτο του Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας σε Δράμα, Βραβείο BAFTA και Βραβείο SAG. Με την τρίτη του νίκη στα Όσκαρ έγινε ο μοναδικός άνδρας ηθοποιός με τρία Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Ο Ντέι Λιούις σπάνια μιλάει δημόσια για την προσωπική του ζωή. Είχε μια σχέση με τη Γαλλίδα ηθοποιό Ιζαμπέλ Ατζανί.
Η σχέση κράτησε έξι χρόνια και τελικά διαλύθηκε. Στις 9 Απριλίου 1995 γεννήθηκε o Gabriel-Kane Day-Lewis στη Νέα Υόρκη, λίγους μήνες μετά το τέλος της σχέσης των δυο ηθοποιών.
Το 1996, ενώ δούλευε στην κινηματογραφική διασκευή του έργου The Crucible, επισκέφθηκε το σπίτι του θεατρικού συγγραφέα Άρθουρ Μίλλερ όπου γνώρισε την κόρη του, Ρεμπέκα Μίλλερ. Το ζευγάρι έχει δυο γιούς, τον Ronan Cal Day-Lewis (γεν. 14 Ιουνίου, 1998) και τον Cashel Blake Day-Lewis (γεν. το Μάιο του 2002) και ζουν στα σπίτια τους στις ΗΠΑ και την Ιρλανδία.
JOBS
Χιλιάδες Θέσεις Εργασίας σε όλη την Ελλάδα
Υπάλληλοι γραφείου
Πλήρης Απασχόληση
13-03-2024
Μενίδι
Πωλήσεις
Πλήρης Απασχόληση
05-02-2024
Αθήνα